Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

In het spoor van de 1212 rekening

In het spoor van de 1212 rekening

Iedereen herinnert zich nog levendig 26 december 2004 toen Azië overspoeld werd door een tsunami. Heel België toonde zijn medeleven en stortte massaal op de tsunami rekening.
Toch vroegen we ons allemaal af, of ons geld werkelijk werd besteed aan de wederopbouw van het getroffen gebied.
Wij trokken er op uit en volgden het spoor van uw geld. Dit leidde ons tot bij Walter Cornelis, voormalig nationaal secretaris van de LBC-NVK (Landelijke Bedienden Centrale – Nationaal Verbond voor Kaderpersoneel n.v.d.r.). Hij startte het project non-profit voor Sri Lanka. Wij stelden hem enkele vragen over dit project.

Srilanka.jpg

Nu je carrière als nationaal secretaris bij de christelijke vakbond (LBC-NVK) tot zijn einde is gekomen heb je waarschijnlijk meer tijd voor jezelf en voor andere zaken. Waar ben je nu zo al mee bezig?

Walter Cornelis: "Begin dit jaar ben ik gaan samen zitten met de werkgevers en de vakbond om te zien of we iets konden doen voor de tsunami slachtoffers. Ik besloot zelf naar Sri Lanka te trekken om er met de mensen te praten. Over al mijn bevindingen schreef ik een rapport dat ik voorlegde aan de werkgevers en de vakbonden. We hebben dan een website* gemaakt, om het personeel van de non- profit (personeel van de ziekenhuizen, bejaardentehuizen, gehandicapteninstellingen… n.v.d.r.) op te roepen om zich kandidaat te stellen om 6 weken naar Sri Lanka te gaan om daar in die kampen de medische verzorging te gaan verlenen."

Wat is het doel van dit project?

Walter Cornelis:"Om eerste hulp te verlenen aan de slachtoffers van de tsunami."

En enkel dit of…?

Walter Cornelis:"Wel met die instelling zijn we inderdaad naar Sri Lanka getrokken, maar ondertussen proberen we ook verder te gaan dan enkel eerste hulp te verlenen."

Was het jouw idee om dit project op poten te zetten?

Walter Cornelis: "Het was niet alleen mijn idee. Bijvoorbeeld ook van directies en een aantal mensen die in de ziekenhuizen werken. Met deze mensen zijn we gaan samen zitten, en zo is het non-profit project tot stand gekomen."

Wie of welke organisaties hebben je geholpen om dit project te realiseren?

Walter Cornelis: "De werkgevers van de ziekenhuizen, mijn vakbond, en Caritas International. Dit is een internationale beweging die wereldwijd actief is in crisishulp en ontwikkeling en ijvert voor een rechtvaardige en solidaire wereld."

Gaven zij ook de nodige financiële steun?

Walter Cornelis: "We hebben daar €60 000 voor moeten bij elkaar zoeken. Deze hebben we een stuk verkregen door de vakbond, en via de werkgevers. De overige € 50 000 kregen we van Caritas International, dit geld komt van de 12.12-acties. Weet je dat nog?"

Er werken veel verplegers en dokters mee aan dit project, hoe ben je bij hen terecht gekomen?

Walter Cornelis:"Wel, via die website*, we hebben dus in alle ziekenhuizen, rusthuizen en gehandicaptentehuizen, pamfletten uitgedeeld. Hierin hadden we uitgeschreven wat we wilden doen, en dat ze meer info konden vinden op de website voor de non-profit voor Sri Lanka. In anderhalve week tijd zijn er zo meer dan 800 mensen die zich kandidaat gesteld hadden om deel uit te maken van dit project. Daarna hebben we uit die 800 kandidaten een selectie gemaakt van 60 mensen. Met die mensen hebben we drie dagen lang gesprekken gevoerd, en na die gesprekken hebben we een kleine dertigtal mensen geselecteerd die uiteindelijk zouden mogen vertrekken."

Ondertussen is het eerste team al terug aangekomen in België. Wat hebben zij daar juist gedaan in Sri Lanka?

Walter Cornelis:"Het eerste team verbleef in Matara district (in het zuidoosten van Sri Lanka) voor zes weken. In die zes weken hebben ze verschillende kampen, waar de mensen nog altijd in tenten, houten barakken en oude fabrieken leven, bezocht. Ze zijn daar voornamelijk op consultatie geweest in de bejaarden- en gehandicaptentehuizen."

De taak van de dokters, verplegers en psychologen bestaat er dus uit de lokale bevolking fysieke en psychische steun te verlenen. Maar wat heb jij juist gedaan tijdens jouw verblijf daar?

Walter Cornelis:" Niets, (lacht) neen neen, Ik ben drie weken voor het eerste team vertrokken om alles te organiseren. Dit betekent, uitzoeken waar ze zouden kunnen wonen, gaan praten met de overheid in Matara om te kijken wat we allemaal zouden kunnen doen, en mogen doen. Ik heb dus een heleboel praktische dingen in orde gebracht."

Zijn er speciale gebeurtenissen die jou zijn bijgebleven over Sri Lanka en de mensen daar?

Walter Cornelis:"Veel armoede, veel mensen die nog altijd geen huis hebben om in te wonen. Als je met de auto van Colombo (de hoofdstad n.v.d.r.) naar Matara rijd (160km) en je bent al 30km ver, dan beginnen al de verwoestingen, je ziet dus nog overal huizen die kapot zijn, en je ziet nog steeds niets van de heropbouw noch nieuwe woningen. We zijn ondertussen al 10 maanden verder, en er is nog steeds niets gebeurd. Maar ondanks dit alles is de bevolking zeer vriendelijk en gastvrij."

Hoelang loopt het project nog? Wat staat er nog op het programma in Sri Lanka?

Walter Cornelis:" Het hele project duurt zes maanden, het is begonnen op zes september, en loopt tot 21 februari 2006. Wat we daarna nog gaan doen in Sri Lanka weten we nog niet. Dit hangt vooral af van de toestemming die we krijgen van de ministers hier in België om het personeel naar daar te laten gaan. Terwijl de verplegers in Sri Lanka zijn, worden hun lonen doorbetaald. Het is dus net alsof ze hier in België aan het werk zijn, hoewel dat niet zo is. We weten dus niet of we daar nog toestemming voor gaan krijgen. Bovendien zijn we ook aan het zoeken of er nog andere dingen kunnen gedaan worden, bijvoorbeeld denken we er nu aan om daar nog een verpleegsterschool te beginnen, omdat er zeer weinig verpleegkundigen zijn, en dat ze bovendien slecht opgeleid zijn. Er wordt zelfs aan gedacht om daar een ziekenhuis te bouwen. Maar dit zijn nog allemaal plannen waarvan we op dit ogenblik niet kunnen zeggen of het allemaal wel realistisch is."

Wanneer is voor jou persoonlijk het project volledig geslaagd?

Walter Cornelis:" Dat is nu al geslaagd. Als ik de mensen van het team, dat vorige week terug gekomen is, hoor vertellen, dan zijn die heel tevreden over wat ze daar kunnen doen hebben. Maar ik hoor dus ook van mijn contacten in Matara dat de bevolking zeer tevreden is dat wij daar komen helpen."

Nog geen plannen gemaakt om je memoires te bundelen in een boek?

Walter Cornelis:" Waarom zou ik memoires schrijven, ik heb niets te vertellen (lacht). Neen, dat is voor niets nodig.
We kunnen met zekerheid stellen dat uw geld besteed wordt aan de wederopbouw van de getroffen gebieden en aan de gezondheidszorg voor de plaatselijke bevolking. Bij deze doen we dan opnieuw een oproep aan allen die ons willen blijven steunen zodat we dit project kunnen verder zetten."

* http://www.nonprofit-srilanka.be/

Het interview werd afgenomen door de leerlingen van de Sint-Jozefschool in Mere met ondersteuning van Getbasic