Arne Baillière29 juni 2008 – 17:25

Voor wie het verhaal niet gevolgd heeft, volgt hier een korte opsomming van de feiten: Sinds de harde aanpak van “illegalen” in onze buurlanden, is er in Oostende een toestroom te merken van mensen zonder papieren, die via de Oostendse haven proberen het kanaal over te steken naar Groot- Brittannië. In 2008 werden al 700 illegalen gearresteerd, evenveel als in het hele jaar 2007. Verschillende sociale organisaties, zoals het CAW Middenkust en het vluchtelingen, worden overspoeld door vragen tot hulp en steun. De mensen zonder papieren overleven op Oostends grondgebied in de meest mensonterende omstandigheden. Duizenden mensen slapen in open lucht, in verwaarloosde kraakpanden, zonder sanitair, zonder water, zonder geld, eten of medische zorg. Velen van hen overnachten in het Maria- Hendrikapark, een stadspark dat niet ver van de Haven ligt.

Geconfronteerd met de schrijnende realiteit van deze naamloze verdrukten, en zich bewust van het risico voor de volksgezondheid, vraagt het Centrum voor Algemeen Welzijnswerk aan het Rode Kruis en Artsen Zonder Grenzen om een terrein op te vragen bij de stad Oostende waar een tentenkamp georganiseerd kan worden. Zodat de opvang op zijn minst in humanitaire omstandigheden kan verlopen.

Dat het Oostendse stadsbestuur niet happig is op een humanitair tentenkamp op haar grondgebied, is een understatement. In eerste instantie weigerde burgemeester Jean Vandecasteele zelfs botweg een onderhoud met de welzijnsorganisaties over de kwestie. Zijn motivatie?: “Een tentenkamp zal alleen maar meer illegalen aantrekken. De oorzaken van migratie moeten op nationaal en internationaal vlak aangepakt worden. Wij moeten een ontradend beleid voeren, door zoveel mogelijk illegalen op te pakken en op te sluiten.”

En zo geschiedde: Samen met de korpschef van de federale politie stelde de burgemeester een actieplan op om het Oostendse grondgebied schoon te vegen van deze hinderlijke lastpakken. Sinds een week is er bij nacht en ontij een grootschalige klopjacht aan de gang, meer dan 100 mensen werden opgespoord, gearresteerd en overgebracht naar de “gesloten centra” in Brugge, Kraainem enz.

Dus eindigde een aan aanvraag tot humanitaire bijstand in één van de meest repressieve acties die het stadsbestuur ooit heeft ondernomen. De burgemeester weet zich gedekt vanuit het federale niveau: tijdens een bezoek aan Oostende verklaarde minister Turtelboom (VLD) dat de enige optie was mee te stappen in het opbod van de ‘harde aanpak’ dat in de ons omringende landen aan de gang is.

Jean Vandecasteele heeft gelijk als hij zegt dat de oorzaken van de vluchtelingenproblematiek op nationaal en internationaal vlak moeten aangepakt worden. De massale volksmigraties die aan de gang zijn door een ongelijke verdeling van de welvaart op deze planeet vormen één van de grootste uitdagingen van onze tijd. Precies daarom is het zondermeer grotesk om het lokale politiekorps er op uit te sturen om de gevolgen van deze problematiek repressief ‘op te lossen’.

Geconfronteerd met een mogelijke humanitaire ramp onder de verworpenen der aarde, is het enige waar we op lokaal vlak blijkbaar toe in staat zijn, is de organisatie van de repressie. Zoals Zimbabwe’s president Mugabe ooit bulldozers liet aanrukken om de sloppenwijken van Harare met de grond gelijk te maken, stuurt Jean Vandecasteele de ordetroepen erop uit om de ‘overlast’ creërende vluchtelingen alle hoop op een menswaardig bestaan te ontnemen.

Nu hoeft dit niemand te verbazen. Wie de Oostendse burgemeester kent, weet dat hij het repressieve niet schuwt. Dat Oostende daardoor meer en meer begint te gelijken op Kaboel met avondklok is ook al niet verwonderlijk, gezien het patent dat SP.a burgemeesters lijken te hebben op de sfeerschepping in hun gemeentes.

Het is dan ook niet gemakkelijk om een ‘socialistische’ burgemeester te zijn in een politiek klimaat dat steeds rechtser en rechtser wordt. Waar bulldogs de toon zetten, moeten anderen wel meeblaffen en hun tanden laten zien.

Maar dan rijst onvermijdelijk de vraag: wat onderscheidt de socialistische familie beleidsvoerders eigenlijk nog van het origineel dat ze proberen na te apen? Alle stappen die de Oostendse burgemeester in de vluchtelingenkwestie heeft genomen, lijken wel uit een roadbook voor een Oostendse LDD/ Vlaams Belang - coalitie te komen.

In die hoek zijn zeker geen oplossingen voor de migratiepolitiek te vinden. Als alle asielzoekers opgespoord en opgesloten moeten worden, zitten de gesloten centra binnen de kortste keren overvol. De vluchtelingenstroom zal echter aanhouden, bestendig, onstuitbaar, unwiderruflich.

Welke ‘oplossing’ zal er dan uit de bus komen? Wacht, had die lijsttrekker van LDD niet een voorstel voor die andere overlastbezorgers, de jongeren? ‘Boot camps’, was dat het?...
Het concept ‘tentenkamp’ zal dan toch nog bruikbaar zijn. Alleen, geen humanitaire tentenkampen, maar ‘gesloten tentenkampen’ , een verlengstuk van de schrijnende, mensonwaardige opsluitingen in de huidige gesloten centra, waar radeloze families wachten op een terugkeer naar het ‘Land of no hope’.

Lange rijen tenten achter prikkeldraad, met wachttorens rond. De maatschappij als een om zich heen grijpende gevangenis, waar alles wat de vergrijzende, verzurende en angstige middelmaat verontrust, weggestopt wordt. Benieuwd hoe Jean Vandecasteele zal reageren, als de eerste aanvraag van de federale regering voor een gesloten tentenkamp op Oostends grondgebied in de bus valt.

Dit horrorscenario is ondraaglijk. De weg die het Oostendse stadsbestuur met haar laatste acties heeft ingeslagen, roept echter onvermijdelijk deze spookbeelden op. Als ex- gemeenteraadslid kan ik mij moeilijk voorstellen dat dit beleid door alle raadsleden van de meerderheid gesteund wordt. Mocht het toch zo zijn, dan schaam ik mij dat ik zes jaar met die mensen heb samengewerkt. Ik stel mijn hoop op de mobilisatie van het maatschappelijke middenveld, de christelijk geïnsireerde welzijnsorganisaties op kop.

Want zij moeten het beter weten dan iedereen: Als Jezus vandaag onder ons was, dat zat hij nu in een gesloten asielcentrum.

Arne Baillière was gemeenteraadslid in Oostende van 2000 tot 2006 (KP/SP.a)
Hij is nu actief in vzw De Dolle Mol te Brussel