Yurek Onzia (1967) tekende het verhaal van Louis op. Journalist en muzikant, werkte hij voor diverse weekbladen en schreef liedjes voor Belgische en Nederlandse artiesten. Het idee kwam dan om een boek over het leven van Louis te schrijven. Dit boek vertel zijn jeugd, zijn verleden als wegenbouwer en militair, o.a. in Bosnië, zijn gevecht met de alcoholduivel, het harde leven op straat, de verborgen armoede in Antwerpen en de hoop op een nieuw begin. Alhoewel.......

Op donderdag 1 november om 11uur, tekent Louis 'zijn' boek in de Boekenbeurs. Allen daarheen!!!!!!!

144 pagina's voor 14.90 euro en een bijdrage voor deze mens die het echt verdient! Momenteel, na 15 dagen zijn de 2.000 exemplaren verkocht!

'The house of the books', uitgever tracht tegen volgende week terug exemplaren in de boekhandels te krijgen en vooral in de Boekenbeurs die volgende week begint.

Ik heb deze week 3 uurtjes naast hem doorgebracht. Ik zie veel en veel mensen, als reporter maar wil direkt zeggen dat deze beelden nog lang in mijn geheugen zullen blijven!

De wereld voor mij zou miljarden 'Louis' mogen hebben. Vanaf 11 uur tot laat in den avond, 7 dagen op 7, door alle weeromstandigheden is hij daar. "Mensen geven meer bij slecht weer...", zegt hij. Maar voor het geld doet hij het zeker ook niet (meer): tijdens mijn verblijf is er geen enkel (lees: geen enkele) cent bijgekomen in "zijn" bruine pet .

Maar het aantal mensen dat hij in zijn armen heeft mogen vast houden had al de waarde van het leven. Een echt knuffelbeer die Louis!.
"Dag schoonheid", "Dag schat" zijn zijn eerste woorden. "Vrouwen hebben graag een complimentje...".

Robbe De Herdt hoort bij zijn vrienden. Na het uitzending van VTM programma 'Telefacts' (dat hij achteraf bij 'iemand' kon bekijken op dvd..., over zijn leven en zijn terugkeer naar zijn roots met de crew van deze televisie zender, in Wustwezel,was hij teleurgesteld. "Dat doed me nu nog pijn. Het was een pijnlijke terugkeer". Maar hij kan niet van leven veranderen: "Ik moet onder de mensen komen". Enige mensen met wie hij geen kontakt heeft zijn de 'andere' bedelaars. "In Brussel 'leven' ze samen. In Antwerpen niet...."

Zijn groen/bruin petje:
16uur:een paar centen
19uur:een paar centen:dezelfde!

Eén van zijn 'buurvrouw' ziet hij verschillende keer per dag met hondje wandelen...

Met mensen van de NMBS....

Eén van zijn dagelijks voorbijgangers...
Ter info beroep van deze Madameke:Interieur Architect!

Een andere 'buurvrouw':"Ik woont hier 6 maanden en ben echt tevreden dat Louis hier is.Hij brengt veiligheid mee en weet het te zeggen als mijn vriend al thuis is.Hij diend als informateur tussen mij en mijn vriend.Hij is vriendelijk ingesteld".

De "Speculaas Story":
Toen ik erbij was,kreeg Louis aangeboden van een voorbijganger een carton doos met zo'n twintigtal pakken speculaas.
Na mijn drie uurtjes was deze doos praktisch leeg met een uitdeling aan al de vrouwen die voorbij kwamen .'Het is voor je Sinterklaas ",zei hem!!!

"DE" camera:
Op zestien jaar tijd Astridplein is Louis 15 jaar op het zelfde plek blijven zitten.Rechts van nummer ...13 op dat plein.Nu is hij 5 meter geschoven(links van nummer 13)
De rede is dat nieuw camera ...die ook toezicht gaf op zijn leven daar!.Waar hij nu zit is deze verstopt achter een paal en een boom...
Louis kan dus eindelijk verder leven op zijn manier...
Een aanrader:ben jullie in de buurt,even een 'halte' houden, en jullie zult er rijker uitkomen.Zeker weten!
Adres? :Nummer 13 Astridplein.