“Zonder gulle overheidssteun waren er nu al geen kranten meer”, dat schreven we vorige week. Het opiniestuk baande zich een weg op het internet en werd overgenomen door een reeks websites (mo.be, mediakritiek.be, nieuws.be, de nieuwsbrief 'De Groene Belg', editiepajot.com, knack.be). Het weekblad Knack publiceerde deze week ook een ingekorte versie.

We kregen ook heel wat reacties. Zo waren er enkele mails van mensen uit vakbonden (onder meer ACOD en LBC-NVK), een reactie van Unizo en ééntje uit de cultuursector. Oud-hoofdredacteur van Het Nieuwsblad en oprichter van bladen als Dag Allemaal Guido Van Liefferinge schreef: “Het is het moment voor iedereen die nog begaan is met de toekomst van een pers die zijn rol van vierde macht nog ter harte neemt om de rangen te sluiten, naar buiten te treden met allerlei initiatieven, de overheid te blijven bestoken met de juiste argumenten en ideeen te lanceren die buiten het klassieke denken treden.”

Van Liefferinge somde zelf nog een lijstje mogelijke pistes op: “Nonprofitorganisaties, stichtingen van verlichte miljonairs, meer staatsteun voor nieuwe onafhankelijke initiatieven bv.onder de koepel van het Fonds Pascal Decroos, uitbreiding van de opdracht van de VRT mits de blijvende garantie van totale onafhankelijkheid van de politiek, alleen nog staatssteun voor bestaande mediahuizen, zowel direct als indirect, als alle garanties voor een onafhankelijke redactie aanwezig zijn, universitaire initiatieven.”

“In ruil voor (meer) perssteun moeten er een aantal verplichtingen komen (redactiestatuut, een minimum aan onderzoeksjournalistiek,een deontologische code…). Indien de pers de vierde macht is, verdient zij de dezelfde steun en aandacht als de drie andere machten”, vindt Wim Van Rompaey, directeur van Lichtpunt.

Professor mediarecht Leo Neels (in een vorig leven directeur-generaal van VTM en in een parallel leven algemeen directeur van de farmaceutische lobbyclub pharma.be) pikte één zin uit het stuk (het citaat van Pol Deltour) en gebruikte dat voor een rondje foeteren op die journalisten voor wie de patron “een pre-Daens ondernemer” is en die de crisis misbruiken om hun “achterhaalde corporatistisch-syndicale strijd tégen de directie, en zeker tegen de journalisten die mee het beleid van hun mediabedrijf bepalen, te reanimeren”. Alstublief.

Maar het ging dus over een nieuw medialandschap, een alternatief voor het bijna failliete en alleen nog dankzij het overheidsinfuus overlevende commerciële bestel. In de komende weken gaan we ook eens nagaan welke voorstellen rond media er in de verkiezingsprogramma's van de verschillende partijen zitten en ook of sociale bewegingen iets over media zeggen in hun memoranda. Reacties zijn natuurlijk nog altijd heel hard welkom.