Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Braziliaanse lerarenvakbond: 'Onderwijs is geen koopwaar'

Braziliaanse lerarenvakbond: 'Onderwijs is geen koopwaar'

BELEM -- Onderwijs is een recht, geen koopwaar. Maar wat gebeurt er als je onderwijs toch overlaat aan de grillen van de vrije markt? De kosten gaan omhoog en de kwaliteit naar beneden. In Brazilië weten ze er alles van.

Cabrero.JPG

José Roberto Cabrera is docent politieke wetenschappen aan een private universiteit in São Paulo. De Braziliaanse lerarenvakbond waar hij deel van uitmaakt, wil met de campagne 'Onderwijs is geen koopwaar' de overheid onder druk zetten om meer te investeren in publiek onderwijs. Ook de kwaliteitscontrole van het onderwijs in privéscholen moet beter.

“Onderwijs is een basisrecht en geen product waarover je kunt onderhandelen,” zegt José Roberto Cabrera. Hij kwam naar het WSF om met collega's van over de hele wereld die discussie te voeren.

“Privéscholen en -universiteiten in Brazilië respecteren de arbeidswetgeving meestal niet, ze verschaffen ontzettend slecht onderwijs en maken enorm veel winst met overheidsgeld. Die vermarkting gaat zelfs zover dat sommige scholen en universiteiten aandelen aanbieden op de beurs. Wij leraren weten niet eens meer wie onze bazen zijn.”

Volgens Cabrera moet de hoofddoelstelling 'degelijk onderwijs' zijn en niet de winst: “Onderwijs moet weer onder controle staan van publieke instellingen, zodat ook private scholen en universiteiten een minimum aan kwaliteit kunnen garanderen.”

Nochtans had Latijns-Amerika een traditie van degelijk publiek onderwijs geïnspireerd op het Europese model. Maar dat veranderde met de opruk van het neoliberalisme in het continent: “Het begon allemaal in '73 toen Pinochet een staatsgreep pleegde in Chili en het gedachtegoed van Chicago binnenhaalde. Publieke sectoren werden volledig vernietigd. Dit werd nog eens versterkt door de schuldencrisis van de jaren '80: de overheid gaf minder geld uit en onderwijs was een van de slachtoffers.” Zelfs het lager- en het secundair onderwijs ontsnapten niet aan de privatiseringsgolf.

Cabrera ziet nog een paar dreigingen: “Ook de WHO oefent druk uit om zoveel mogelijk diensten zoals onderwijs niet meer als een recht, maar als koopwaar te beschouwen.”

“Iedereen moet toegang hebben tot degelijk onderwijs. Maar dat recht kan de Braziliaanse overheid niet meer garanderen,” zegt Cabrero. “Winst mag niet primeren, onze leerlingen en studenten hebben recht op degelijk onderwijs.”

Met Lula zijn er volgens Cabrero een paar stappen vooruit gezet, maar niet genoeg. “Hij investeert meer in publieke scholen dan zijn voorgangers en heeft zelfs een paar privé-universiteiten publiek gemaakt. Maar zijn toezicht over privé-onderwijsinstellingen laat nog veel te wensen over.”

Tenslotte moet ook het systeem van schoolbeurzen anders: “We vinden dat schoolbeurzen enkel voor publieke universiteiten mogen gelden. Lula laat de keuze aan de student, maar voor ons is dat een gemaskeerde vorm van privatisering, want publiek geld investeert hij op die manier in de private sector.”