Het Gentse bestuur verkocht al eerder openbare gebouwen, in samenwerking met de Immobiliënsector, willekeurig aan de hoogste bieder. Op die manier wordt de prijs van het Gentse vastgoed opgedreven. De gebouwen worden verkocht in samenwerking met de CIB (Confederatie Immobiliën Beroepen), dat met CIBnet zo een instrument heeft om de prijs op te drijven.

Na een rondleiding in het pand, inclusief een ruimte met foto’s van de tentoonstelling ‘20 jaar kraken in Gent’, blijkt dat Dennis, Tom en Jan, enkele van de krakende bewoners (en muzikanten) de indrukwekkende grote ruimtes niet willen laten verloren gaan. "Sinds die open brief werd het dossier herroepen, en is de verkoop tijdelijk van de site gehaald. Rond 20 augustus zou de verkoop opnieuw beginnen."

De krakers legden ook al contact met tal van organisaties en bewegingen die een sociaal-culturele invulling in praktijk kunnen omzetten. “Dat het verkocht wordt is immers geen garantie dat het niet leeg blijft staan, weten we na 5 jaar kraak-ervaring en er is hier, ondanks het buurthuis onvoldoende ruimte en te weinig mogelijkheid tot initiatieven. De buurt wordt door het bestuur eigenlijk vergeten. De verschillende organisaties kunnen de koppen bij elkaar steken en samen tot de beste oplossing komen.Wij denken bijvoorbeeld aan een sociaal restaurant, ateliers voor kunstenaars zoals vzw De Kunstbloem." Dat is een initiatief van de kunstenaars uit de Bloemekenswijk. De Kunst-Bloem brengt een dertigtal kunstenaars (en kunstminnaars) samen. De vereniging staat voor iedereen open, ook voor mensen van buiten de wijk. Trui van de Kunst-Bloem is op bezoek in het pand en ze legt uit dat deze plaats zeer geschikt is voor het houden van bepaalde tentoonstellingen en dat het nodig is dat kunstenaars, en kunstliefhebbers uit de buurt elkaar leren kennen. "Ik ken er twee die nu de beste vrienden zijn geworden, na dertig jaar anoniem naast elkaar te hebben gewoond ."

"We willen dat de buurt er iets aan heeft"

“Deze buurt is jammer genoeg geen prioriteit voor het bestuur. De stad heeft deze wijk uit het oog verloren. Ondanks de inspanningen van de Dekenij, de jongerenwerking en het buurthuis is er nog te weinig sociale werking. Er is geen cultureel centrum en veel kansarmoede. Het Van Beverenplein kent problemen met drugs en er is in de wijk sinds kort geen straathoekwerking meer. Bovendien zoekt de plaatselijke jongerenwerking ook meer ruimte. Er is duidelijk nood aan meer evenementen om de sociale cohesie te versterken, ook tussen allochtonen en autochtonen.” Dennis, wiens huurwoning vroeger onbewoonbaar werd verklaard, legt uit "dat de huurmarkt niet correct is ingedeeld, de huurprijzen zijn veel te dikwijls te hoog, en stijgen nog. Vooral voor mensen met een vervangingsinkomen of voor kansarmen is die situatie eigenlijk crimineel, en er is een tekort aan sociale woningen." Tom: “Alle gebouwen - op een beschermd gebouw na - die we tot nu toe verlaten, hebben, hebben ze platgegooid om er jarenlang niets mee te doen, andere laat men dikwijls verkrotten. Door de lage prijs vermoeden we dat dit pand gesloopt zal worden." "Als we iets kraken, doen we dat steeds correct. We betalen onze nutsvoorzieningen, contacteren de straathoekwerker, schrijven een brief naar de buurt en verwittigen de wijkagent. We laten ook steeds potentiële kopers binnen.”, laten ze weten.

AC De Noodzaak in Mariakerke maakt plaats voor woningen
Voor een pand in Mariakerke, Autonoom Centrum De Noodzaak, waar dikwijls activiteiten en optredens waren, maar waar nu bijna alle krakers zouden weg zijn viel vorige week de definitieve beslissing. De vroegere drukkerij Van Melle, aan de Brugsevaart in Mariakerke, gaat na de zomer tegen de vlakte. Urbanlink-groep en sociale huisvestingsmaatschappij Scheldevallei bouwen er samen 76 woningen. Er komen 38 sociale huurwoningen en 38 Urbanlink-koopwoningen. Tot voor kort waren ze verwikkeld in een strijd. Urbanlink had die oude drukkerij aangekocht en er een groots bouwproject voor voorbereid, maar toen kwam de sociale huisvestingsmaatschappij met haar voorkooprecht de terreinen opeisen. Appartementen zijn er vanaf 158.000 euro, huizen vanaf 227.000 of voor halfopen bebouwing vanaf 253.000 euro. '"We kunnen nu snel gaan"', verwachten Van Duffel en Van Damme van Urbanlink. '"Na het bouwverlof beginnen we met de sloop van de vroegere drukkerij, waaruit nu al bijna alle krakers zijn vertrokken. Begin 2010 leggen we dan de weg aan voor de nieuwe woonwijk en vlak daarna start de bouw. We hopen einde 2011 of begin 2012 volledig klaar te zijn", verklaarden ze aan de lokale pers.

De open brief

Open brief gericht aan de Burgemeester en Schepenen van de stad Gent

Geachte,

In de Lavendelstraat staat een gebouw te koop dat eigendom is van de stad
Gent. Het voorbije weekend gingen de deuren open tijdens het buurtfeest in
de Bloemekenswijk. temidden tentoonstellingen, theater en concerten kon de
hele buurt het gebouw zien, er feesten en zich verwonderen over die bizarre
‘administratieve daad van goed beheer’
(de reden van verkoop).

Aan de hand van getuigenissen van buurtbewoners schetsen wij even de
voorgeschiedenis van het gebouw. Oorspronkelijk was het een
houtzagerij-schrijnwerkerij, wat nog te zien is aan de indeling van het
gebouw (met een houtdroogzolder, een smidse, een kabellift enz…).
Waarschijnlijk net voor de tweede wereldoorlog werd het gekocht door de stad
Gent. Eerst vond een deel van het stadsarchief er onderdak, later werd het
gebruikt als magazijn voor stadsdiensten. In de jaren negentig was er ook
nog een doplokaal gevestigd, daarna heeft het gebouw een tiental jaren leeg
gestaan.

Een goede tien maanden geleden troffen wij, een groep krakers, dit gebouw zo
aan: weelderige begroeiing op de binnenplaats, vlinderstruiken die door
muren heen groeien, ruiten en dakpannen die ontbreken waardoor het water
naar binnen sijpelt-stroomt, en duiven, véél duiven. De constructie van het
gebouw echter getuigt van oude degelijkheid en is na wat oplapwerk behoed
voor verdere teloorgang.

Het gebouw staat ondertussen op een lijst van leegstaande gebouwen van de
stad Gent, en zoals het goede bestuurders betaamt, wil de stad deze lijst
inkorten. Verkopen dus. Bieden kan vanaf 250.000 euro, valt te lezen op de
website CIBnet.org. Is dit nu een ‘administratieve daad van goed beheer’ of
eerder het maskeren van tien jaar vergetelheid en non-bestuur?

In de buurt en in de stad zijn tal van organisaties die zo’n pracht van een
gebouw maar al te goed kunnen gebruiken. Organisaties die vaak verbonden
zijn met de stad, en er aankloppen voor ruimte. Ruimte die de stad niet
heeft, luidt dan het antwoord.

Wil de stad nog meer woonruimte creëren in een nu al overbevolkte buurt? Of
het leven van de buurtbewoners aangenamer maken door ruimte te scheppen waar
zij elkaar kunnen ontmoeten? Het gebouw is helemaal ingesloten door een
woonwijk, in het hart daarvan nog eens woningen bijmaken betekent dat
iedereen op elkaars lip zit.

Wij kunnen tal van zinvolle alternatieven bedenken: sociaal restaurant,
ateliers voor kunstenaars (zoals vzw De Kunstbloem), ambachtelijke hout- en
metaalbewerking enz. Organisaties als Ateljee, vzw Jong, OTB zouden er
mensen kunnen opleiden in technische vaardigheden en die handvaardigheid
meteen toepassen door het gebouw verder op te knappen.

Aan de betrokken organisaties is het om alternatieven uit te werken en
ervoor te vechten. Als krakers hopen wij dat zo’n zinvol alternatief
werkelijkheid zal worden. Daarvoor zetten we dan ook graag een stap opzij.
Mede met dit schrijven hopen wij een overhaaste verkoop te vermijden. Als
het moet, zullen we ons verzetten tegen een vroegtijdige ontruiming van het
pand.

Immer hartelijke groeten,

De krakers van de Lavendelstraat 15

Een veelzijdig buurtfeest
De derde en vierde juli was er, naast het algemeen buurtfeest, ook een feest in de Lavendelstraat 15. Daar waren tentoonstellingen als Moving Wives van de Kunstbloem met kindertekeningen, schilderijen, collages en foto’s met als onderwerp vrouwelijke portretten uit de buurt. En er was een fototentoonstelling 20 jaar kraken in Gent. De eerste dag was er een gezonde vegetarisch-biologische maaltijd tegen een democratische prijs. Daarna begonnen de concerten met als opener de Valse Teefjes, deze groep bestaat uit een 20-tal vrouwen van diverse pluimage. Het publiek was zeer verschillend : oudjes uit de buurt, gezinnen met kinderen, verliefde koppels, jongeren, … Dan was Jan Demulder aan de beurt: pianomuziek met op de achtergrond vocale begeleiding in een eigenzinnige taal. Sidi Caravan sloot het programma die dag af met zwoele oriëntaalse dansmuziek. Op de valreep speelde trompettist Kabiné Traoré Tagus als gast nog een vrije sessie. Hij heeft Afrikaanse roots, woont in Rotterdam en speelt in de groep Rabasa.

Zaterdagavond startte Bruno Deneckere en Luiz Marquez de concertreeks. En Phynt, een driekoppige jazzband van het conservatorium van Antwerpen, geïnspireerd door Bil Frisell speelde jazzy psychedelische rock. Equinox The Peacekeeper is een band rond Wouter Buyst en hij werd begeleid door een pandbewoner op cello, piano en gitaar. Tussenin was er een stukje ludiek en absurd theater “ Rozengeur en maneschijn” met een matroos, een vrouw en een zangeres. Als afsluiter was Starvin Marvin Band met Alain Berthe aan de beurt, inclusief een bandlid van The Scabs en van Deus.