anar28 november 2005 – 18:42

Le Pen komt naar Gentse univ

vrijdag, 25 november 2005
De lokatie waar Jean-Marie Le Pen op woensdag 30 november 2005 zal komen spreken, is niet langer geheim: Blokwatch kon achterhalen dat de organiserende oud-studentenkring van het KVHV de Aula Academica reserveerde van de Gentse universiteit. Volgens insiders speelde Vlaams Belang-voorzitter Frank Vanhecke een actieve rol in de uitnodiging voor Le Pen.

>> Lees meer...

“Plaats wordt doorgegeven na inschrijving”, staat op de affiche te lezen waarmee de oud-studentenkring van het Katholiek Hoogstudenten Verbond (OSK-KVHV) propaganda maakt voor zijn avond met de Franse Front National-voorzitter Jean Marie Le Pen. “Om veiligheidsredenen wordt dat pas bekendgemaakt aan wie zich inschrijft en 10 euro betaalt,” meldde De Standaard (23/11/2005).

Bespaar u de moeite: Blokwatch vertelt het u gratis. Jean-Marie Le Pen komt op 30 novermber naar de Aula Academica (de Aula van de Rechten en de Pol&Soc), Voldersstraat 9, 9000 Gent. Dat is de meest prestigieuze zaal van de Gentse universiteit, waar onder meer de opening van het academiejaar plaatsvindt en de eredoctoraten worden uitgereikt. Die met 450 blauwe fluwelen zitjes uitgeruste zaal wordt nooit aan studenten verhuurd. Een aanvraag door het KVHV zou dus zijn afgewezen, maar het is niet het KVHV maar haar oud-studentenkring die de reservatie deed. Als erkende alumni-vereniging heeft die bovendien recht op 25% korting op de normale huurprijs van 900 euro voor een halve dag (oftewel 675 euro).

Of de academische wereld zo zal opgezet zijn met het ter beschikking stellen van haar infrastructuur aan een omstreden politicus als Le Pen is maar de vraag. Le Pen kwam meer dan eens in opspraak met negationistische uitspraken, omschreef de holocaust als een voetnoot in de geschiedenisboeken, de gaskamers heetten een "detail" te zijn. Onder meer voor die uitspraak werd hij veroordeeld, omdat hij de naam van de toenmalige Franse minister van Openbaar Ambt Michel Durafour gebruikte in de woordspeling Durafour-crématoir, een verbrandingsoven.

Dat een afdeling van het KVHV (Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond) de lezing van Le Pen organiseert, en niet het bij het VB aanleunende NSV (Nationalistische Studentenverenging), heeft te maken met de achtergronden van organisator en KVHV-voorzitter Tom Vandendriesche.

Die was als scholier, in de jaren negentig, in Brugge gekend als een neonazi, die zelfs voor het NSV te radicaal was. Nadat hij daar aan de deur werd gezet, richtte hij de Vlaamse Studentenbrigades (VSB) op. In hun schild prijkte een doodskop van de SS. Toen Vandendriesche in 1999 in Gent politieke en sociale wetenschappen ging studeren, nam hij samen met enkele vrienden het zieltogende KVHV over, een vereniging die over heel wat meer financiële middelen en krediet beschikt dan het NSV. Vandendriesche loodste het KVHV volledig in VB-vaarwateren.

Voor de avond met Le Pen worden ondertussen druk deelnemers geronseld in VB-middens. Volgens ingewijden werden de contacten met Le Pen gelegd via VB-voorzitter Frank Vanhecke. Beiden zetelen in het Europees parlement en onderhouden vrienschappelijke banden. Dat Le Pen een rabiaat staatsnationalist is en het VB volksnationalistisch heeft nooit een beletsel gevormd. Zelfs partijstichter en voorzitter-voor-het-leven Karel Dillen zag daar geen punt in.

Le Pen kwam voor het eerst naar België in 1984. Op uitnodiging van de Schaarbeekse “fransdolle” burgemeester Roger Nols kwam hij de francofonie een hart onder de riem steken. Het VB was toen al opvallend mild voor Le Pen. Karel Dillen schreef in het partijblad van oktober 1984 een half artikel vol met een zwiepende kritiek op de tegenbetogers. Aan Le Pen zelf betuigde hij een voorzichtige liefdesverklaring. “We hebben het nooit onder stoelen of banken gestoken dat we ons verwant voelen met een deel van het gedachtengoed van Le Pen. Er is geen enkele reden waarom we niet openlijk daarvoor zouden uitkomen.”

Sedertdien volgde het VB het doen en laten van het FN op de voet. “Wij, radicale Vlaams-nationalisten hoeven ons zeker niet te schamen om ook in Frankrijk - ooit de erfvijand - onze vrienden te erkennen en te eren,” stelde Vanhecke al in 1988.

Actueel
geschreven door Marc Spruyt