Volgens het Internationaal Persagentschap in Genève zijn er nog nooit zo veel journalisten in 1 jaar (2006) vermoord of overleden tijdens hun opdracht. Alleen in Irak: 48. Bijzonder verontrustend is ook de straffeloosheid: in Mexico, waarvan de ambassadeur voorzitter is van de mensenrechtencommissie: 8 journalisten.

Denken we ook aan Anna Politkovskaja, brutaal vermmord in Rusland, Aleksandr Litvinenko vergiftigd in Engeland. Ook in onze landen zijn recent mensen vermoord omdat ze tussenbeide kwamen bij een conflict.

Leitmotief dit jaar van deze stille tocht, die daardoor een eigen kracht had. "Samen herdenken we de kruisdood van Christus, in verbondheid met alle slachtoffers van onrecht en geweld in de wereld."

De deelnemers brachten een klein roos die op de witte kruisen werden bevestigd. Ieder kruis draagt de naam en leeftijd van een vermoorde journalist in 2006.

Deze vrijdagtocht ging van de Sint-Andrieskerk (inzingen) tot aan de Sint-Joriskerk, waar de slotbezinning plaats vond, met een halte bij het beeld van "de grote hand" op de Meir.

Enkele slogans met hun uitleg:

"HET KRUIS WEEGT ZWAAR":
Jezus ontliep het kruis niet, maar droeg het ten einde toe. De last wordt lichter als die door velen gedragen wordt.

"OPSTAAN IS GEVAARLIJK":
Mensen die voor rechtvaardigheid ijveren, bekopen die inzet vaak met hun leven.

"EN TOCH BLOEIT EEN ROOS":
Maar nieuwe hoop wordt plots aangereikt vanuit een onverwachte hoek. Mensen die ongezien hun weg gaan, mensen die ver van ons afstaan kunnen ons plots een nieuw licht schenken. Ook God, bron van hoop, woont in het verborgene en gaat als ongeziene gast de weg van ons leven mee. Nieuwe hoop wordt vooral geschonken als we de leegte toelaten, als we de weg durven verdergaan en volhouden temidden van ontgoocheling en ontreddering.

Fotoreportage van deze herdenking volgt: john.reporting.tv-id@belgacom.net.