Brutale ontslagen bij Le Vif: het verhaal van Isabelle Philippon

Karen18 februari 2009 – 15:10

Eind januari vielen er bij Le Vif/ L'Express vier ontslagen. De manier waarop dat gebeurde zorgt voor verbazing en ontzetting. Het ging om de hoofdredactrice, Dorothée Klein, en drie vrouwelijke journalisten. De vier hadden een lange carrière binnen het weekblad en hielpen het groeien tot het gerespecteerde blad dat het nu is. Andere Waalse media stonden erbij en keken ernaar maar deden verder niet veel. Een opiniestuk dat door enkele professoren en journalisten werd opgestuurd naar verschillende kranten werd niet gepubliceerd (De tekst is wel te vinden op deze website). Een van de gedupeerde journalisten, Isabelle Philippon, kon haar verhaal uiteindelijk kwijt op een blog.

Het begon bij een onverwachtse sms die ze op een avond ontving van Amid Faljaoui, directeur van Le Vif/ L'Express en Trends-Tendance, 'ik wil je morgen om 9u30 zien in Zellik'.Ze belde haar hoofdredactrice op, 'zij wist er niets van, ze wist enkel dat ze ook verwacht werd maar dan een half uurtje vroeger dan mij'. Nog twee andere journalisten, Pascale Gruber en Elisabeth Mertens, kregen een soortgelijk bericht. Toen Isabelle de volgende dag bij Faljaoui aankwam kreeg ze in slechts drie minuten te horen dat ze niet langer gewenst was bij Le Vif, ze kreeg ook geen toestemming meer om nog naar de redactie te gaan. De andere drie werden ook zonder veel blikken en blozen de laan uitgestuurd. Aangezien ze geen toegang meer kregen tot de redactie konden ze hun persoonlijke documenten, contactlijsten etc. niet ophalen.

Uiteindelijk kregen ze de zaterdag daarop, wanneer er niemand op de redactie was, twee uur de tijd om hun spullen onder bewaking op te halen. Twintig jaar werk, dat moest Isabelle dus in twee uur sorteren. 'Ik wou mijn professionele contacten waarschuwen om me geen emails meer te sturen op mijn Vif adres, maar mijn account was al afgesloten.'
Toen de bewaking ons op de middag zei dat we niet langer de toestemming hadden om daar te verblijven hadden we ze eigenlijk de politie moeten laten bellen. Dan zouden we onze collega-journalisten en cameramannen opgetrommeld hebben zodat mensen konden zien hoe we behandeld werden. Maar op dat moment waren we te verbaasd en teneergeslagen om daarover na te denken.

Faljaoui gaf als uitleg dat er nood was aan verandering bij Le Vif. De hoofdredactrice werd op straat gezet wegens incompetentie. Maar volgens de directeur was dat niet genoeg. Om de sfeer bij Le Vif te veranderen moesten er ook enkele andere leden van de redactie weggaan. Dat zou er ook voor zorgen dat de anderen vanaf nu in de lijn zouden lopen. Een week na hun ontslag vonden ze volgende qoute van Faljaoui in le Soir: 'de ontslagen journalisten hadden een probleem met ethiek'. In La Libre zei Faljaoui 'de brug tussen het hoofd van de redactie en de meerderheid van de redactie was definitief gebroken'. Volgens Isabelle staat de toekomst van de pers en de vrijheid van de journalisten hier op het spel. Ze ziet wat er gebeurd is bij Le Vif als een voorbode, ' in zeer korte tijd is het magazine veel van zijn kwaliteit verloren'.

Het ontslag van de drie journalisten is op zijn minst raar te noemen. Ze hadden hun bekwaamheid al meerdere keren bewezen.Isabelle Philoppon kreeg zeven prijzen voor haar jounalistieke werk. Pascale Gruber heeft drie prijzen op haar palmares staan. En Elisabeth Mertens heeft mee gezorgd voor de oprichting van het suplement Focus. Isabelle was zeer 'zichtbaar' zowel in het magazine als daar buiten. Ze verscheen vaak op radio en televisie en in publieke debatten. Enkele weken voor de ontslagen feliciteerde Faljaoui Isabelle zelfs nog per email voor haar voortreffelijk werk.

De vier konden wel op steun rekenen van hun ex-collega's. Die hielden na hun ontslag een staking van zes dagen. Wonder boven wonder verscheen Le Vif toen toch nog in de winkelrekken, deze bestond vooral uit aangekochte content. Isabelle ontving ook steun van verschillende politieke partijen. Zelf hoopt ze voor haar ex-collega's dat de gemoederen tussen redactie en directie bedaren. Ze blijft positief en is er zeker van dat er nog leven na Le Vif is, maar nu neemt ze nog even de tijd om alles wat te plaatsen.

http://blog.jackymorael.be/