Het kunstenaarsatelier Paekho (Noord-Korea) stelt er zijn werken voor. Enkele weken geleden waren de schilderijen te zien in het Europees Parlement te Brussel.
Jef bezocht reeds enkele malen het Noorden van het land. Verleden jaar vertoefde hij ook een tiental dagen in Seoul (Zuid-Korea) en dan reisde hij via China naar Pyongyang (Noord-Korea). Gedeeltelijk, in elkaars zielszog, kwamen we mekaar tegen in beide landsgedeelten…

Na de opening konden de deelnemers genieten van een dia-voorstelling, gegeven door ondergetekende…, de reacties hierop waren van ‘enorm kleurlijk’, ‘mooie foto’s’ tot ‘was je niet een beetje te positief voor DPRK?.’ Als antwoord voor de laatste vraag… heb ik maar één antwoord… “ga erheen! Bekijk het kritisch, neem foto’s… en dan kom ik ook kijken!”

Hoe doe je dit om naast het Europese Parlement zulk een mooie internationale tentoonstelling te plaatsen in het kleine Zwevegem?

“Voor de kunstschilders van Korea Paekho Fine Arts Studio was de tentoonstelling in het Europese Parlement een eerste stap, een demonstratie en een visitekaartje om verder door te breken in West-Europa. In België is er interesse van meerdere kunstgalerijen, en er zijn besprekingen om ook in Parijs en Nederland tentoon te stellen. Paekho heeft nu al werken staan in 18 landen, Egypte, Ghana, Italië, China enz. De Belgische vriendschapsvereniging "korea-is-one" kreeg de primeur voor de eerstvolgende tentoonstelling in België. Nog even vermelden dat de schilderijen te koop zijn. Beeldhouwer Wim Delvoye raadt deze week in Humo aan: "in tijden van crisis is kunst een vluchtheuvel. Mensen komen naar mijn atelier met het geld dat ze uit hun beleggingen hebben gehaald, om het veilig te bewaren….”

Verleden zomer heb je zowel Noord als Zuid-Korea bezocht. Heb je problemen gehad, aan beide zijden, met visum-stempels in uw reispas?

“In Zuid- of Noord-Korea was dat, tot mijn verbazing, geen probleem. Het moeilijkste was nog om binnen te geraken in China met onze 8 kg medisch materiaal voor het humanitair hulpproject in Ontchon.”

Geef toe, Jef, in het zuidelijk kapitalistisch Zuid-Korea rijden er veel meer auto’s rond dan in het Noordelijk Korea, de metro in Seoul is 10 maal groter dan in Brussel… Waar zou je als Koreaan liever geboren willen worden?

“Zuid-Korea is in dollars 17 keer rijker, maar de Noord-Koreanen vinden Seoel onleefbaar: veel te druk, lawaaierig, vervuild, overbevolkt en onzeker. Als Belg vond ikzelf Seoel niet drukker dan bijvoorbeeld Brussel, en best te doen, met interessante cultuur om zien. Als Koreaan zou ik het liefst in een eengemaakt en vredig Korea willen geboren worden.”

De 38° graad NB, is gekend toch door de oudere generatie… Beide landsgedeelten waren in de jaren 50 een voorbeeld van de koude oorlog. Hoe kan het land nu nog één worden na meer dan 50 jaar oorlog? (nvdr: een ontwapende zone van ongeveer 8 km scheidt het land over een afstand van ongeveer 250 km – ooit een prachtig nationaal park?)

“De bevolking in Noord- en Zuid, de overgrote meerderheid, vertelde ons: we willen niets liever dan het land verenigen. Probleem zijn de amerikaanse troepen in Zuid-Korea, en een grote militaire kaste die er van leven. Die doen alles om hun militaire bases te behouden en alle eenheidsbesprekingen te saboteren.”

We stonden samen, op het groot podium, om te kijken naar de feestelijkheden van de 60 jaar DPRK. De huidige staatsleider Kim Jong Il, was er niet. Ziekte? Overlijden? Afgezet?... Wat denk je?

“We zaten enkele meters onder de tribune, waar hij verwacht werd, en …niet verscheen. 's Avonds op TV zagen de Koreanen wie er wel op die tribune stond - en in welke volgorde, en daarmee meteen ook de politieke rangschikking. Ze stelden nuchter vast: "hij was er dit keer niet bij". Kim Jong Il is deze maand opnieuw in het openbaar opgemerkt op een voetbalmatch.”

Het is een gescheiden land, door de oorlog,… maar volgens mij zijn er zeer veel gelijkenissen? Of heb ik het echt mis?

“Vooreerst lijken Koreanen op alle andere mensen, met dezelfde diepe gevoelens, angsten en liefde als wij, Europeanen. Daarbij komen nog 40 eeuwen gemeenschappelijke Koreaanse cultuur en geschiedenis, dezelfde taal, dezelfde godsdienst (boeddhisme). En die - in onze ogen bizarre - zin voor rituelen en gemeenschapsgevoel: zowel in Seoel als in Pyongyang zagen we ze met enkele tienduizenden samen op een plein dezelfde bewegingen uitvoeren. En dat doen ze nog graag ook.”

Meer over België/Korea: http://www.korea-is-one.org