Stijn (30)
Delegee bij Colruyt

“Ik ben al vier jaar delegee. Eerder werkte ik in een samenwerkingsverband tussen KAJ en ACV. Ik kende de vakbond dus ook. Ik heb het van kindsbeen af aan meegekregen. Mijn vader is ook altijd delegee geweest. Maar bij mij speelt er natuurlijk ook een stuk idealisme mee.”

“Er werken heel veel jongeren bij ons, maar er is ook een enorm verloop. Na twee jaar ben je al een ancien. Het is ook niet zo simpel om jongeren mee te krijgen met de vakbond. Het is moeilijk om jongeren te overtuigen dat de vakbond een fris imago heeft. De mensen die je op tv ziet, zijn vaak al wat ouder. Hoewel ik dat ook moet nuanceren. De secretarissen die hier rondlopen zijn toch nog jong. Er is dus beterschap op komst. Jonge delegees meekrijgen is niet makkelijk juist omdat er ook zo'n verloop is. De meesten blijven gewoon niet lang genoeg in het bedrijf.”

“Pesterijen zijn er altijd. Bij ons worden mensen met een vakbondsengagement weggepromoveerd. Hoe hoger je zit, hoe minder je kan tegenwerken. Het is een andere tactiek dan iemand geen carrière te laten maken, maar het is soms even effectief.”

“Misschien kan het ACV daar ook nog een inspanning doen: jongeren zoeken op scholen, universiteiten en in jeugdbwegingen. Dat zijn toch allemaal mensen die geëngageerd bezig zijn en die zelf ook een groep kunnen meetrekken. Reacties in mijn vriendenkring? De meeste zijn ook wel actief. Mijn jongste broer is geëngageerd bezig.”

Tom (30)
Delegee bij Vanden Borre

“Ik ben al twee jaar delegee. Mensen van de vakbond hebben mij gevraagd en ik zag dat wel zitten. Ik ben ook politiek actief bij CD&V en dat engagement ligt wel in het verlengde van de vakbond. In mijn ogen is de vakbond oud met een 'd'. Er is wel wat verjonging nodig. Mijn raad: pak wat jongeren mee naar boven. Het blijft er oubollig uitzien. Als de vakbond op tv aan het woord gelaten wordt, zie je een oud gezicht. Jonge gezichten zie je niet. Daar is nog veel werk aan de winkel.”

“Vanden Borre is een bedrijf met duizend werknemers. Vanden Borre is ook een vrije jonge onderneming die dankzij de overname van Hugo van Praag fel gegroeid is. Eigenlijk is de nood aan een vakbond pas vijf jaar geleden ontstaan. Ik was er bijna vanaf het begin bij en aangezien er weinig kandidaten waren, was het geen probleem om kandidaat te zijn bij de verkiezingen.”

“Door mijn engagement heb ik sowieso geen carrièrekansen meer. Dat wordt me ook duidelijk gemaakt door de directie. Ik trek me daar niet zoveel van aan. Als de directie de deuren dicht houdt, ga ik me nog harder inzetten voor de vakbond. Zij motiveren mij eigenlijk om nog meer tijd en energie te steken in de vakbond.”

Jurgen (30)
Delegee bij Ternat Logistics

“Ik ben negen jaar geleden beginnen werken bij Ternat Logistics. Ik ben al acht jaar actief in de ondernemingsraad en al zeven jaar als delegee. Sinds twee jaar ben ik zelfs volledig vrijgesteld. Vroeger hoorden we bij Carrefour, maar bij de jongste overname hebben we hard onderhandeld en verkregen dat de syndicale delegatie vrijgesteld is van prestaties en zich volledig kan wijden aan hun vakbondswerk.”

“Toen ik de onderneming binnenstapte vond ik dat de jongeren onvoldoende vertegenwoordigd waren. Het verloop van personeel is groot. Vaste jobs worden ondermijnd door interims aan te werven.”

“Ik ben de jongste in de delegatie. De oudste is 55. De ouderen hebben mij perfect opgevangen. Zij hebben voor opvolging gezorgd. Zelf ben ik nu ook al aan het uitkijken naar jongeren die kunnen aansluiten en aan wie ik mijn ervaring kan doorgeven.”

“Soms is er te weinig vorming over actuele onderwerpen. Ik krijg heel veel vragen over het Generatiepact en ik vind het erg dat ik dan moet zeggen: wacht, ik moet het even opzoeken. Over tijdskrediet zijn er bijvoorbeeld ook veel vragen zowel van ouderen als van jongeren.”

Eveline (25)
Militant bij ING Bank in Brussel

“Ik heb het engagement bij de vakbond van thuis uit meegekregen. Ik vind het ook belangrijk om goed op de hoogte te zijn en goede informatie te krijgen. We zijn met een grote groep. Nooit last gehad van tegenwerking. De vakbond heeft een ouder imago, maar ik heb daar nooit last van gehad. Ik heb een goede begeleiding gekregen. Veel jongeren komen binnen met een tijdelijk contract en die kan je wel moeilijk overtuigen om een syndicaal engagement op te nemen.”

-----------------

Bart (35)
Militant bij ING Bank in West-Vlaanderen

“Waar mijn engagement vandaan komt? Deels van thuis uit, maar de militanten die al actief zijn in West-Vlaanderen hebben mij over de streep getrokken. Ik werkte al een jaar of vier bij ING toen ze mij aanspraken. De groep valt goed mee. Jongeren lid maken is geen probleem. Jonge militanten vinden is niet makkelijk. De kantoren zijn heel verspreid. Het is dus al niet zo makkelijk om contacten te leggen.”

Hilde Torfs is 26 jaar en verpleegkunidge.

Ik werk al 6 jaar in het Heilig Hart-ziekenhuis in Mol. Ik ben nu 4 jaar actief in de vakbond. Ik was vroeger al via mijn ouders bij ACV-enter voor jongeren. Ik was vrij aktief bij de vakbond om de loon- en arbeidsvoorwaarden op te volgen in het ziekenhuis. Nadien hebben ze me gevraagd om op te komen bij de sociale verkiezingen. Het is bij ons heel moeilijk om mensen gemotiveerd te krijgen om aan vakbondswerk te doen. Ik zit bijvoorbeeld met drie vergaderingen per maand. Het is niet makkelijk voor mensen die in de non-profitsector werken en kinderen hebben. En het hangt natuurlijk ook van werksituatie af. Bij ons in het ziekenhuis is het goed geregeld. Vergadertijd wordt beschouwd als arbeidstijd. Dat werkt ook veel motiverender dan als je het in je vrije tijd moet gaan doen.

Of ik de vakbond nooit oubollig gevonden heb? Nee, ik kom eigenlijk van een arbeidersgezin. Mijn vader en mijn broer zitten in de bouwsector en daar leeft de vakbond echt. Mijn broer heeft problemen gehad met een werkgever. De vakbond heeft ervoor gezorgd dat er achterstallig loon werd terugbetaald. Mijn oudere broer werkt bij de Post en ook hij is actief bij de vakbond. Het is eigenlijk met de paplepel ingegeven. Het is niet zo gemakkelijk om jongeren gemotiveerd te krijgen om actief te worden bij een vakbond. We proberen wel op de werkvloer te laten zien waarmee we bezig zijn. Als ik terug ben van een vergadering ga ik langs mijn collega's en probeer ik met hen concreet te overlopen wat we besproken hebben en uit te leggen wat het belang is: bijvoorbeeld parkeerproblemen of de regeling van overuren.