Stefan Roumen15 januari 2006 – 18:15

Open brief aan Patrick Dewael, minister van Binnenlandse Zaken

Met pijn in het hart vernam Het Vierde Wereld Syndicaat dat er de laatste tijd nogal wat dubieuze en onwenselijke ontwikkelingen bezig zijn in dit land. Dan denken wij in de eerste plaats aan het gebrekkige asielbeleid en meer in het bijzonder aan uw uitlatingen in verband met mensen die de zgn. ‘illegalen’ helpen om in dit land te verblijven, dat zij daarom de wet zouden overtreden, alsook aan uw collega De Gucht die een proces heeft aangespannen tegen een woordvoerder van het Forum voor Vredesactie omwille van een grapje met een website.

Het toont aan dat de liberale partij VLD tegenwoordig beland is in de tactiek van de diplomatie van het hellend vlak, waar men probeert de extreem-rechtse tendens in dit land te counteren d.m.v. verrechtsing enerzijds en racistisch opbod anderzijds. Niet voor niets waren er al mandatarissen in uw partij die bereid waren te capituleren en desnoods over te lopen naar het Vlaams Belang, een partij die hier en daar wel terecht de corruptie en het onvermogen van de politiek in de kijker zet, maar dat anderzijds doet door de omstandigheden voor de armen en de werkers in dit land te verslechteren door de aanval op hun vakbonden te openen.

Het Vierde Wereld Syndicaat sluit zich dan ook volmondig aan bij het persbericht dat door Vluchtelingenwerk Vlaanderen op 9 januari jl. werd verspreid. Daarin staat kort en krachtig het volgende te lezen:

“Zelfs al is illegaliteit volgens de wet een misdrijf, mensen zonder papieren zijn geen misdadigers en zij die hen helpen al evenmin”.

Wij zouden het zelfs nog sterker durven stellen: illegale mensen bestaan niet, mensen worden illegaal gemaakt door staten, politieke en economische machthebbers en door de wetten en uitsluitingsmechanismen die deze laatsten hanteren om hun bevoorrechte positie te behouden.

Ook verwijzen wij nog eens naar een perstekst van Amnesty International van 21 november 2005, waar duidelijk gemaakt wordt dat het asielbeleid in dit land aan een grondige hervorming toe is, en dat deze hervorming “in de eerste plaats kwaliteit moet beogen en niet ontrading”. De procedure zou dus aanzienlijk verkort kunnen worden en iedere asielzoeker heeft recht op een faire behandeling. Mensen zomaar opsluiten in gesloten centra, zoals in een gevangenis, is niet ethisch, zeker niet als er ook nog tal van kinderen bij betrokken zijn. Zoals een leraar geschiedenis, lid van de Unie der progressieve joden het uitdrukt in een interview met Radio KifKif: “gesloten centra zijn choquerend voor mij, het zijn ‘propere’ concentratiekampen (…) de geschiedenis herhaalt zich”.

Wij dachten dat de VLD de ethische waarden, de Algemene Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) en de Belgische Grondwet (ja, ook art. 23) hoog in het vaandel schreef, maar al wie dat vandaag nog durft beweren is blind voor het feit dat deze liberale waarden klaarblijkelijk zijn afgevlakt tot een karikatuur ervan, nl. het beschermen van de ‘private eigendom’. Erger nog, door in zodanige mate prioriteit te verlenen aan de ‘wet’, dat zij boven ‘de mensenrechten’ geplaatst wordt, maakt men alle inspanningen die sinds 1948 geleverd zijn om mensen als gelijkwaardig te beschouwen tot een lachertje.

Dit soort evoluties hebben we eerder in de geschiedenis ook al meegemaakt en een liberale minister zou moeten weten waartoe dat leidt. Zo vinden wij ook dat de toenemende hang naar maatschappelijke en politieke controle op zowel ‘legale’ als ‘illegale’ mensen, mede door ze te voorzien van een E-ID (een elektronische identiteitskaart) en het installeren van bewakingscameras, zeer zeker niet zal leiden tot meer vrijheid voor de individuele burgers en hun organisaties. De kans is nét iets groter dat dit integendeel zal uitmonden in een technologische onderdrukking en in sterk doorgedreven controlemechanismen die in de toekomst het laatste restje vrijheid in de private sfeer onnodig en verregaand zullen aantasten.

Wij adviseren de VLD en haar ministers dan ook om zich hierover dringend te bezinnen en vinden eveneens dat een publiek excuus naar de bevolking toe niet misplaatst zou zijn, zeker waar het de kwetsende opmerkingen betreft naar mensen toe die niet te beroerd zijn om anderen te helpen op humanitaire gronden, en die menselijke doelen nog steeds verheven achten boven gebrekkige en opportunistische interpretaties van juridische regels.

Het Vierde Wereld Syndicaat voelt zich nu nog meer geroepen om solidariteit te betuigen met de mensen zonder papieren en de precaire positie waarin deze zich bevinden en zal daarom ook deelnemen aan de eerstvolgende betoging tegen het huidige ‘asielbeleid’, indien men van een beleid in de rechte zin van het woord nog spreken kan.
Waarom zou de minister van Binnenlandse Zaken zich niet willen verwaardigen tot een gesprek met de mensen van UDEP (Union de défense des Sans Papiers)? Toch niet omdat hij zich ‘moreel gechanteerd’ zou voelen, want er is ditmaal geen sprake van een hongerstaking, noch van een ‘bezetting’ in de eigenlijke zin van het woord, aangezien de activisten in de St.Bonifatiuskerk er verblijven met toestemming van de pastoor.

Hopend dat deze open brief de minister(s) aan het denken zal zetten over hun eigen liberale waarden, ondertekenen wij,

Stefan Roumen,

Woordvoerder van Het Vierde Wereld Syndicaat.