Brahim Harchaoui18 maart 2008 – 02:45

Maar begrijpelijk dat een man als Calluy zijn gifpijlen op een organisatie als de onze richt. Onze jarenlange ontmaskering van de integratiesector en diens structuren heeft zijn vruchten afgeworpen. Allochtonen zijn mondiger, zelfstandiger, kritischer, politiek bewuster en actiever. Nochtans is het grassrootsconcept van straathoekwerker op zich relevant om sociaal kwetsbare groepen vooruit te helpen, alleen vormt het rechtse beleid een blok aan het been voor straathoekwerkers die wel de wil en de nodige vaardigheden hebben in tegenstelling tot Peter Calluy.

Daarnaast beweerde Peter Calluy in het bewuste artikel dat AEL en onze voormalige elecotorale lijst van 2004 ( MDP) achter de relletjes zaten van Mano Mundo 4 jaar geleden in Boom en dit met medewerking van van voormalige MDP kandidaten Fouad Belkacem en Said Touhafi, beiden destijds ook actief bij Boomse organisatie El Islaah. De organisatie zou volgens Calluy een kweekvijver zijn van fundamentalisme, omdat een schepen aldaar verbaal werd aangevallen. Wanneer allochtone pubers hun gal spuwen richting een paternalistische betoog of gewoon vanuit en puberale reflex of gedrag, slaat men overhaast alarm en neemt men weeral woorden als fundamentalisme in de mond. De organisatie wordt dan meteen een Jihadistisch spookhuis en klaar is kees.

Wat Calluy verder beweert over de rol bij El Islaah van voormalige MDP’ers Belkacem en Touhafi kunnen wij niet bevestigen. Wel stond Touhafi bekend voor zijn dubbele tong. Binnen de AEL klonk de man zeer afwijzend t.o.v. de traditionele partijen (vooral zijn huidige partij Sp.a), maar toen hij inzag dat de AEL eerder een drukkingsgroep was die elcotorale politiek niet als prioriteit beschouwde, zag hij Sp.a terug als reddingsboei voor een postje en kroop hij meteen terug naar zijn oud nest. Belkacem heeft naast MDP nooit actief deelgenomen aan AEL en verdween na MDP net zo plots als ie verscheen. Beide heren zijn zelf nooit lid geweest van AEL. Hun activiteiten kaderden zich louter en alleen rond het project MDP.

Samenvattend komt het op neer dat zulke banale verhalen het bankroet, failliet en ondergang van het integratiebeleid, zoals hier in Vlaanderen gevoerd nogmaals bevestigen. Je schoonwrijven aan een vuile paal zijn daden van uitzichtloosheid en een schreeuw om aandacht. Meer niet. Triestig maar tegelijk ook frustrerend hoe men maar verhaaltjes blijft verzinnen om het eigen falen te verdoezelen en anderen te besmeuren.

Brahim Harchaoui