Ophef in medialand. Het top secret contract tussen de VRT en Woestijnvis is na drie jaar eindelijk gelekt. De VRT heeft elk jaar tot 30 miljoen euro veil voor de leuke programma's van Woestijnvis. Vreemd is vooral dat de VRT met riante premies zwaait als de Woestijnvisprogramma's de kijkcijfertop-10 halen. Een eigenaardig criterium voor een openbare omroep, zeker als dat ook nog eens het enige criterium is.

Vreemd is ook dat een dergelijk contract met een openbaar gefinancierde omroep zolang geheim bleef. Zelfs de Raad van Bestuur en de minister van media was niet op de hoogte. Wat de motivatie van de bron van het lek ook geweest is, het is een goede zaak dat de inhoud van het contract nu bekend is. Ook de vakbonden bij de VRT vragen al een tijd meer openheid over de publieke middelen die zonder enige controle wegvloeien naar externe, commerciële spelers.

De Standaard, onderdeel van mediabedrijf Corelio dat niet alleen aan de VRT gelinkt is via de VAR-reclameregie maar ook nog eens aandeelhouder is van Woestijnvis, is blijkbaar minder tevreden met het lek en ging prompt achter de bron aan. Wie wat handig is met een PDF-bestand kon immers makkelijk achterhalen wie het dossier schreef dat samen met het ingescande contract werd verstuurd. Dat deed DS dan ook en schreef die naam meteen voluit in de krant van woensdag. De DS brengt daarmee bewust de bron in gevaar want de VRT had al laten weten dat de diegene die informatie heeft gelekt daar zwaar zal voor boeten.

Deontologie in een hypercommerciële mediawereld. Het is precies toch niet zo evident.

Ook De Morgen-journalist Douglas De Coninck maakt zich zorgen: "De bron is onhandig geweest. En wij, slimme jongens onder elkaar, wilden natuurlijk allemaal graag weten wie De Mol was. Klopt allemaal. Toch vrees ik dat de volgende keer dat een journalist in dit land zich wil beroepen op zijn bronnengeheim, iemand zal zeggen: doe niet onnozel. Daarom, beste lezer, besloten we u de naam van de 'author' te onthouden. In ruil houdt u een krant in handen waar journalistieke bronnen geverifieerd én gerespecteerd worden. Voor vertrouwelijke documenten met een zekere maatschappelijke relevantie: één adres (nog slechts.)"