Een kwartier nadat die uitslag bekend gemakt werd sprak een geëmotioneerde Chavez de bevolking toe vanop 'het balkon van het volk' in het presidentieel paleis Miraflores. Vele duizenden trotseerden de gietende regen en waren naar Miraflores afgezakt om de uitslag te vieren.

“Leve Venezuela, leve het Venezolaanse volk, leve het socialistische Venezuela!” schreeuwde hij de massa toe, vlak voor hij het nationale volkslied aanhief. Hij droeg “de victorie van het Bolivariaanse volk” op aan Bolivar en Christus. “Een victorie van liefde en vrede”.
“Ik leg mij meer dan ooit neer aan de voeten van de Venezolanen,” verzekerde hij.

“Vandaag begint er een nieuw tijdperk, met als fundamentele strategische lijn de verdieping en expansie van de Bolivariaanse Revolutie. Meer dan 6O procent stemden, niet voor Chavez, maar voor het Bolivariaans Socialistisch project, voor het Venezolaans Socialisme.”

“In '98 wonnen we met 55% van de stemmen, in '99 met 58%, in 2004 met 59% en vandaag met 61% - Al wie voor Chavez gestemd heeft heeft dat zeer bewust gedaan, ondanks te constante aanvallen op mijn persoon.”

Hij droeg de overwinning op aan Castro en het Cubaanse volk. “Deze derde december zal in de geschiedenis komen als een les in nederigheid voor het VS imperium, een nederlaag voor Bush. We groeten het volk van de Verenigde Staten en Europa, van China, Afrika en Ocanië, van heel de aardbol.We hebben een nieuwe, multipolaire wereld nodig, waarin de mensenrechten en de soevereniteit centraal staan. Venezuela toont aan dat een nieuwe wereld mogelijk is.”

Hij beloofde in zijn nieuwe regeerperiode het gevecht aan te gaan met de corruptie en de bureaucratie, “de twee grootste vijanden van ons Bolivariaans project”. Daarnaast beloofde hij de sociale projecten die hem zo populair maakten uit te breiden en te verbeteren. Ook zou hij de onveiligheid in het land aanpakken.

Na een uur de natie toegsproken te hebben besloot hij natgeregend: “Hasta la victoria, patria o muerte, venceremos! Een oneindige omhelzing voor jullie! Ik zal me volledig geven, zo zweer ik het, om van Venezuela het mooiste land van de wereld te maken!” Als een heuse rock-ster verdwijnt en verschijnt hij nog een paar keer op het balkon, terwijl de joelende massa onder hem de tot een klassieker verworden slogan “Uh Ah, Chavez no se va!” scandeert (“uhah chavez gaat niet weg”).

Ondertussen was het afwachten op de reactie van de oppositiekandidaat. Rond 23h30 betrad een aangeslagen Rosales het perscentrum van zijn campagneteam in Caracas. Hij begon door de miljoenen Venezolanen die voor hem gestemd hebben te bedanken. Hij herinnerde hen dat ze vier maanden geleden begonnen waren met 3 procent steun volgens de opiniepeilingen, in een land gekenmerkt door demotivatie.

“ We hebben allemaal samen gestreden voor een alternatief. Het was een harde strijd, tegen een een compleet staatsapparaat met al zijn macht en structuren.”

Hij verklaarde dat ze de resultaten van het CNE vergeleken hadden met de resultaten van twee eigen exitpolls en enkele eige tellingen. “Vandaag herbeginnen we de strijd voor de opbouw van een nieuwe tijd voor Venezuela. Ik zal er zomaar bij gaan neerzitten, vanaf morgen zal ik terug de straten opgaan. Het resultaat dat de CNE geeft, het verschil is zeker zo groot niet. Het is veel smaller, veel kleiner. Maar ik zal verder strijden op straat, voor de democratie, voor de vrijheid. “Ik weet dat sommigen, door emotie geleid, graag zouden hebben dat ik zou liegen, dat ik het publiek zou voorliegen. Maar dat zou ik nooit kunnen doen, want achteraf komt de waarheid toch uit. De waarheid is dat, hoewel het verschil veel kleiner is, dat wij erkennen dat ze ons vandaag geklopt hebben.”

Sommigen onder de toehoorders waren niet geheel tevreden met deze uitspraken en riepen Rosales toe dat hij zich liet doen. Maar hij was niet van zijn stuk te brengen: “We zullen op democratische wijze zegevieren, op democratische wijze zullen we winnen. Wij behouden de morele authoriteit.”

Op deze wijze maakte Rosales een einde aan de hardnekkige geruchten dat de oppositie de resultaten niet zou aanvaarden en tot straatprotesten zou oproepen.