Stan Hens (BBTK)10 november 2006 – 16:43

Wanneer losweg (zonder enige schaamte) het volgende op tafel wordt gelegd :

-verlenging werktijd van 36 naar 38 uur
-invoering van een tijdspaarsysteem (verlof cumuleren op einde loopbaan)
-invoering van een meritsysteem
-betaling van het loon op het einde ipv begin van de maand
-in vraag stellen van de vastheid van betrekking
-beperken omzetting 13° maand in verlof

is het niet meer dan logisch dat het personeel reageert.

1.Arbeidsduurvermeerdering is geen garantie voor een efficiëntere organisatie in een onderzoeksinstelling en gezien de geschiedenis van de 36 uur (ipv loonsverhoging) zeker geen motiverende factor.
2.Het verschuiven van financiële middelen door het invoeren van tijdsparen biedt geen oplossing én verontrust eens temeer het personeel.
3.Een meritsysteem is in het verleden afgeschaft na langdurige moeilijke onderhandelingen.
4.Wij begrijpen niet welk voordeel het SCK put uit het verschuiven van de uitbetaling van de maandwedde. (dit lijkt op pesterij)
5.Het in vraag stellen van de vastheid van betrekking is op zich reeds een ‘casus belli’.
6. Een beperking van de omzetting 13° maand betekent een meeruitgave.

Bovenop dit alles constateren wij een minachting ten overstaan van de vakbonden en de officiële overlegorganen.
Wij noteren dat de omfloerste, wollige en dikwijls nietszeggende antwoorden verkeerd aankomen. De vertegenwoordigers van de werknemers wensen op volwaardige basis betrokken te worden.

De onrust wordt bijkomend aangewakkerd door verklaringen die de vakbonden krijgen tijdens contacten met de politieke wereld. Blijkbaar verwacht men een duidelijk toekomstplan vooraleer men nog structurele middelen zou vrijmaken.
Over dit plan horen wij niets.
Een ‘scheve situatie’ rechttrekken door van het personeel alle inspanningen te vragen is de makkelijkste oplossing ze verplicht niet tot creatief nadenken over andere fundamentele koerswijzigingen.
Wij vragen dat de raad van bestuur opdracht geeft aan de directie om te stoppen met eisen waarvan men weet dat ze niet haalbaar zijn bij het personeel en minstens een duidelijk toekomstplan te overleggen (een gewijzigd organogram is geen toekomstplan)

Download:

Mol_DSC00026.jpg