ACV18 maart 2008 – 19:58

Het ACV stelt met vast dat zijn aanhoudende druk om tot een evenwichtiger sociaal-economisch plaatje, zijn effect niet heeft gemist. Er is ditmaal meer aandacht voor werkgelegenheid en koopkrachtherstel. Meer terughoudendheid ten aanzien van flexibilisering en onvoorwaardelijke lastenverlagingen voor de werkgevers. En een sterkere erkenning van de rol van de sociale partners.

In de laatste rechte lijn werden tegenover de broodnodige sociale correcties echter ook zware, breed uitgesmeerde belastingverminderingen gezet. Dit maakt het geheel budgettair ongeloofwaardig en bezwaart de toekomst. Temeer omdat geen sprake is van nieuwe inkomsten en van ambitieuze maatregelen om de lekken via fiscale fraude en ontwijking en via de notionele intrestaftrek te dichten.

Het was om die reden een wijze beslissing de opgestapelde beleidsvoornemens eerst te toetsen aan de beschikbare budgetten voor 2009 en volgende jaren.

Al is dit tegelijk frustrerend omdat de werknemers en niet-actieven daardoor nog steeds geen duidelijkheid hebben over het aangekondigde koopkrachtherstel.

Een meer concrete analyse van de voorliggende tekst, leidt tot een gemengd oordeel. Bijzonder positief is de invoering van de 13de maand kinderbijslag, de realisatie van een eis van het ACV. Bijzonder negatief is de aangekondigde hervorming van de werkloosheidsverzekering, die langdurig werklozen nog meer in de armoede dreigt te storten.

Een gemengd oordeel

1.Het ACV verwelkomt in elk geval de sterke aandacht voor dialoog met de sociale partners en ruimer het maatschappelijke middenveld. Wat tegelijk de beoordeling bemoeilijkt. Omdat die afhangt van de uitkomsten van het overleg en de conclusies die de regering eraan verbindt.

2.Het ACV stelt vast dat zijn aanhoudende druk om inzake sociaal-economisch beleid tot een evenwichtiger plaatje te komen, zijn effect niet heeft gemist:
- meer aandacht voor werkgelegenheid;
- de versterking van de sociale Maribel, voor meer jobs in de non-profit;
- behoud van het mechanisme voor de welvaartsvastheid en versterking ervan voor de pensioenen;
- uitbreiding van de welvaartsvastheid tot de kinderbijslagen en de invoering van een 13de maand kinderbijslag, een van de “gelijkmakers” van het ACV-Congres van 2002;
- optrekking van de bijstandsminima tot de Europese armoededrempels;
vrijwaring van het tijdkrediet en de loopbaanonderbreking;
geen Generatiepact bis, noch een optrekking van de pensioenleeftijd;
regularisatie van mensen zonder papieren;
- 0.7 % investering in ontwikkelingssamenwerking;
- onderwerping van eventuele lastenverlagingen voor de werkgevers aan het sociale overleg;
- uitdunning van de liberale agenda voor flexibilisering;
overlegde regelingen inzake sociale conflicten;
- en globaal de intentie tot een evenwicht te komen tussen uitgavenbeheersing en ontwikkeling van inkomsten.

3.Het ACV zal de geboden ruimte voor overleg aangrijpen om het sociale luik verder te versterken. Het stelt nu reeds:
- open te staan voor bijsturingen aan het activeringsplan voor langdurig werklozen als dit de uitstroom naar duurzaam werk kan ten goede komen, maar niet om oudere werklozen zonder tewerkstellingsperspectief op te jagen;
- geen bijkomende lastenverlagingen voor de werkgevers te aanvaarden als daar geen duidelijke engagementen tegenover staan inzake koopkracht, werkgelegenheid, werkzekerheid, kwaliteit werk, opleiding en diversiteit;
- de voorwaarden te willen onderzoeken voor bijkomende economische migratie, maar slechts nadat alle inspanningen zijn gebeurd om de knelpunten op de arbeidsmarkt op te lossen met autochtonen en allochtonen die hier reeds verblijven, als aan alle voorwaarden is voldaan om sociale dumping tegen te gaan (regeling voor de solidaire loonaansprakelijkheid) en gekoppeld aan een ruimhartig humanitair immigratiebeleid;
- zich te verzetten tegen een loopbaanrekening, moest blijken dat die de bestaande rechten op tijdkrediet, verloven of brugpensioen zou ondermijnen of de arbeidsduur zou verlengen.

4.Het ACV kan zich absoluut niet vinden in:
- de afwezigheid van nieuwe maatregelen om de welvaartsvastheid te versterken voor de invaliden, de werklozen en de slachtoffers van beroepsziekten en arbeidsongevallen;
- de zware inlevering die de langdurig werklozen dreigen te ondergaan in het kader van een hervorming van de werkloosheidsverzekering;
- de optie om de dienstencheques uit te breiden tot andere activiteiten;
- het uitstel – voor verder onderzoek – van de maatregelen voor een betere combinatie van arbeid en gezin aan het overleg over de loopbaanrekening;
- het feit dat de regering niet zinnens is de fiscale discriminatie van gehuwden in de werkloosheidsverzekering weg te werken;
- de intentie om de ontwikkeling van de derde pensioenpijler te bevorderen;
- het gebrek aan ambitie voor de regularisering van de onthaalouders, waarbij slechts sprake is van “eerste stappen”;
- de optie om de arbeidsrechtbank te integereren in een grote eerstelijnsrechtbank;
- de vooropgestelde uitbreiding van de uitzendarbeid tot de openbare sector.

5.Het ACV mist voldoende aandacht voor:
- de toenemende problematiek van werkonzekerheid en werkdruk;
- concrete maatregelen om de investering in opleiding te versterken;
- de uitdagingen inzake duurzame ontwikkeling;
- de vragen naar een afremming van de prijsstijgingen, in het bijzonder - voor voeding en energie, in het bijzonder door een aanpak van de quasi-monopolies voor gas en elektriciteit.

6.Het ACV zal er bij de verdere uitwerking van het sociaal-economische programma, in functie van de jaarlijkse begrotingen, scherp op toezien dat dit voldoende evenwichtig gebeurt, met voldoende aandacht en budget voor de sociale prioriteiten.

Het roept de beleidsverantwoordelijken op om in een pre-electoraal klimaat de toekomst niet opnieuw te bezwaren door overtreding van de budgettaire krijtlijnen die werden getrokken om de vergrijzing voor te bereiden. Het zal niet aanvaarden dat de beleidsruimte wordt gezocht door te hakken in de tewerkstelling bij de overheid, in de collectieve voorzieningen of in de sociale zekerheid, ingevolge een taboe voor nieuwe inkomsten. Het vraagt een meer geloofwaardig beleid op het vlak van de inkomsten:
- adequate maatregelen tegen fiscale fraude en ontwijking;
- stop het wanbeleid naar financiën;
- dicht de lekkage via de notionele intrestaftrek;
- en vermijd nieuwe lekkages via de fiscale consolidatie voor bedrijven.

7.Het ACV zal even waakzaam de onderhandelingen opvolgen voor het tweede pakket van de staatshervorming. Het verwelkomt dat aan de interpersoonlijke solidariteit niet zal worden geraakt. Het ACV zal niet dulden dat onder het mom van defederalisering van arbeidsmarktbeleid, gezondheidsbeleid of gezinsbeleid zal worden geraakt aan de essentiële mechanismen voor die solidariteit: sociale zekerheid, arbeidsrecht en centrale cao’s.