christophe09 oktober 2006 – 21:47

Tussen twee patiënten door wil Mie Branders ons te woord staan. Ze blaast want het is blijkbaar een drukke dag. “Ik wist niet dat er zoveel gazetten bestonden. Ik kan mijn verhaal nu wel afratelen. Vraag maar.”

Het lijkt alsof u die overwinning niet verwacht had?

“Jawel, we hadden de stemmen vooraf geteld en wisten waar we zouden uitkomen, maar we hadden niet verwacht dat er zoveel journalisten zouden bellen. Ik hoor dat er vannacht al coalitiegesprekken waren in veel steden. Ha bon, zo gaat dat dus. Je telt je stemmen en begint meteen aan de coalitiegesprekken zonder dat met iemand te overleggen.”

U zegt: 'we hebben stemmen geteld'. Wat bedoelt u daarmee?

“Dat kan je met een kleinschalige campagne in een stad of gemeente. Vanaf half augustus hebben we aan de inwoners gevraagd of ze ons hun stem wilden geven. We hebben een programma gemaakt op basis van een enquête onder de bewoners van Hoboken. Hun stem vragen was dus een logische tweede stap. En blijkbaar werkt dat systeem. We telden 1870 stemmen en we hebben er 1867 behaald. Van die twee zetels was ik dus voorzichtig overtuigd. Alleen was de spanning gisterenavond onhoudbaar omdat het er lang naar uitzag dat het VB een meerderheid zou halen. Tien minuten voor de bekendmaking van de resultaten zei Philip Dewinter nog zelfverzekerd dat het VB een klinkende overwinning zou halen dankzij de absolute meerderheid in Hoboken. Even later moest hij zijn staart intrekken omdat wij met die twee zetels weg waren.”

Nu zorgen jullie wel voor een heel moeilijke bestuurssituatie?

“Het is moeilijk, maar ook een boeiende uitdaging. We zetten onze deur open. We zijn bereid om er over te praten. Eerst met onze achterban, daarna met de andere partijen. We hebben die oefening niet op voorhand gedaan en willen dus nu rustig de tijd nemen. We willen de vraag voorleggen aan zoveel mogelijk mensen. De onafhankelijke verruimingskandidaten bijvoorbeeld hebben toch het recht om mee te beslissen wat we met hun stemmenaantal gaan doen.

Welke mogelijke scenario's liggen op tafel?

“Wij zijn verantwoordelijke mensen en zijn dus niet voor onbestuurbaarheid. Maar de mensen die voor ons hebben gestemd, deden dat omdat ze denken dat we het beter kunnen doen dan de vorige meerderheid. Daar moeten we dus rekening mee houden. Maar hoe kan je resultaten boeken in een district zonder centen? We hebben financiële ademruimte nodig om iets te realiseren voor de inwoners van Hoboken.”

Bedoelt u nu dat de districtsraad het eigenlijk niet zo slecht heeft gedaan met de beperkte middelen die ze hadden?

“Leg je je daar bij neer of leg je je daar niet bij neer. Dat is de vraag. Als er maar geld is voor één straat, leg je maar één straat. Dat is logisch. Maar zo ga je toch niet om met de belastingbetalers in Hoboken? Waarom is er wel geld voor een justitiepaleis en andere megalomane projecten als er geen geld is voor een tweede straat in de districten? Wij hebben ons tijdens de vorige legislatuur niks aangetrokken van het carcan van de districten. Dure vuilniszakken of de wapentransporten in Antwerpen, het zijn geen bevoegdheden van de districtsraad, maar we hebben toch aan de bel getrokken.”

Hebt u dan wel iets kunnen realiseren in die zes jaar?

“We hebben tien realisaties. Ik heb ze hier ergens staan. (leest voor) Punt één: sanering van Moretusburg: een wijk die afgegraven wordt op kosten van Umicore, de vervuiler, uniek in België...”

En dat is een verwezenlijking van districtsraadslid Mie Branders?

“Nee, van 33 jaar strijd tegen loodvergiftiging door Geneeskunde voor het Volk, niet van dat ene raadslid. Maar het helpt wel. Door het op de agenda te zetten, is het dossier in een stroomversnelling gekomen.”

Antwerpen is na zondag meer dan ooit een verdeelde stad.

“Het VB gaat hier niet vooruit omdat ze zo geweldig zijn. Want de helft van de tijd dagen ze niet op en als ze er wel zijn doen ze hun mond niet open en als ze wel hun mond opendoen, komt er geen zinnig voorstel uit. Maar dat de mensen niet akkoord zijn met het beleid snap ik wel.”

Er werden toch grote inspanningen gedaan in het centrum. Bleven de inwoners van Hoboken en andere districten in de kou staan?

“Men heeft miljoenen euro geïnvesteerd in een stadspark in het noorden van Antwerpen. In Hoboken heeft men een stukje groen rond het kasteeltje verkocht omdat er geen geld was voor de pensioenen van de ambtenaren. Dat begrijp je toch niet? Van mij mag er een park komen in Noord-Antwerpen, maar beknibbel dan toch niet op het laatste restje groen in een geïndustrialiseerd Hoboken. Er is geen geld voor een cultureel centrum, geen theaterzaal, geen bioscoop, ... Er komt een 'langewapperbrug', maar onze steenweg ligt al drie jaar open. De andere districtsraadsleden halen dan hun schouders op en zeggen: 'Erg, hé'. Maar doe er dan iets aan. Blokkeer desnoods het beleid.”

Zijn dat dan de punten die op tafel komen bij eventuele coalitiegesprekken?

“Meer geld, meer armslag, meer personeel. Nadenken over het beleid rond de ziekenhuizen. Over ons stedelijk energiebedrijf willen we ook wel eens praten.”

Hoe verklaart u de hoge score voor een partij als de PVDA die elders in de stad weinig stemmen haalt?

“Onbekend is onbemind, hé. Als mensen echt weten wat we doen en wie we zijn, stemmen ze op ons. Dat bewijst ook het succes van de PVDA in Zelzate waar we meer dan 21 % haalden. Geef ons vijf minuten per dag op tv en we worden de grootste partij van België. (lacht)”

In uw persberichten lees ik veel over vernieuwing. Heeft de PVDA de oude gewaden afgelegd?

“Ik denk niet dat we veel veranderd hebben aan onze analyse. Maar stilaan hebben we toch geleerd om de handen uit te steken naar andere organisaties en bewegingen. We kunnen ook rekenen op enkele sterke jonge boegbeelden.”

Was 8 oktober een zwarte zondag?

“Voor mij wel. Een gekleurde medemens zei me: '41 % betekent dat als ik in de Delhaize loop, de helft van de mensen die ik tegenkom mij daar eigenlijk weg wil'. Dat is verschrikkelijk. Het is dus een gitzwarte zondag in Antwerpen met twee rode stipjes in Hoboken en één in Deurne.”

Het VB is niet langer de grootste partij in Antwerpen. Dat is toch een teken aan de wand?

“Wel de grootste in Hoboken, Deurne, Merksem, enzovoort. Laten we dus maar heel bescheiden zijn. Ik roep zelf ook geen eureka. Na 35 jaar hard werken in Hoboken vind ik het geen compliment dat wij twee zetels hebben en zij tien.”

Van wie hebben jullie stemmen ingepikt?

“Misschien een beetje van Groen!. De mensen die nu op de lijst van Groen! stonden waren zeer sympathiek, maar Groen! is de afgelopen zes jaar wel onzichtbaar geweest. Maar we hebben vooral mensen teruggewonnen van het VB met een links en positief toekomstplan.”