Koen Stuyck (11.11.11)27 oktober 2006 – 16:16

In 2006 gaat 11.11.11 voor het recht op voedsel voor iedereen. Dit is noodzakelijk want ‘de tijd loopt’ voor de eerste millenniumdoelstelling, het halveren van armoede en honger tegen 2015. Vandaag werd de aftrap gegeven van de 11.11.11-campagne met een oproep aan iedereen in Vlaanderen om uien te eten. Met deze actie wil 11.11.11 zichtbaar maken dat landen in het Zuiden het recht moeten hebben om zich te beschermen tegen de invoer van landbouwproducten als deze invoer schadelijk is voor de lokale boer in het Zuiden. Het is ook een politiek signaal voor een ander landbouwbeleid. De respons was massaal. Vrijwilligers en 11.11.11-medewerkers konden nauwelijks volgen om de talrijke vragen te beantwoorden.

Naast tientallen lokale acties in scholen, verenigingen, sociale instellingen en horecazaken stond er vandaag ook uiensoep op het menu in heel wat grootkeukens. In de restaurants van de VRT, van het federaal parlement, van de Vlaamse Overheid bijvoorbeeld. Of op de universiteitscampussen van Brussel, Leuven, Antwerpen en Gent. Verder ook in vele honderden bedrijven in Vlaanderen zoals Janssen Pharmaceutica en Belgacom.

11.11.11 vraagt bescherming voor lokale boeren in het Zuiden

Ontwikkelingslanden moeten het recht hebben om de invoer van landbouwproducten een halt toe te roepen als deze schadelijk is voor de eigen boeren. Deze eis is op dit ogenblik bijzonder pertinent omdat in de Wereldhandelsorganisatie en in handelsbesprekingen tussen de EU en landen uit Afrika, de Caraïben en de Stille Oceaan, de bescherming aan de grens met invoertarieven zéér sterk onder druk staat.

Als 600 van de 850 miljoen mensen die honger hebben, overleven van de landbouw dan is er dringend meer ondersteuning nodig voor deze kleine boeren en vooral boerinnen. Het ontwikkelingsbeleid maar ook het nationale en regionale beleid van ontwikkelingslanden moet meer aandacht besteden aan de landbouw. Zo’n beleid heeft enkel zin als landen zich kunnen beschermen tegen goedkope ingevoerde rijst, vlees, tomaten, melkpoeder, enzovoort, vanwaar die ook komen. Anders hebben hun boeren geen kansen om te overleven. Alternatieven buiten de landbouw zijn er voor deze miljoenen mensen niet.

Uien, een verhaal om bij te huilen.

Op de campagneaffiche prijkt een Nederlandse ui. Dat is een niet-gesubsidieerd product van efficiënte Nederlandse boeren. Geen traditioneel dumpingprobleem dus. En toch zorgt de import van deze uien voor het verdringen van de Senegalese uien op de lokale markt. Is dat een probleem? 11.11.11 vindt van wel want boeren in Senegal hebben zo al weinig hout om pijlen van te maken. Senegal kan via invoertaksen corrigerende maatregelen nemen. Maar net deze maatregel staat onder druk in de komende onderhandelingen. Met onze campagne willen we duidelijk maken dat het niet alleen ‘oneerlijke concurrentie' is die boeren in het Zuiden nekt, maar de verderschrijdende en onaangepaste opening van hun markt.

En de Europese boeren dan? Wij willen kansen voor een familiale landbouw die het milieu respecteert en kwaliteitsvolle producten aflevert. Een dergelijke Europese landbouw is de moeite waard om te beschermen en te steunen, zolang dit geen problemen oplevert in andere landen. Daarvoor is een duurzaam Europees landbouwbeleid nodig. Want de vrije markt zal er niet voor zorgen.