Berber Verpoest15 mei 2006 – 16:53

“Toen ik vernam dat het tiende armoederapport van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest niet zou verschijnen, schoot ik in een spreekwoordelijke Brusselse colère”, verklaart Jan Béghin de aanleiding tot het schrijven van dit boek. Hij kreeg daarbij de hulp van onderzoekers, Brusselse welzijnsorganisaties, straathoekwerkers en mensen die in armoede leven of geleefd hebben. Het werd geen tiende armoederapport maar een tweetalig boek dat iedereen moet wijzen op de alarmerende toestand in Brussel.

“Meer dan twintig procent van de Brusselaars leeft in armoede. Eén op twintig Brusselaars is afhankelijk van OCMW-steun. Meer dan een vierde van hen leeft in een huishouden zonder betaald werk, of in een huishouden dat de gezondheidszorgen uitstelt omwille van financiële redenen.” Dat is het trieste besluit van “Armoede in Brussel”. Bovendien vindt Béghin dat voorgaande Brusselse armoederapporten al te vaak dode letter bleven.

Om hier verandering in te brengen stelt Béghin de structurele onderfinanciering van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest aan de kaak. Als voorbeeld haalt hij de personenbelasting aan waarvan de federale overheid vijfendertig procent verdeelt over de drie gewesten. Brussel krijgt veruit het laagste bedrag per inwoner. “Dit heeft te maken met de dalende inkomsten uit personenbelasting in Brussel”, beweert Béghin. “Mensen met hogere inkomens trekken naar de groene rand en de groep met lagere inkomens wordt alsmaar groter. Zo wordt de gemiddelde Brusselaar niet alleen armer maar ook het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.” Béghin vindt dat Brussel recht heeft op het gemiddelde van wat Vlaanderen en Wallonië krijgt. Dat zou jaarlijks 150 miljoen euro extra opleveren die aan armoedebestrijding kan besteed worden.

Verder pleit hij voor welvaartsvastheid van de minimuminkomens. Hoewel die basisuitkeringen gemiddeld al vierentwintig procent onder de armoedegrens liggen, worden ze nog altijd niet geïndexeerd. Bijgevolg wordt de kloof dus alsmaar groter. “Wraakroepend” noemt Béghin dit.

De uitwerking van een Brussels Urgentieplan Armoedebestrijding is het derde punt waar hij op hamert. Béghin wil dat de Brusselse regering dringend werk maakt van een plan dat alle facetten van armoede bestrijdt. De geïntegreerde aanpak die hij voorstelt moeten alle instelling betrekken die te maken hebben met onderwijs, werkloosheid, huisvesting, gezondheid, inkomen en discriminatie. “Alleen een integrale aanpak die rekening houdt met alle facetten van armoede is doeltreffend” zegt Béghin. “Het is ook belangrijk dat deze nauwkeurig gebudgeteerd wordt.”

“Si on ne voit pas le problème devant soi, il n'existe pas”, beschrijft Fouad Ahidar (Spirit) de houding van de Brusselse parlementsleden ten aanzien van dit thema. “De leden van het Brussels parlement hebben een riant salaris en een mooie auto. Ze weten niet wat armoede betekent.” Op de persvoorstelling riep hij zijn collega's op om de strijd aan te binden met dit prangende probleem waarmee de Brusselse bevolking kampt.