Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

De republiek België

De republiek België

België is een Koninkrijk. Deze keuze van de oorspronkelijke grondwetgever in 1830 had historische redenen van stabiliteit. De redenen zijn nu verdwenen. Er is een wereldwijde trend naar meer democratie. België samen met de ontwikkelde landen tracht de democratie te bevorderen in ontwikkelingslanden. Om consequent te blijven moet deze trend naar meer democratie ook in België zelf toegepast worden. Het kan immers niet dat België op de barriccaden staat voor meer democratie, maar tegelijkertijd de tendens naar meer democratie niet toepast in eigen land. Een vernieuwing van de grondwet en de rol van het staatshoofd is vanuit democratisch oogpunt dan ook zeer wenselijk.

Een fundamentele keuze voor democratie

België is een koninkrijk. In 1830 heeft men voor deze staatsvorm gekozen. De grondwet uit die tijd was erg vooruitstrevend. Deze grondwet was voor haar tijd zeer democratisch. De oorspronkelijke grondwetgever heeft niet gekozen voor een nog meer doorgedreven vorm van democratie in de vorm van een republiek. Een republiek wordt geleid door een president. Deze president wordt democratisch en rechtstreeks verkozen. Een aldus verkozen president heeft een democratische legitimatie voor de machtsfunctie die hij of zij uitoefent. Een Koning heeft deze legitimatie totaal niet. Een Koning erft gewoon de functie van Koning van een land. Dit is ondemocratisch. Het is dan ook beter om te kiezen voor democratie en van België een republiek te maken. Historisch had de keuze voor een koninkrijk bestaansredenen: het was namelijk zo dat België in de beginjaren niet goed lag bij de andere staten. Daarom werd gekozen voor een koninkrijk met aan het hoofd een internationaal gerespecteerd persoon. Deze bestaansreden van ons koninkrijk is nu uiteraard weggevallen. Verder wordt aan de Koning een rol toegekend die de twee grote bevolkingsgroepen van ons land, Franstaligen en Nederlandstaligen, aan elkaar bindt. Echter een president zou deze bindende rol even goed kunnen vervullen. Een president overstijgt immers ook de partijpolitieke grenzen. Bovendien heeft een president een rechtstreekse legitimatie. Want de president wordt rechtstreeks verkozen onder de bevolking.

Rechtstreekse verkiezing van de president

Het is best dat de verkiezing van de president gebeurt bij absolute meederheid. Indien een presidentskandidaat een absolute meerderheid behaalt in de eerste stemronde is hij of zij verkozen. Indien geen enkele van de kandidaten een absolute meerderheid behaald in de eerste stemronde, wordt er een tweede stemronde georganiseerd met als kandidaten de twee presidentskandidaten met de meeste stemmen in de eerste ronde. De kandidaat die dan de meerderheid behaalt is verkozen. Het percentage van de stemmen dat een kandidaat haalt wordt berekend aan de hand van de provinciale indeling. België is ingedeeld in tien provincies en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Deze elf entiteiten vormen elk een kieskring op zich. De kandidaat die het meeste stemmen behaalt wint alle stemmen van de kieskring voor zich. Elke kieskring heeft een coëfficiënt. Deze coëfficiënt is gelijk aan het aantal stemgerechtigde kiezers in de kieskring gedeeld door het totaal aantal stemgerechtigde kiezers in de volledige republiek België. Het aantal stemmen dat een presidentskandidaat behaalt in een bepaalde kieskring, is dan het aantal stemgerechtigde kiezers in de betreffende kieskring die hij of zij gewonnen heeft, vermenigvuldigd met de coëfficiënt van de kieskring.

De taken van de president

De verkiezing van de president staat volledig los van de verkiezing van de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers en de leden van de Senaat. De president neemt dezelfde taken waar als de taken die nu door de Koning waargenomen worden. De president benoemt en ontslaat de leden van de federale regering. De president is hoofd van de uitvoerende macht en tak van de wetgevende macht. De president ondertekent alle federale wetten en ondertekent mee de presidentiële besluiten. Hij of zij oefent invloed uit door het al dan niet ondertekenen van de wetten van het parlement en besluiten van de regering. De presidentiële besluiten vervangen de huidige koninklijke besluiten. De president handelt onder de verantwoordelijkheid van de federale ministers. Zodoende kan de president niet afgezet worden tijdens zijn of haar legislatuur van vijf jaar. Deze onverantwoordelijkheid van de president zorgt voor een constitutionele stabiliteit. Tegelijkertijd is er democratische controle door de bevolking op het functioneren van de president, door het systeem van rechtstreekse verkiezingen van de president elke vijf jaar.

Wat met het Koningshuis?

De vroegere Koning en zijn familie worden dan ambtenaar van de republiek België, indien zij dit wensen. Zij blijven hun toelage krijgen. In ruil voor deze toelage vertegenwoordigen zij Belgïe op internationale feesten en dergelijke. Zij vervullen een public relations functie voor België. Op die manier wordt de rol van het koningshuis voor een groot stuk bewaard en wordt de rol van de koning niet afgeschaft. Nieuwgeboren kinderen van leden van de koninklijke familie krijgen geen toelage meer, maar kunnen zoals iedereen solliciteren voor een functie als ambtenaar indien zij dit wensen