Peter Van de Ven16 november 2005 – 11:26

Op 8 november zette ik volgende commentaar bij de onderhandelingen over het generatiepact:

"Het onderwerp van de vergadering zal zijn of de vakbonden verder acties zullen ondernemen tegen de verhoging van de pensioenleeftijd, dan wel zich zullen terugtrekken in werkgroepen om de jongerenwerkloosheid te verminderen. Deze werkgroepen over de jongerenwerkloosheid zouden van start gaan op 14 november."

Ondertussen zijn we 16 november en lijken voorstellen en initiatieven om de jeugdwerkloosheid tegen te gaan inderdaad een middel om de stakingsbereidheid te breken.

Verdeel-en-heers strategieën werden ook voortgezet door de VLD-voorzitter, die mensen van 25 tot 55 wil belonen als/omdat/opdat ze zich te pletter werken. Opbod van generaties tegen elkaar.

In mijn bijdrage "valstrik" verwees ik naar een derde verdeel-en-heers-strategie die op komst is bij het loondebat tegen gevolge van de door de regering en werkgevers gevraagde loononderhandelingen.
"(1) Men rekent op een opportunistische reflex, in de stijl van: als het in ons bedrijf geregeld is, interesseert de rest ons niet meer"; dit is een verdeel en heers strategie, oud beproefd en zeer gevaarlijk."

Drie manieren om een hecht front uit elkaar te spelen. Ik hoop dat het geen "Strike!" wordt.

Er staat dan ook veel meer op het spel dan alleen brugpensioenen en eindeloopbaan-regelingen, maar wel het soort wereld waarin we morgen willen leven: een evenwichtige maatschappij die bestuurd wordt door behoorlijke politici of één groot bedrijf dat gerund wordt door steeds rijkere industriëlen? Willen we echt een hyperconsumptiemaatschappij?