Louis Michel heeft het daarnet op het laatste moment laten afweten. Hij zou zaterdag bij mijn baas (KanaalZ) in een studio-debat zitten, met Johan Cottenie van 11.11.11 en Eric Bruyland van Trends. Maar dat mooie plan gaat niet door. Morgen zoeken we een ander onderwerp en een ander panel: het gaat wellicht over de breuk tussen CD&V en NVA!

Soit, de inspanning is niet weg. Met Michel zou het over de Europees-Afrikaanse relaties gaan. Aanleiding is dat volgende week woensdag in Congo president Joseph Kabila wordt ingezworen. Ik heb dus twee dagen zitten bellen en praten over het thema, om het panel bij elkaar te brengen en onze anchor te kunnen briefen. En dat levert weer nieuwe inzichten op in deze, toch wel, complexe maar o zo belangrijke materie.

Zo kwam ik een nieuw boek van de Wereldbank op het spoor: Africa's Silk Road. Het is deze week hier in Brussel voorgesteld. Het gaat over het oprukken van China èn India in Afrika.

Eenzijdige voorstelling van zaken, van Deutsche Bank

China, die Headline is intussen bekend, komt in Afrika hard opzetten. Dikwijls wordt daar dan bijverteld dat China enkel grondstoffen weghaalt uit Afrika, zonder ze lokaal te transformeren (en dus zonder jobs en 'toegevoegde waarde' te scheppen) en het niet zo nauw neemt met 'goed bestuur'. Ook bij de Europese Commissie wordt dat verhaal afgestoken.

Maar de Wereldbank in dit nieuwe boek ziet het anders, is me verteld door iemand die het al gelezen heeft! China en Afrika, is hier de voorstelling, zijn om te beginnen complementair en China gaat niet alleen als een ordinaire straatrover met de schatten lopen, maar geeft er op het vlak van ontwikkeling ook veel voor terug. Ik lees dat er één van deze dagen zelf op na, het boek is onderweg.

In ieder geval: dat de Chinezen worden zwart gemaakt, is niet verwonderlijk. Ze laten in Afrika tenminste blijken dat ze grote middelen inzetten. En daar is nood aan. Journalist Eric Bruyland bij voorbeeld zei me nog: de EU wil de komende vijf jaar 8 miljard € in infrastructuurwerken in Afrika steken, maar China heeft daarin dit jaar alleen al 5,6 miljard € geïnvesteerd. Dan weten de Afrikaanse landen wel bij wie ze te rade moeten gaan.

Bovendien; dat Europese verhaal over 'goed bestuur' klinkt vals. Twee weken geleden nog hebben de Europese en Afrikaanse ngo's dat hier in Brussel gezegd, tijdens de European Development Days van Louis Michel. Want de EU bepaalt éénzijdig en eigenmachtig wat ze onder 'goed bestuur' verstaat en bepaalt dan de criteria waaraan de 'partners' in het Zuiden moeten voldoen.

Naar het Zuiden wordt niet geluisterd. Dat heeft ook Johan Cottenie me gisteren nog gezegd. Hij hoort in het Zuiden: Europa moet ons eerst helpen om sterk genoeg te worden om de vrijhandel aan te kunnen.

Maar de zakenkrant Financial Times deed daarover deze week nog een boekje open, met documenten van van de Europese Commissie als bewijs. De Commissie wil bij voorbeeld niet dat Afrikaanse landen bij voorbeeld de vrijmaking van de handel bevriezen wanneer de EU haar beloften over hulp niet nakomt.

Begrijpelijk dat de Afrikaanse landen in zo'n setting met bewondering naar China kijken. Worldbank-baas Wolfowitz zei het onlangs nog in Brussel: China heeft op eigen kracht 300 miljoen mensen uit de armoede gehaald, dat werkt als voorbeeld.

Nog dit: niet dat de Worldbank nu ineens god is! Kennelijk, dat heb ik zopas ook nog eens gehoord, heeft ze in Congo een oog dichtgeknepen toen daar kaduke mijncontracten zijn getekend. En daar hebben de Congolezen niks aan.

Voor het Worldbank-boek: http://web.worldbank.org/WBSITE/EXTERNAL/COUNTRIES/AFRICAEXT/0,,contentM...

Voor Wolfowitz' verklaringen: http://web.worldbank.org/WBSITE/EXTERNAL/EXTABOUTUS/ORGANIZATION/EXTOFFI...)