De affiche zag er uitnodigend en gevarieerd uit. "Regarder le monde par les yeux des femmes, c'est élargir son champ de vision de 180 degrés. De wereld bekijken door de ogen van vrouwen verbreedt je gezichtsveld met 180 graden." Het programmaboekje doorbladerend en de vele titels overlopend, vond ik veel waarheid in dit beloftevolle citaat.

Uit het (tweetalige) programmaboekje: "Het festival Elles tournent is een ruimte waar filmmaaksters met humor, originaliteit en durf de maatschappij waarin ze leven in vraag stellen." Aha, dat doet Indymedia ook. "Ze zijn afkomstig uit alle hoeken van de wereld, uit alle culturen. Ze zijn subversief en inventief. Ze doorbreken normen en stereotypen. Ze dagen uit en stimuleren. Ze veranderen de manier waarop we naar de dingen kijken. Een uitzonderlijke kans om een andere kijk op de wereld te ontdekken." Dit festival heeft ambitie!

Ik ging langs op vrijdagavond en koos een thema dat niet te zwaar op de maag zou liggen. Hoewel? Hoe lichtvoetig kan je omgaan met het thema 'liefde'? Zes regisseuses, waarvan er drie in de filmzaal aanwezig waren, deden het alleszins met heel veel originaliteit. Elk vanuit hun eigen belevingswereld en passie. Voor de ene zijn dat foto's en poëzie, voor de ander theater, animatiefilm,... . Dit resulteert in 6 krachtige en beeldige kortfilms.

Bescherm elke kus is een campagne tegen discriminatie van holebi's.
In 2006 maakten Döndü Kilic, Mariejosephin Schneider de spot 'Love Hurts' voor deze campagne. Je ziet een aantal personages innig kussen met hun passie: een auto, een voetbalbeker, een liefdesbrief ... en iemand van hetzelfde geslacht.
Hoe het afloopt moet je zelf maar eens bekijken op maneo-toleranzkampagne.de.

Uit Kroatië komt de kortfilm 3 Love Stories van Snjezana Tribuzon. Deze bij wijlen hilarische liefdesgeschiedenisjes hebben een "gevaarlijke" straathond en huiselijk geweld gemeenschappelijk. Of hoe doodgewone liefde ook pijn kan doen.

Grappiger is dan Papaye mon amour. Aube Giroux regisseert zichzelf, een frivole Canadese die verzot is op papaja's. Tot ze hoort dat haar lievelingsfruit een GGO is. Knap gemonteerd en een originale link tussen de thema's liefde, onmacht, onwetendheid en het erg actuele thema 'genetische manipulatie'.

Love Story van Anne Penders is een artistieke collage van amoureuze beelden uit drie van Anne's reizen aangevuld met fijnzinnige poëzie.

Le sexe des Dominique gaat over een broer en zus die opgevoed worden zonder sekse. Volgens hun vader/moeder zorgen sekseverschillen alleen maar voor verwarring en onenigheid. Wanneer de broer en zus toch stiekem op zoek gaan naar een mannelijke of vrouwelijke identiteit, krijgt de vrouw al gauw een snor. Laten we de sekseverschillen toch maar aanvaarden als deel van onze identiteit. De gedachten van de personages worden uitgedrukt met een grappige animatiefilm.

De regisseuse van deze bijna didactische film, heet niet Dominique maar Viva Delorme, wat ook een hele mooie naam is.

Reportage impossible sur l'amour van Isabelle Wuilmart is als je het mij vraagt een pareltje. Ik had het geluk naast deze regisseuse/actrice te zitten. Isabelle lijkt een beetje op Amélie uit "Le fabuleux destin". Haar zoektocht naar de ware liefde heeft er ook iets van. Als een echte amourologe trekt ze met een stapel boeken in haar bagage de wijde wereld in. Overal waar ze komt, duwt ze de mensen een dictafoontje onder de neus en stelt ze de vraag: "Gelooft u dat eeuwige liefde mogelijk is?"

"Ah oui, c'est possible. Pourquoi pas?" antwoordt een vrouwenstem buiten beeld.

Behalve film en kortfilm was het festival gevuld met debat, tentoonstellingen en een party.

In de bar vond ik weer de typische vrouwenbeelden uit de reclame op de gratis kaartjes van Boomerang.

Is het voldoende dat ik weet dat vrouwen meer zijn dan borsten en billen, of moet ik de mannelijke helft van de planeet ervan overtuigen? Vanavond niet, schat. Gauw weer met echte mensen een praatje slaan, over koetjes, kalfjes en het weer.

In de Botanique loopt ook een tentoonstelling van de fotografe Rula Halawani die op eigenzinnige wijze het conflict tussen Israel en Palestijnen belicht.

"We kunnen onze hoop niet opgeven, maar een uitweg lijkt me nog heel veraf. Hopelijk is het voor de volgende generatie."

Rula Halawani
Retrospectieve fototentoonstelling
wanneer: 5.9 > 12.10.2008 - Woensdag > zondag van 12.00 > 20.00 uur
waar: Botanique, Koningsstraat 236, Sint-Joost-ten-Node
tickets: 2/3/4 euro

Recensie:
www.brusselnieuws.be