Roeland23 mei 2006 – 20:29

Enkele feiten die duidelijkheid brengen in de situatie waarin mensen zonder papieren leven: mensen zonder papieren en asielzoekers hebben nog altijd onvoldoende toegang tot gezondheidszorg. Dat blijkt uit het jaarrapport van Artsen zonder Grenzen (AzG). Ondanks een Koninklijk Besluit uit 1996 dat voor een regeling moest zorgen, dringt AzG bij de Belgische overheid aan op een structurele oplossing. In het koninklijk besluit nemen de betrokken ocmw's voor dringende medische hulp (DMH) de kosten op zich en kunnen ze die mits een aantal voorwaarden recupereren via het ministerie voor Maatschappelijke Integratie.

Daarnaast volgen ook de ocmw's de administratieve afwikkeling van het dossier op. "En net daar wringt het schoentje. Niet alle ocmw's hebben de voorbije jaren evenveel energie gestopt in doeltreffende procedures voor (DMH)", zegt Marc Debackere, AzG-coördinator voor Brussel. Omdat de meeste ocmw's elk andere procedures gebruiken tasten hulpverleners vaak in het duister over de correcte administratieve stappen". Door de bureaucratie kan ook de patiënt ontmoedigd raken om bij het ocmw hulp te vragen. Daarnaast zijn er een aantal bepalingen in het KB te streng of zorgen ze voor verwarring. "Wie na het verplichte sociaal onderzoek niet als behoeftig bestempeld word, krijgt geen terugbetaling van zijn medische kosten. Ook de term dringend leidt tot een willekeurige interpretatie door artsen en ocmw's", aldus AzG. "Bovendien durven de meeste mensen zonder papieren uit angst geen adres op te geven, terwijl het Koninklijk Besluit dat vereist".(Bron: Metro-krant 16 mei 2006)