Ach, waar is de tijd dat we kronkelend van ergernis wakker werden met de krantencommentaren op Radio1. Vreemd hoe je ook de minder aangename dingen des levens kan missen. Ik lees ze voortaan op mediargus.be. Je kan het overzicht van de krantencommentaren trouwens ook nog altijd beluisteren op de website van Vrtnieuws. Ze worden immers wel nog ingelezen door Jan Huys en co. Ze zijn alleen niet leuk genoeg meer om ook nog Radio1 te halen.

Zeker na belangrijke gebeurtenissen als de ontslagen bij Janssen Pharmaceutica is het een lust om de commentaren te lezen. Waarover ging het ook alweer? Een multinational die vorig jaar 200 miljoen euro winst maakte op een omzet van 2 miljard euro schopt 688 werknemers aan de deur. Het rendement voor de aandeelhouders van moederbedrijf Johnson&Johnson bedroeg in 2004 29 procent. Voor de leken op financieel gebied: het rendement op een spaarboekje is niet hoger dan 3 procent.

Het wringt
In de verzamelde krantencommentaren lazen we twee kritische opmerkingen bij die winstzucht. “Het wringt toch wel een beetje dat Johnson&Johnson dit in de eerste plaats doet om zijn (hoge) winstgevendheid op peil te houden voor de aandeelhouders”, schrijft het Belang van Limburg.

“Maar Janssen is nog altijd een winstgevend bedrijf. Alleen wil de jongste evolutie in de industrie dat winst niet volstaat voor de aandeelhouder. Hij wil de grootst mogelijke winst. En dat duwt de sociale spiraal naar beneden”, klinkt het bij de altijd wakkere commentaarschrijver van Het Volk.

Niets van dat alles bij De Tijd. Daar wordt de herstructurering “niet helemaal onlogisch” genoemd. Meer zelfs: “De afslanking kan zelfs heilzaam zijn. Het bedrijf heeft de voorbije jaren misschien wel wat te veel vet aangekweekt, waardoor het van zijn scherpte verloor.” Werknemers als het overtollig vet van een voetballer of coureur.

Kiwi
Bij de Gazet van Antwerpen ligt het niet aan de aandeelhouders, maar aan de belastingen die veel te hoog zijn. “Nu blijkt pas goed dat onder meer de aanhoudende fiscale druk van de overheid een zware hypotheek legt op de verdere expansie van de geneesmiddelensector. De kosten voor farmaceutisch onderzoek worden in dit land onbetaalbaar, de investeringen alsmaar duurder, de veiligheidseisen strenger en de druk op de prijzen onhoudbaar. In zo'n omgeving zoeken de farmabedrijven wanhopig naar levensvatbare alternatieven. Ze gaan dan noodgedwongen activiteiten delokaliseren naar goedkope lageloonlanden en ondersteunende activiteiten outsourcen.” Tweehonderd miljoen euro winst, je zou als farmabedrijf van minder wanhopig worden. Volgens de Gazet van Antwerpen is het ook de schuld van het kiwimodel. “Al die maanden is onvoorstelbaar veel tijd verloren gegaan in de hopeloos karikaturale discussie om het zogenaamde kiwimodel. Volgens enkele versteende planeconomen zijn de geneesmiddelen in België veel te duur. Precies die kiwi smaakt vandaag in Beerse heel zuur.”

Oplichting
Bij het Nieuwsblad geen traan voor 688 mensen die plots zonder werk vallen. Ook geen fronsende wenkbrauwen bij zoveel kortzichtigheid van de aandeelhouders. Niet nodig, want zo weet het Nieuwsblad, het is allemaal de schuld van de vakbonden: “Afwachten of dezelfde bonden niet opnieuw de herstructurering mee helpen afwentelen op onze sociale zekerheid. Dat is de les van VW Vorst of Opel Antwerpen: de vakbonden zijn gewillig medeplichtig aan deze vorm van sociale oplichting.”