christophe26 september 2006 – 18:25

Dat het ACW, de koepel van de christelijke arbeidersbeweging, de gemeenteraadsverkiezingen niet ongemerkt laat voorbijgaan is een understatement. “Het is een uitstekende gelegenheid om ons als sociale beweging te profileren op inhoudelijk vlak,” klinkt het bij het ACW. “Is het beleid wel sociaal? Dat is de bril waarmee wij naar de verkiezingen kijken. Wij willen in Vlaanderen een sociale stroming op gang brengen. Soms moeten we daarbij wel eens tegen de stroom invaren van individualisme, populisme en de vermarkting van de politiek,” zegt voorzitter Jan Renders.

Bij het formuleren van de eisenbundel – of prioriteitennota zoals het ACW dat noemt – werd niet over één nacht ijs gegaan. Vlak na de zomer van 2005 legde het ACW haar oor te luister bij de bewoners van zowat alle gemeenten in Vlaanderen. “Geen individuele enquêtes, maar een groepsgesprek,” aldus het ACW. “Mensen worden al zoveel bevraagd door allerlei tv-programma's en bestookt met enquêtes.” In Zele werd toch even gekozen voor de klassieke vorm van enquêtes ophalen maar dat had weinig succes. “Van de 250 gebuste folders kregen we er maar een 10-tal terug,” zegt Marc Jacobs van het ACW in Zele. Maar toen het ACW de vragenformulieren liet rondgaan op een leidersvergadering van de Chiro en KSA kwam er wel respons. Het ACW in Zele ging op diezelfde manier te werk om de vragenlijst ook te laten invullen door de allochtone gemeenschap van Zele.

Consensus
Ook het trekken van conclusies uit het verzamelde materiaal verloopt bij het ACW anders dan bij een traditioneel onderzoeksbureau. “Het formuleren van een prioriteitennota is nog iets anders dan een peiling organiseren,” zegt algemeen secretaris Ann Demeulemeester. “Je probeert samen naar een consensus te zoeken. Dat is meer dan een optelsom van de verschillende wensen en meningen.” Uit de bevraging kwamen drie topprioriteiten uit de bus. De Vlaming lijkt in de eerste plaats wakker te liggen van betaalbare woningen, veilig en goed verkeer en zorg op maat.

Op elk van die terreinen formuleerde het ACW ook een pak concrete voorstellen. “Op elke nieuwe verkaveling willen we bijvoorbeeld minstens 25 % sociale woningen,” zegt Ann Demeulemeester. Het is maar één van de vele concrete maatregelen in de prioriteitennota. Maar koken kost geld en dat weet het ACW ook. “Sommigen pleiten voor een verlaging van de gemeentebelasting voor bedrijven, maar wij vinden dat bedrijven ook op gemeentelijk vlak hun steentje moeten bijdragen,” zegt Ann Demeulemeester.

Partners
Het ACW gelooft niet dat je al die zaken kan realiseren van bovenaf. Ann Demeulemeester: “Het bestuur moet interactief worden. De bevolking moet deelnemen aan het beleid. Dat kan door de verschillende actoren in een gemeente zoals het gemeentebestuur, het OCMW en de middenveldorganisaties als gelijkwaardige partners te beschouwen. De overheid is dus maar één van de partners die vooral gunstige voorwaarden moet creëren voor de initiatieven van het middenveld en de bewoners.”

Het ACW klopt met de prioriteitennota aan bij alle democratische partijen. Maar voor de realisatie wordt toch vooral op de ACW-mandatarissen gerekend. “Dat kan lukken als er veel persoonlijk overleg is tussen de ACW-kern en de verkozenen van het ACW,” zegt Marc Jacobs van het ACW in Zele. In Zele waren er de afgelopen zes jaar drie ACW-schepenen. Als ze er opnieuw bij zijn na 8 oktober verwacht Jacobs dat ze de nieuwe nota realiseren. “Ook al hebben sommige van onze ACW-mandatarissen het moeilijk met enkele punten. Belangrijk is dat we alert blijven en onze politici blijven opvolgen.”

Na 8 oktober gaat het ACW de verkiezingen evalueren. De komende zes jaar wordt het beleid getoetst aan de prioriteitennota. “Die mag geen dode letter blijven. We gaan de besturen blijven confronteren met onze eisen,” klinkt het.

Lees ook:
ACW Mechelen wil meer 'warme buurten' in de stad