mvr03 december 2006 – 21:36

Enkele argumenten van de Water-voorstanders:

Water als oervorm van de natuur, is tegenpool van de stad.
Water voedt en doet verrotten. Water draagt en vervoert enorme lasten én tast alles aan. Water laaft én verdrinkt.
Water is de oudste en blijft belangrijke bron van energie: watermolen; sluis; stuwmeer; golfslag; waterstofmotor; kernfusie
Water is voor de meeste levende wezens een essentieel element om te overleven: drinken en voedselbereiding.
Gebruik van water is een belangrijk cultureel kenmerk: lichaamsverzorging, wonen, kledij, vervoer, visserij, spel,...
De meeste steden - dus ook Brussel - ontstaan omwille van het water (doorwaadbare plaats in moerasgebied; Brussel <= «Broekzele»| «broek» = moeras.
Water is een heel goed medium, een heelmeester voor pijn en wonden, een kracht die zacht én krachtig / snel én tijdeloos / verwoestend én zalvend, afrondend / stil en luidruchtig,... kan zijn.

Brussel: stad op het water. Het water is er «begraven»: rivieren, beken en vijvers gedicht en/of ondergronds gemaakt [de Zenne | het Zinneke in Molenbeek | de Zwarte Vijvers | De Vismarkt en de dokken | ...
De palavers over het water in Brussel zullen nog lang duren. Maar de zinnekes kunnen alvast hun dromen verbeelden.
Heel wat plaatsen in Brussel verwijzen naar water Zenne / Senne | Zinneke / Sennette | kanaal | Molenbeek, Schaarbeek, Heembeek, Moortebeek, Rollebeek, Maelbeek, Roodebeek,... | Broekstraat / Rue du Marais, Bronstraat, Zennestraat, Zwarte Vijvers, Beekkant, Beekstraat | Groot Eiland, Klein Eiland, ...

Waterwezens in de Stad.
Vissen, meerminnen, planten, dolfijnen verwijzen uiteraard naar water en dus naar de natuurlijke basis én tegenpool van de stad.
Sprekende vissen zijn een mooie metafoor voor het leven van en in de stad.
Vissen als figuur verwijzen naar kinderlijke eenvoud en (dus) universaliteit.