Vredesorganisaties01 april 2009 – 19:49

De vredesbeweging heeft zich van meet af aan tegen deze oorlog en het opvoeren van de Belgische bijdrage eraan verzet. Vorig jaar voerden vredes- en derdewereldorganisaties hiertegen protestacties voor het Ministerie van Defensie. Een delegatie werd toen door het kabinet ontvangen en bezorgde er een pakket met handtekeningen van 6.500 bezorgde burgers die vroegen om geen F-16's in te zetten. Maar blijkbaar heeft de regering daar geen oren naar.

De ISAF-operatie dreigt de regio verder te destabiliseren. Ze is koren op de molen van de Taliban en andere radicaal-islamistische organisaties. Kernwapenmacht Pakistan wordt geleidelijk verder in het conflict meegezogen. In Afghanistan hebben de westerse troepen al voor een onaanvaardbaar aantal burgerslachtoffers gezorgd. Volgens de VN (UN Assistance Mission in Afghanistan - UNAMA) vielen er in 2008 828 burgerdoden onder het geweld van de internationale troepenmacht, of 199 meer dan in 2007. Het gaat om 39 procent van alle burgerdoden, en 64 procent hiervan (552 mensen) is het slachtoffer van luchtbombardementen.

De Belgische F-16's worden niet alleen ingezet voor ontrading, maar ook voor bombardementsvluchten. Maar de Belgische publieke opinie mag niet weten waar, hoe vaak en met welk resultaat dit gebeurt. Onze minister van defensie weigert immers elke commentaar over de Belgische F-16-operaties in Kandahar. Bombardementen kunnen onmogelijk een bijdrage zijn aan het welzijn van het land. De vele burgerdoden zorgen voor heel wat ongenoegen bij de bevolking. Op 9 maart blokkeerden honderden boze Afghanen een Amerikaans militair konvooi in de provincie Khost om te protesteren tegen de burgerdoden die diezelfde ochtend gevallen waren. Als zoethoudertje verhoogt de Belgische regering de ontwikkelingshulp aan het land. Hand in hand met de verhoogde militaire hulp lijkt dat eerder een glijmiddel om de opgevoerde oorlogsoperaties aanvaardbaar te maken.

België versterkt ook haar inspanningen voor training van Afghaanse soldaten. Waar zal de opleiding van het nationale leger toe leiden als we zien dat de regering alle democratische autoriteit heeft verspeeld?

De grond van de zaak is dat de VS deze oorlog volledig dirigeren, terwijl de Navo hem als een test ziet voor toekomstige militaire interventies. Dit conflict past bovendien binnen geostrategische doelstellingen om de Centraal-Aziatische energiebronnen te controleren. De Belgische beslissing komt in eerste instantie tegemoet aan de wensen van de VS. Het welzijn van de Afghanen komt slechts op de tweede plaats.

We herhalen onze eisen om:

- geen Belgische F-16’s in Afghanistan in te zetten

- het Belgisch engagement in de Navo-missie niet uit te breiden

- een geloofwaardige exit-strategie op korte termijn te ondersteunen

- de Belgische bijdrage tot welzijn, stabiliteit en veiligheid in Afghanistan langs niet-militaire manier te heroriënteren

- dit debat ten gronde te voeren in het parlement en daarin ook de stem van diverse maatschappelijke actoren te horen

(*) Vrede vzw, Intal, CNAPD, CSOTAN en MIR-IRG