(foto han soete)

Bert Van Acoleyen, delegee bij Volvo Trucks in Oostakker bij Gent
“Dit was mijn eerste congres en toch wel een unieke ervaring. Je zit hier drie dagen samen met mensen uit andere centrales en werkingen en stekt zo heel wat op. Het is goed om eens je vleugels te kunnen uitslaan in de vakbond. Zo leer je de organisatie wel echt goed kennen. Het thema 'solidariteit' is goed gekozen. Knap ook hoe de leiding van het congres er in slaagde om telkens tot een goede consensus te komen, hoe ze de verschillende standpunten wisten te verzoenen.”

“Krachtlijn 69 over jongeren ligt me het meest na aan het hart. De vakbond moet oog hebben voor verjonging. Hier zijn niet zoveel jongeren wat bewijst dat er nog veel werk is. Maar men is zich daar duidelijk van bewust. Hoe je dat kan doen? Door jongeren te betrekken bij de sociale verkiezingen. Niet door ze af te zonderen: maar wel jong ín de vakbond, zo hoort het. De metaalcentrale waar ik lid van ben heeft een van de beste jongerenwerkingen. Drie jongeren maken zelfs deel uit van het bestuur. Waar er jonge propagandisten aan de slag zijn, worden ook resultaten geboekt. De discussie over de verdediging van de sociale zekerheid neem ik mee naar de werkvloer. Jongeren hebben vaak geen vertrouwen meer in de sociale zekerheid. We moeten tonen dat de sociale zekerheid nog een lange toekomst heeft en dat het ACV daar zal aan werken.”

(foto han soete)

Kris Van der Parre, delegee en begeleidster van volwassen mentaal gehandicapten
“Dit was een goed congres omdat enkele belangrijke zaken opnieuw scherp werden gesteld. De sociale zekerheid moet federaal blijven. De openbare diensten mogen niet gecommercialiseerd worden. Zelf werk ik in de non-profit en dus is het niet-commercialisering van die diensten zeer belangrijk voor mij. Het LBC (de christelijke bediendencentrale, nvdr) verzet zich tegen de privatisering van de non-profit en het is goed te weten dat het hele congres ons daarbij steunt.”

“Opvallend ook dat alle discussies zeer goed waren voorbereid. Niemand kwam hier uit de lucht vallen. Iedereen wist heel goed waar het over ging. Je kon ook je inbreng hebben in de werkgroepen. Ook tof dat andere organisaties als 11.11.11 en Oxfam hier een standje hebben. Het is belangrijk dat we oog hebben voor andere thema's en dat we niet gaan navelstaren. Zelf heb ik van de gelegenheid gebruikt gemaakt om onze campagne rond de moorden op syndicalisten in de Fillipijnen aan te kaarten.”

(foto han soete)

Willy Vanvooren, lid Bouw en Industrie en delegee bij een Vlaams wegenbouwbedrijf
“Qua organisatie was dit een perfect congres. Enige minpuntje was misschien dat dit congrescentrum geen geïsoleerde ruimtes heeft. Daardoor was het niet altijd makkelijk om de werkgroepen te volgen. Je werd al wel eens overstemd door het tumult in een andere werkgroep.”

“Uitschieter voor mij was de discussie over de eenmaking van het statuut van de bedienden en arbeiders. Dat is zo'n onrechtvaardige discriminatie. Het congres heeft nu duidelijk gezegd dat het moet gedaan zijn praten en dat er dringend werk moet gemaakt worden van de eenmaking. Of het er ook snel van zal komen? Wel, I have a dream...”

“Ik heb ook de slottoespraak van de voorzitter erg gesmaakt. Sterk hoe hij uithaalt naar extreem rechts. Als militant heb je het op de werkvloer niet altijd makkelijk in discussies over extreem rechts. Door hier op het congres eens samen te zijn met zoveel gelijkgezinden kan je je batterijen nog eens opladen. Dat doet deugd. Hier zie je dat we toch best wel een sterke organisatie zijn. Een vakbond met een stevige ruggengraat.”