'We zullen ons niet aanpassen' is eigenlijk ook wel slogantaal. Maar ik begrijp waar het hier om gaat: iedereen heeft recht op een eigen identiteit. Ik vind dat er een hoge nood is aan erkenning voor dit recht. Het is ooit omschreven als 'rechten en plichten', maar een leraar weet dat ie daar geen onderwijscarrière mee volmaakt. Respect komt meer in de buurt, respect voor elkaars identiteit. Respect is toch ook zo'n waarde waar de CD&V mee uitpakt? Of is dat voorbijgestreefd? Welk soort respect, mijnheer? Wie verwacht er nog respect van jongeren, wanneer je ze uitscheldt voor 'racaille'?

Hoe komt het zover dat mensen zo zwart-wit gaan denken en geen oog meer hebben voor nuance? Wel, nuance leer je niet als je enkel jezelf hoort praten, daarvoor moet je je oren opendoen voor de mening van anderen. Een hoofddoek belet niet om goed te horen. Maar je blindstaren op die hoofddoek is geen goed idee.

Tijdens een debat in een aula van de Universiteit Hasselt in november 2006 antwoordde een studente zeer gevat aan Filip Dewinter, nadat hij weer eens een oproep deed om de hoofddoek aan de kant te gooien. Even daarvoor had diezelfde Filip Dewinter nog gezegd dat positieve discriminatie niet hoeft, als de job gaat naar de meest bekwame sollicitant. De studente antwoordde dat je niet van een hoofddoek kan afleiden of iemand bekwaam is of niet. Iemand met een hoofddoek kan bijzonder bekwaam en prima sociaal vaardig zijn. Daar stond mijnheer Dewinter met zijn mond vol tanden.

Een mooi moment eerlijk gezegd. Jammer dat dit niet is uitgezonden door de nationale media. Dat is de essentie van de diversiteit: niet kijken naar de hoofddoek, maar naar talenten en mogelijkheden. Met zijn allen moet het lukken om de focus hiernaar te verleggen.

Diversiteit betekent erkennen dat er serieuze meningsverschillen en moeilijkheden kunnen bestaan, maar het daar niet bij laten. Een identiteit bestaat uit meer dan alleen problemen. Diversiteit betekent samen steeds opnieuw kleine stukjes van een gezamelijk antwoord vinden.

In deze tekst lees ik niet meteen een onverzettelijkheid, maar wel veel frustratie. Zulke reacties kan je overal lezen op internetfora. Het soort taalgebruik duidt veeleer op ongecontroleerde, hevige emoties dan op een welbepaalde visie. De persoon Jound Al Arab gelooft niet dat hij in een debat eerlijke kansen krijgt. Ik zie veel parallellen met Vlamingen die hun geloof in de politiek verloren hebben.

Dat frustraties kunnen uitmonden in conflict, daar zijn al genoeg voorbeelden van. Maar dat het de initiële bedoeling is om met dit gespierde taalgebruik conflict uit te lokken, dat lijkt me een overhaast besluit.

Men wil hiermee de aandacht naar zich toetrekken en dan is onze vraag: waarom? Welke kansen zijn er op een fantsoenlijk debat? Welke verwachtingen, eisen, ... hebben deze mensen en van wie verwachten ze iets. Het enige wat ik me daarbij afvraag, is of hun verwachtingen en eisen realistisch zijn, of ze als groep dezelfde verwachtingen hebben en op welke manier ze hierover willen spreken.

Ik wil niet zeggen dat u volkomen ongelijk heeft, maar ik vind uw argumentatie erg onsamenhangend en verwarrend.

Iedereen zijn portie frustratie, wat dus niet verkeerd is. Maar als we naar elkaar willen luisteren, zullen we toch duidelijker moeten omschrijven waar we het over hebben.

Vooral het verband tussen hoofddoek en fanatiek zie ik niet. Volgens mij is het dragen van een hoofddoek een keuze, zoals je bijvoorbeeld kan kiezen om vegetariër te zijn. Iemand dwingen zijn hoofddoek af te zetten, vind ik bijna hetzelfde als een overtuigd vegetariër dwingen om vlees te eten.

Terrorisme is volgens mij iets totaal anders. Daarbij gaat een dader bewust mensen verwonden of vermoorden.

Ik zie daar eerlijk gezegd het verband niet met een hoofddoek, behalve dat sommige media, sommige organisaties en sommige individuën ons willen wijsmaken dat elke hoofddoek het terrorisme dichter bij brengt. Ik vind dat bijzonder kortzichtig.

Te weten dat er bepaalde media, organisaties en individuën zijn die zulke kromme redeneringen maken, kan ik me wel de vraag stellen: zijn er verenigingen van moslims die consequent het terrorisme veroordelen en dit standpunt in de media brengen? Misschien zou dat meer zode aan de dijk zetten dan heel de hoofddoekendiscussie...

Iets anders: ik wil graag alle gebruikers van het woord 'terrorisme' oproepen om na te denken of zij het woord in een juiste context gebruiken en of zij het niet systematisch voor één bepaalde bevolkingsgroep gebruiken, terwijl ze het misbruik en de onderdrukking door een andere groep systematisch verzwijgen.

Ik geef hierbij een voorbeeld: in Het Belang van Limburg van dinsdag 22 mei 2007 staat een artikel met de titel 'De geur van terrorisme'. Met terrorisme worden hier de groepen bedoeld die tijdens de G8-top hun ongenoegen uiten in de vorm van demonstraties. Deze krant kiest voor het woord 'terrorisme'. Waarom, als het in feite over een kleine groep relschoppers gaat in een hele groepe groep van vreedzame demonstranten?

Ten eerste maakt deze krant geen onderscheid meer tussen terroristen, die bewust burgerslachtoffers maken, en herrieschoppers of vandalen, die in de eerste plaats de orde verstoren om hun ongenoegen te uiten. Ten tweede is er geen letter aandacht voor de burgerslachtoffers die de leiders van de G8 maken. Ten derde krijgen zij die op een ordentelijke manier kritiek willen uiten op de G8 bijna geen aandacht in de gewone media.

Dit laatste is volgens mij het belangrijkste probleem. Als we zien dat hele bevolkingsgroepen in opstand komen en hiervoor soms grijpen naar niet-legitieme middelen, dan moeten wij ons ook eens durven afvragen: welke eerlijke kansen hebben deze mensen gekregen? Waar en wanneer hebben zij de kans gekregen om hun kritiek en ongenoegen te uiten? Welke politieke leider heeft getracht te verzoenen i.p.v. tegen elkaar op te zetten? Welke media hebben getracht een sereen debat te houden? Welke groeperingen hebben getracht om de zwaksten in de samenleving een stem te geven? Welke werkgever heeft getracht zijn werknemers een eerlijk loon te betalen?

En welke criticus heeft getracht een mens met een hoofddoek te respecteren en nog steeds als mens te zien en niet als terrorist?