Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

"Hulde aan een uitzonderlijk burger"

"Hulde aan een uitzonderlijk burger"

Hulde aan een uitzonderlijk burger, een levenslang maatschappelijk engagement, een syndicaal strijder voor de belangen van de werkende mensen.

image002.jpg

Foto door Michel Vanhoorne tijdens uitreiking Prijs voor de Democratie op 21 juli 2005

Hij werd in de jaren vijftig algemeen voorzitter van ACOD en eind jaren zestig secretaris-generaal van het ABVV. Hij stond aan de wieg van het Europees Vakverbond (EVV) en wilde van geen wijken weten. Toen hij reeds lang op rust moest zijn begon hij ook nog een seniorenwerking. Met die senioren trok hij o.a. naar de grote manifestatie in Maastricht.

Georges Debunne heeft altijd gestreden tegen de almacht van – zoals hij het formuleerde – “het casinokapitalisme” en voor structurele tegenmacht zoals “arbeiderscontrole”.

Hij was in de jaren tachtig een overtuigd Europeaan maar eind jaren negentig trok hij van leer tegen het gebrek aan democratie in Europa. Hij wijdde zijn laatste krachten aan een offensief tegen de “grondwet” en het verdrag van Lissabon. En stond zelfs nog op de barricades met alle andere kameraden tijdens de manifestaties tegen het Generatiepact en voor het behoud van de koopkracht.

In 2005 werd hij laureaat voor de Prijs voor de Democratie. (hij volgde daarin ondermeer Maurice De Wilde, Paula D’Hondt, Regine Beer en Walter Zinzen op).

We citeren uit het juryrapport: “De strijd voor de democratie draait niet alleen rond vraagstukken van racisme en multiculturele diversiteit. Het gaat ook om de normale functionering van de besluitvorming, om het in stand houden van de rechtsstaat en het verzekeren van de sociale en culturele rechten. Men kan niet ontkennen dat beide democratische pijlers onder druk staan. De politieke democratie wordt dikwijls overschaduwd door richtlijnen van de regering of door partij-instructies. De sociale democratie wordt uitgehold door verdere commercialisering en vermarkting. Eén en ander staat vandaag in het centrum van het debat over de toekomst van de Europese eenmaking, inzonderheid over de draagwijdte van de voorgestelde "grondwet". De maatschappelijke discussie hierover is in Vlaanderen zeer beperkt. Steeds weer moeten initiatieven worden genomen om de grondbeginselen van een democratische en sociale rechtsstaat veilig te stellen. Die missie hebben enkelen hun gehele leven lang consequent volgehouden. De jury heeft beslist de Prijs voor de Democratie 2005 toe te kennen aan Georges Debunne.

Hij is op 86 jarige leeftijd één van de initiatiefnemers van een oproep tot grondige discussie over het Europees grondwettelijk verdrag voor het wordt gestemd in het Vlaams Parlement. Daarmee is hij niet alleen een uitzonderlijk burger die blijvend maatschappelijk geëngageerd blijft. Daarmee is hij ook een uitzonderlijk consequent strijder voor democratische en sociale rechten. Georges Debunne is bekend als de vakbondsleider die strijdbaar het belang van de werkende mensen boven dat van het casinokapitalisme heeft verdedigd. Hij is ook medeoprichter en oud-voorzitter van het Europees vakverbond, organisator van een Europees seniorensyndikaat en militant verdediger van een sociaal en democratisch Europa. Steeds en in elk belangrijk maatschappelijk dossier heeft hij stelling genomen en heeft hij zich actief ingezet. Het is dat engagement en die consequentie waarvoor de jury groot respect vertoont en wil bekronen met deze bescheiden onderscheiding.”

Tijdens zijn toespraak bij de uitreiking van zijn prijs in Gent en gekluisterd in zijn rolstoel (op 21 juli 2005 op het Sint-Jacobsplein) herhaalde hij nog eens zijn strijdbare standpunten: “We moeten collectief “ik” zijn, want de bevrijding van het individu kan alleen het resultaat zijn van collectieve actie.”

En over zijn strijd voor een sociaal Europa en tegen de tirannie van het casinokapitalisme: “We willen niet alleen praten over de verdeling van de taart, maar we willen ook praten over hoe die taart gebakken wordt.”

Laten we deze grote strijder herdenken door de strijd voor het “collectief ik zijn” onverdroten voort te zetten en geen genoegen te nemen met de verdeling van de taart.

Het andersglobalisme in België en Europa verliest met het overlijden van Georges Debunne een groot voorbeeld.