ABVV18 maart 2008 – 19:53

In vergelijking met enkele van zijn belangrijkste eisen (memorandum ABVV van april 2007) en zijn eisencahier in verband met koopkracht, onderkent het ABVV drie gevaarlijke oriëntaties voor de economische en sociale toekomst van ons land.

1.Het regeerakkoord is een virtueel akkoord inzake koopkracht
In verband met verbeteringen voor de koopkracht op korte termijn werd geen enkele concrete beslissing genomen.

Enkele goede principes werden behouden (bevestiging en versterking van de welvaartskoppeling, verhoging van de pensioenen). Maar hoewel in het begin de werkloosheidsuitkeringen opgetrokken worden, raakt men toch aan het verzekeringsprincipe door een degressief mechanisme in te voeren waarvan de meest kwetsbaren in onze samenleving het eerste slachtoffer zullen zijn.

Bovendien stellen wij vast dat er geen antwoord gegeven wordt op eisen zoals de verlaging van de BTW op gas en elektriciteit of het sociaal belastingkrediet.

2.Een liberale stempel gekenmerkt door ongebreideld individualisme en verhoogde flexibiliteit (van jobzekerheid naar werkzekerheid)
Niet alleen wordt de maatregel van de notionele intrestaftrek verlengd, er worden ook nieuwe lastenverlagingen voorzien voor ploegenarbeid en nachtwerk, overuren worden aangemoedigd en de deur wordt opengezet voor uitzendwerk in de openbare diensten en voor tijdsparen.

In tegenstelling tot wat sommigen laten geloven, vormt tijdsparen een belangrijke achteruitgang op het vlak van de rechten en de bescherming van de werknemers.

Die regeling zou een eerste stap zijn in de richting van individualisering van de arbeidsverhoudingen (de werknemer zou zelf zijn vorming, eventuele periodes zonder werk en zijn brugpensioenen moeten financieren).

In tegenstelling tot de verwachtingen van het ABVV, is de voorziene belastinghervorming niet toegespitst op de lage en de middelgrote lonen; de meest kwetsbaren worden weer eens benadeeld.

3.Er is niets voorzien voor de vergrijzing
In de tekst van het akkoord is zelfs geen sprake meer van de financiering van het Zilverfonds. Het regeerakkoord wilde begrotingsoverschotten creëren om de vergrijzing voor te bereiden.
Het is echter niet door de bijdragen of de belastingen te verlagen en door geen nieuwe maatregelen te voorzien voor een rechtvaardiger fiscaliteit (belasting kapitaal, meerwaarden…), dat ons land de kost van de vergrijzing beter zal kunnen financieren.

Tenslotte blijft het ABVV ongerust over de politieke bedoelingen van het tweede pakket maatregelen in het kader van de Staatshervorming.
Het ABVV blijft opkomen voor de solidariteit onder alle werknemers, voor een sterke federale sociale zekerheid, federale cao's en een federaal arbeidsrecht.

Het ABVV doet een oproep aan alle progressieve krachten om een sociaal, duurzaam en efficiënt antwoord te bieden op de echte bekommernissen van de werknemers.