Marc-Antoon22 december 2006 – 14:04

Defence for Children International (DCI), Coordination et Initiative pour et avec les Réfugiés et Etrangers (CIRE) en de Ligue des droits de l'Homme (LDH) vinden dat onaanvaardbaar. Ze dienen klacht in.

Het Tabitha-arrest...
De organisaties staan met hun veroordeling van de Belgische praktijken tegenover kinderen niet alleen.

Het Europees Hof voor de Mensenrechten wees België op 12 oktober 2006 streng terecht voor de manier waarop het de jonge Tabitha had behandeld – een vijfjarig meisje dat twee maand opgesloten zat in een gesloten centrum.

Volgens het hof veroorzaakt zo'n opsluiting “ernstige psychologische gevolgen”, geeft ze blijk van “een gebrek aan menselijkheid”, en is ze erg genoeg “om gekwalificeerd te worden als onmenselijk”. Het hof vindt de extreme kwetsbaarheid van kinderen moet primeren op hun administratieve situatie.

...genegeerd
Maar de Belgische regering deed de zaak bij monde van haar Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael af als een spijtige, uitzonderlijke samenloop van omstandigheden. Volgens hem is er sinds 2002, het jaar waarin Tabitha opgesloten werd, vanalles veranderd.

Benoit Van Keirsbilck (DCI) ontkent dat. “Dat zijn maar woorden. De omstandigheden zijn niet veranderd, zelfs verslechterd. Er is helemaal niks gedaan voor de kinderen. Af en toe hoor je verkondigen dat er onderwijzers zullen komen etcetera, maar het gebeurt niet - en het is bovendien geen ernstig antwoord op het probleem. De kinderen worden nog steeds langdurig opgesloten, zitten nog steeds samen met volwassenen,...”

De drie organisaties zien er het bewijs in dat er geen politieke wil bestaat om iets aan het probleem te doen.

Burgerlijke partij
Daarom leggen ze een klacht neer tegen X, waarbij ze zich burgerlijke partij stellen. Een 'klacht tegen X' betekent dat het aan de onderzoeksrechter is om zelf te bepalen bij wie de verantwoordelijkheid ligt.

De klacht baseert zich o.m. op volgende schendingen: arbitraire opsluiting, inmenging in het privé- en familiale leven, het niet-respecteren van het belang van het kind en het niet-respecteren van de schoolplicht.

Raadkamer
Voorts helpen DCI, CIRE en LDH de families van de 30 opgesloten kinderen bij hun individuele procedures bij de Raadkamer. Die heeft in het kader van de Vreemdelingenwet de speciale bevoegdheid om te oordelen over de legaliteit van de opsluiting van migranten in gesloten centra.

Zijn er hoopgevende precedenten?
Benoit Van Keirsbilck (DCI): “Voor niet-begeleide kinderen wel: die worden systematisch vrijgelaten. Nu we kunnen steunen op het arrest van het Hof van de Mensenrechten en op onze eigen klacht, hopen we dat ook de vrijlating van kinderen die samen met hun ouders opgesloten zitten, gesystematiseerd wordt.”

Alternatief
Welk alternatief stellen deze organisaties voor?

Benoit Vankersbilck (DCI): “Het alternatief voor opsluiting is vrijheid. Het gaat om dertig kinderen – die zullen het land niet op haar kop zetten. Laat die kinderen vrij, punt.”

“En laten we radicaal van politiek veranderen,” voegt hij er aan toe. “De opsluitingen zijn de laatste schakel in een systeem dat niet functioneert. De asielprocedure vertrekt van de premisse dat iedereen liegt en niemand goede redenen heeft om hier te blijven... De regularisatieprocedure is arbitrair... Het duurt jaren voor je antwoord krijgt... Laten we eerst al die problemen oplossen. Dan zullen we vaststellen dat we die dure gesloten centra niet nodig hebben.”