Marc-Antoon01 mei 2008 – 16:54

"Als wij nee zeggen is dat nooit ondoordacht," zei Copers, die drie zaken opsomde die voor het Vlaams ABVV echt niet door de beugel kunnen.

"Om te beginnen zeggen we nee tegen elke aanval op de index: aan de automatische koppeling van de lonen aan de index mag niet geraakt worden. Neen ook aan de notionele interestaftrek, want als alle bedrijven die zouden toepassen kost ons dat 3 miljard euro... Met dat geld kunnen we een beleid voeren tegen de groeiende kloof tussen arm en rijk. Neen tenslotte tegen het tweede pakket van de staatshervorming, dat tegen 15 juli op ons afkomt. Het zal gaan over gezondheidszorg, arbeidsmarktbeleid, loononderhandelingen,... Dat hele communautaire verhaal is vooral de vertaling is van een neoliberale patronale agenda om de werknemers tegen elkaar uit te spelen en de sociale zekerheid te ondermijnen," zei Copers.

"Maar ik hoef er geen tekening bij te maken: de sociale zekerheid is van ons. Er is veel syndicale strijd voor geleverd. We zullen niet laten afbouwen wat door onze voorgangers zo zorgvuldig is opgebouwd. Wij laten ons de sociale zekerheid, het arbeidsrecht en de collectieve loononderhandelingen niet afpakken," zei ze.

Koopkracht
Het Vlaams ABVV eist ook dringende maatregelen om het probleem van de koopkracht aan te pakken. De brutolonen en de sociale uitkeringen moeten omhoog. Er moet een sociaal belastingskrediet komen. De BTW op gas, electriciteit en stookolie voor verwarming moet van 21 naar 6 procent - een maatregel te financieren door de betrokken sectoren. En er moeten controles op de prijzen komen - met als het kan ook een blokkering van de huurprijzen, aldus Copers.

"En we eisen een rechtvaardige belastinghervorming," vervolgde ze. "Een belastinghervorming waardoor eindelijk de sterkste schouders ook de zwaarste lasten zouden dragen. Geen hervorming dus zoals die van Didier Reynders vandaag, waarbij voor elke euro belastingsvermindering voor een laag inkomen er drie euro worden gegeven aan de hoge inkomens en de bedrijven."

"Als we er in slagen om deze eisen hard te maken, dan zullen we het modale inkomen met tien procent kunnen verhogen," zei Copers.

"Maar als vakbond moeten we ook aandacht hebben voor het probleem van de kwaliteit van het werk," voegde ze er aan toe. "In die context zijn we uiteraard solidair met de nieuwe Witte Woede-acties, die de problemen van werkdruk en opleiding in de non-profit aanklagen."

Internationaal
"Strijden voor goede loon- en arbeidsvoorwaarden en voor kwaliteitsvol werk is strijden voor waardig werk," aldus nog Copers. "Dat doen we ook internationaal, samen met het FOS, 11.11.11. en het Internationaal Vakverbond. Vandaar dat we dit jaar rode rozen uit Kenia uitdelen. Het zijn Fair Trade rozen: gekweekt op een eerlijke manier, met goede loon- en arbeidsvoorwaarden, in een gezonde omgeving en met aandacht voor het milieu. We verspreiden ze vandaag in heel Vlaanderen om de aandacht te vestigen op de start van onze campagne over waardig werk, specifiek in de bloemensector. We hebben een project opgestart met de bloemenvakbonden in Colombia, waar vooral vrouwen in zeer slechte omstandigheden bloemen verwerken."

"De keuze voor Colombia is geen toeval," merkte Copers op. "Het is één van de landen waar vakbondsmensen gefolterd en vermoord worden omdat ze syndicaal werk doen."

Warm najaar
"Gelukkig is in ons land syndicaal werk niet levensbedreigend," zei ze. "Maar dat wil niet zeggen dat onze syndicale rechten en vrijheden niet onder druk zouden staan. We gaan een warm najaar tegemoet. We moeten onderhandelen over een nieuw interprofessioneel akkoord. Ik ben er absoluut van overtuigd dat de aanvallen op onze syndicale rechten opnieuw accuut en actueel zullen zijn - niet alleen in de privesector maar ook voor wat betreft de openbare diensten," waarschuwde ze. "Maar net zoals het onaanvaardbaar is dat rechtbanken ingrijpen tegen stakingspikketen, is het voor het ABVV onaanvaardbaar dat er een minimale dienstverlening zou worden opgelegd in de openbare sector," zei Copers.