De betoging stond in het teken van solidariteit, tussen arbeiders en bedienden, met werklozen en boeren, postbodes en leerkrachten. De eisen die werden meegedragen weerspiegelden dit: een moratorium op afdankingen, voor kwalitatieve openbare diensten en tegen privatiseringen. Veel betogers lieten ook een luide neen horen tegen de aangekondigde goedkope wijkpostbodes bij de Post en tegen de besparingen in het onderwijs.

Op het afgeladen Place du Manège werden de betogers toegesproken door Antonio Di Santo, provinciaal voorzitter van de metaalcentrale van het ABVV en Chantal Doffiny, verbondssecretaris van het ACV (Verbond Charleroi – Samber en Maas).

Di Santo sprak over "de onhoudbare situatie, economische werkeloosheid, privatiseringen, besparingen, ... die leiden tot drama's en zelfdodingen". Hij wees daarbij met een beschuldigende vinger naar het liberalisme, 'dat ons al genoeg gekost heeft'.

Maar hij riep ook op om niet in de val te trappen van het fatalisme. Hij benadrukte dat de betogers niet op straat kwamen 'voor een eurootje' meer, maar om “de onrechtvaardigheid van het kapitalisme” aan te klagen. “Laat de banken betalen en de speculanten. Een andere wereld is mogelijk, daarom zijn we hier op straat gekomen.”

“In 24 uur tijd vonden ze geld om de banken te redden, nu hebben ze 48 uur de tijd om geld te vinden voor onze sociale zekerheid. Maar niet op de kap van de werkers. De publieke opinie moet haar verantwoordelijkheid nemen. Er moet dringend een andere richting ingeslagen worden, zo niet moeten wij ons voorbereiden op de confrontatie.”

Doffiny stelde vast dat er geen week voorbij gaat zonder herstructureringen en met alle dramatische gevolgen van dien. Dat nog geen jaar geleden de banken gered werden 'met ons geld' hadden de betogers duidelijk niet vergeten. Dat er ondertussen geen geld is voor sociale maatregelen, en dat er blijkbaar nog zal moeten ingeleverd en bespaard worden, werd omschreven als onhoudbaar en vooral onaanvaardbaar.

Doffiny, wiens speech onderbroken werd door de aankomst van een delegatie boeren, die uitbundig ontvangen werd, benadrukte de onhoudbare situatie waar de boeren nu inzitten. Een delegatie van de boeren, met hun tractoren, kwamen hun solidariteit betonen, niet alleen door hun aanwezigheid maar ook door melk uit te delen aan de dorstige betogers.