Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Mano Mundo, een festival met een boodschap

Mano Mundo, een festival met een boodschap

Vanaf mei beginnen de festivalletjes als paddenstoelen uit de grond te rijzen in België. Ook in Boom wordt er dit weekend zwaar gefeest want de zestiende editie van Mano Mundo vindt dan plaats. Mano Mundo is nog altijd gratis en brengt de bezoekers een bonte mix van wereldmuziek. Of toch niet? “Bij ons staat er geen wereldmuziek op de affiche maar muziek van de wereld,” zegt Frank Cuypers, woordvoerder van het festival.

Wat betekent Mano Mundo voor u?
"Voor mij staat Mano Mundo gelijk aan één grote diverse familie die eens per jaar, plots weer opduikt. Een familie waarin jong en oud, man en vrouw, autochtoon en allochtoon, prachtig samenwerken."

Wat is er dit jaar anders aan het festival dan andere jaren?
"We proberen het elk jaar opnieuw professioneler aan te pakken. Daarnaast komen er verschillende activiteiten bij. Zo is er “Ecomundo”. Door de Ecomundo-acties krijgt duurzaamheid een nog grotere plaats op ons festival. We zijn bijvoorbeeld trots om te zeggen dat we onze ecologische voetafdruk dit jaar hebben kunnen beperken tot 42 hectare, terwijl dat vorig jaar nog 52 hectare was. We doen het dus zeker niet slecht als je je realiseert dat de gemiddelde Belg per jaar een afdruk van 7 hectare heeft. Ons hele festival is milieuvriendelijker geworden. Zo leeft Mano Mundo vanaf dit jaar volledig op groene stroom. Er zullen verschillende zonnepanelen komen, we hopen dus dat de zon schijnt. Daarnaast kan je al dansend stroom aanmaken voor ons, want er is een dansvloer die energie genereert als je erop beweegt. In het kinderdorp is er dan weer de ecostraat."

Waarom is duurzaamheid zo belangrijk voor jullie?
"De organisatie van Mano Mundo berust op drie peilers. Wij willen mondiaal, intercultureel en duurzaam zijn. Wij geven ook een duidelijk platform aan NGO’s, duurzaamheid is zeker een onderwerp dat ook bij hun aan bod komt. Alle festivals zullen trouwens op die groene trein moeten springen, er is geen alternatief."

Slagen de NGO's erin om hun boodschap aan het publiek over te brengen?
"Daar ben ik helemaal van overtuigd. Ik focus mij als programmator soms te veel op de groepen die komen optreden en dan hoor ik tijdens het festival mensen vooral vragen naar die NGO-standen op onze wereldmarkt. Het slaat dus zeker en vast aan."

Dit jaar hebben jullie ook een derde feestdag aan de affiche toegevoegd?
"Op vrijdag wordt er dit jaar ook gefeest en dit in samenwerking met ‘designers against aids’. Wij hechten veel belang aan een goede Noord-Zuidwerking, dus is aids een thema dat zeker moet belicht worden. Hopelijk spreekt deze extra dag mensen aan, we hebben in ieder geval ons best gedaan. Buscemi komt draaien en ook Jenne Decleir speelt op vrijdag. Daarnaast zetten we dit jaar volop in op cultuur. Mano Mundo moet kunnen uitgroeien tot een volwaardig wereldculturenfestival. Daarom zijn er theatervoorstellingen, debatten, verscheidene cursussen en heel veel circusartiesten. Voor ons staat wereldmuziek niet centraal, maar muziek van de wereld. Zo kan je op een en dezelfde dag zowel elektro als kleinkunst horen. We gaan voor diversiteit in alle opzichten. Daarom dat we ons programma-aanbod niet opstellen voor allochtonen maar laten maken door allochtonen."

Een deel van het programma komt dus tot stand via allochtonen, hoe doen jullie dat concreet?
"We werken daarvoor samen met verschillende mensen uit uiteenlopende groeperingen. Zo is er een samenwerking met het Afrikaans platform, met Moussem, maar ook met mensen van Laundry day. Wij geven hen niet alleen een budget om groepen te selecteren maar ook een communicatiebudget. We gaan er van uit dat zij hun doelpubliek het beste kennen en die mensen ook op een goede manier kunnen bereiken. Zo proberen ze de Marokkaanse gemeenschap vooral via SMS aan te spreken, terwijl de Turkse gemeenschap wordt gemobiliseerd via een advertentie in een Turks dagblad."

Bent u tevreden met de affiche?
"Ik ben dit jaar heel tevreden. We hebben toch enkele toppers weten te strikken, zoals Bart Peeters en Garland Jeffreys, daar ben ik blij om. Maar voor ons is dat niet bepalend. Wij hebben ook een andere functie, dat is talent een kans geven. Wij hoeven geen winst te maken, geen verlies maken is voldoende, dus kunnen we die kansen ook echt geven aan mensen. Trouwens de namen die wij nu programmeren kunnen de bekende gezichten van morgen worden. Zo heeft Gabriel Rios hier zijn debuut gemaakt. Vorig jaar stond Japser Erkens bij ons op het podium, nu staat hij op Werchter. Het kan dus snel gaan."

Waarom is Mano Mundo 16 jaar geleden opgestart?
"In Antwerpen brak het Vlaams Blok toen echt door, wij vonden dat een schokkende vaststelling omdat volgens ons in de realiteit de verschillende gemeenschappen wel op een goede manier samen leefden. 16 jaar geleden was er dan een eerste barbecue, waar twee Afrikaanse groepjes speelden, er kwam toen zo'n duizend man op af. Van daaruit zijn we verder doorgegroeid naar het festival dat we vandaag zijn, maar dat is altijd zo. Werchter werd ooit opgestart door de plaatselijke scouts, en zie nu."

Het centrale thema dit jaar op Mano Mundo is waardig werk, hoe uit zich dat op de festivalweide?
"11.11.11. voert actie en brengt daarvoor een enorme werkbank mee. Daarnaast kunnen festivalgangers voor 1 euro mensen een uur inhuren. Die huurlingen kunnen dan bijvoorbeeld in hun plaats aanschuiven voor een drankje. Dit doen we om aan te tonen dat er nog steeds een grote massa mensen is die per dag maar 1,5 euro verdienen. De VDAB zal aanwezig zijn met een jobtest en al onze vrijwilligers zullen T-shirts dragen met de boodschap 'ik ben geen gereedschap'."

Verwachten jullie veel bezoekers?
"Eigenlijk maakt dat niet zoveel uit. Of het er nu 80 000 of 40 000 zijn, dat is niet van belang. Wat voor mij wel belangrijk is, is dat mensen kunnen genieten van een leuk festival. Dat je nadien bedankjes krijgt omdat ze het zo’n fijn weekend was. Zelf vind ik het ook noodzakelijk dat de vrijwilligers zich goed gevoeld hebben. Hun werk wordt nog te weinig vermeld. Elk jaar zijn er 1000 à 1100 mensen bereid om gratis de handen uit de mouwen te steken. Zij zijn de echte draaischijf van dit festival."

Jullie willen een intercultureel festival zijn, komen de vrijwilligers dan ook uit diverse gemeenschappen?
"Wat ik jammer vind is dat het soms lijkt alsof ik half Antwerpen naar Boom moet overplanten. Daarom hebben we dit jaar geprobeerd om verschillende vzw’s in de Rupelstreek zelf te bereiken. Die mensen komen dit jaar een kijkje nemen en hopelijk willen ze volgend jaar dan meewerken. Algemeen genomen is het zo dat we nog veel te weinig halen uit die allochtone gemeenschap, alleen de Latijns-Amerikanen drukken echt mee hun stempel op Mano Mundo tot nu toe."

Wat kan er volgens u nog verbeteren aan Mano Mundo?
"We hebben dit jaar extra geïnvesteerd in de wereldmarkt, dus we hopen dat de markt meer en meer het kloppend hart van het festival zal worden. Maar de grootste wens die ik koester is eigenlijk om Raymond Van het Groenewoud naar Mano Mundo te halen. Ik weet dat hij het een tof festival vindt, maar tot nu toe was hij steeds op vakantie tijdens Mano Mundo. Volgend jaar wordt hij zestig, dat lijkt mij dus een ideale gelegenheid om hem te laten spelen bij ons!"

Alweer een geslaagd weekend

Bij deze: bedankt Frank, en alle andere vrijwilligers en beroepskrachten die meewerkten aan Mano Mundo. Het was weer een bijzonder geslaagd en plezant weekend.

Wel nog één kritische bemerking: het aanbod van openbaar vervoer is echt voor verbetering vatbaar. Natuurlijk kunnen de organisatoren van Mano Mundo er niets aan doen dat er net dat weekend een staking is bij De Lijn. Maar waarom worden er sowieso niet een paar extra bussen naar Antwerpen ingezet op vrijdag- en zaterdagavond?
Extra veel pendelbussen inzetten om de automobilisten naar hun vervuilende auto's te brengen is blijkbaar geen probleem... Terwijl de duurzame festivalgangers midden in de nacht 1,5 uur moesten staan wachten op een bus naar huis. Jammer.