han Soete05 november 2005 – 21:37

Hoe komt de Chiro erbij om zich in te schrijven in een problematiek als duurzame ontwikkeling? Je zou denken dat jullie voornamelijk kinderen een prettige zaterdagnamiddag willen bezorgen.

Veerle: Wij hebben wel een traditie hoor.  Er is elk jaar een thema, waarmee we elk jaar een onderwerp dat we belangrijk vinden in de kijker zetten. Vorig jaar was het “natuurleuk” waarbij milieu en ecologie centraal stonden. Dit jaar kozen we samen met de andere jeugdbewegingen voor duurzame ontwikkeling.
Wij lichten daaruit het economische aspect. We willen niet moraliserend te werk gaan, we organiseren ook geen wekelijkse lezing in de groepen over duurzame ontwikkeling.  We denken wel dat het belangrijk is om aan jongeren en kinderen mee te geven dat het leven dat wij hier in het rijke Westen kennen niet zo vanzelfsprekend is. Heel wat kinderen en jongeren moeten hun leven op een andere manier inrichten. Het is natuurlijk tof dat wij hier zo kunnen leven, toch moet je er oog voor hebben dat het niet voor iedereen zois.

Uit het materiaal dat voor de groepen beschikbaar is blijkt dat er heel wat energie werd in gestoken.

Veerle: We zijn er in september 2004 aan begonnen.  We wisten toen al dat we het economische aspect wilden benadrukken maar je moet dat dan nog vertalen naar jongeren en kinderen. In januari 2005 legden we een visietekst voor aan de besturen.  Die visietekst werd goedgekeurd en op basis daarvan zijn een aantal commissies aan de slag gegaan. Er werden een aantal spelen ontwikkeld op maat van de verschillende leeftijdsgroepen. 
Het is natuurlijk gemakkelijk gezegd dat de groepen kinderen moeten warm maken rond het leven van kinderen in het zuiden. Het is heus niet zo vanzelfsprekend voor de leiding van een groep om spelvormen te ontwikkelen die rond dat thema gaan. Daarom vinden we het belangrijk dat er een aanbod is vanuit de nationale koepel.

De nationale leiding kan toch niet zo maar een jaarthema opleggen aan alle groepen?

Veerle: De plaatselijke groepen zijn georganiseerd in gewesten.  De gewesten komen min of meer overeen met gemeenten. Zo zijn er 73.  Die gewesten vormen samen een verbond en dat komt min of meer overeen met de provincies. Zo zijn er 10. Die verbonden komen maandelijks samen op een grote vergadering en daar worden alle dingen beslist die de groepen, gewesten of verbonden aangaan. Die verbonden hadden eerst al gekozen voor het economische luik binnen die duurzame ontwikkeling en kregen dan ook in januari de visie voorgelegd. Er volgde een discussie met de verbondsploeg, er werden hier en daar nog wat verbeteringen gevraagd. Die tekst werd dan voorgelegd aan de verschillende commissies die hem vertaalden naar bruikbaar materiaal.

Jullie houden het wel zeer breed.  Het gaat zowel over solidariteit met het zuiden, eerlijke handel als de Belgische economie.  Hoe moet een groep dat nu ingevuld krijgen?

Veerle: In onze visie tekst leggen we de nadruk op duurzaam consumeren. Dat gaat bijvoorbeeld over keuzes maken.  De keuzes die je maakt hebben steeds een invloed, zowel op korte als op lange termijn.  Voor een Chiro groep gaat dat over de keuzes die zij maken. Als je hier materiaal aankoopt bijvoorbeeld dan kunnen enkel Euro’s verschil ook een serieus kwaliteitsverschil inhouden. Je kan beter investeren in duurzame materialen dan in wegwerp producten. 
Als je drankjes aanbiedt tijdens het vieruurtje kan je er bijvoorbeeld voor kiezen om fruitsap uit de wereldwinkel aan te bieden.  Die keuze maakt dat kinderen in de derde wereld een menswaardiger leven kunnen leiden.  Dat is iets dat je heel eenvoudig aan kinderen kan uitleggen. Dat wil niet zeggen dat groepen daarom meer geld moeten gaan vragen aan de kinderen. Ze kunnen bijvoorbeeld een fuif of etentje organiseren om wat extra centen te hebben voor fruitsap uit de wereldwinkel.
Je kan het dus hebben over hoe dat hier in België loopt, maar ook de link met het zuiden is op die manier eenvoudig aan te brengen.

Leg je dan niet de verantwoordelijkheid al te veel bij de kinderen zelf ?  De meeste NGO’s wijzen toch steevast naar de structurele ongelijkheid.

Veerle: Het klopt wel wat die NGO’s vertellen. En we willen het natuurlijk niet in de schoenen van de jongeren schuiven.  Toch denken we dat je kinderen en jongeren ook moet sensibiliseren door ze aan te reiken dat ze er zelf ook iets aan kunnen doen.  Dat zal misschien niet de grootse verandering teweeg brengen.  Maar door gewoon verder te leven en te consumeren zoals we nu doen zal de situatie in het zuiden ook niet verbeteren.  Je kan hier in het westen wel wat dingen aanpakken die een verbetering met zich meebrengen. 
We vinden het ook belangrijk dat jongeren en kinderen er zich van bewust zijn dat ze niet alleen leven.  Ook in hun afdeling leven ze niet alleen. Niet iedereen speelt alle spelletjes even graag bijvoorbeeld.  Er moet dus wel eens een spelletje gespeeld worden dat je niet zo graag doet, of je moet met iemand samen spelen die je niet zo graag hebt.  Zo leer je elkaar wel kennen en waarderen en leer je omgaan met elkaar.  Dat zijn bovendien vaardigheden die je nodig hebt als volwassene.

In jullie boekje voor de leiding nemen jullie zelfs een tekst op die verwijst naar Renault Vilvoorde.  Jullie gaan wel erg ver in die nadruk op het economische.  Het verbaasde mij ook een beetje dat jullie dergelijke uitgesproken standpunten innemen over dingen die toch niet onmiddellijk de leefwereld van jongeren lijken.

Veerle: Ja.  We doen dat wel meer. 
Iets als Renault Vilvoorde heeft wel een impact op het leven van kinderen en jongeren.  We vinden het dus normaal dat we daar standpunt rond innemen.
De laatste maanden is er ook in de media wat aandacht geweest voor toegankelijkheid en diversiteit.  Daar hebben we op gereageerd met een aantal lezersbrieven en opinies omdat wij daar ook een visie over hebben. We denken dat jeugdbewegingen veel te weinig worden geconsulteerd voor dergelijke maatschappelijke debatten. Als grote jeugdbeweging die zoveel kinderen en jongeren organiseert vinden we zelf dat we niet anders kunnen dan een standpunt in te nemen rond een aantal dingen. Dat is niet altijd even gemakkelijk en niet iedereen vind zich steeds terug in de standpunten die we naar voor brengen.

Tijdens de Verdraai de wereld campagne gaat het niet enkel om spelen. Jullie roepen de lokale groepen ook op om politiek actie te voeren in hun gemeente.  Is dat niet een brug te ver voor een beweging als de Chiro?

Veerle: We zijn niet gebonden aan de één of andere politieke partij, ook al kan het best zijn dat een aantal waarden waar de Chiro voor staat ook hoog in het vaandel worden gedragen door een politieke partij. 
We willen wegen op het beleid, zeker op het lokale beleid. We sporen lokale groepen dan ook aan om in jeugdraad actie te ondernemen. Via de jeugdraad kunnen jongeren op tafel kloppen om dingen te verwezenlijken in hun gemeente.
Dat staat los van een specifieke politieke partij, al roepen we duidelijk op om enkel samen te werken met democratische partijen.

Binnen het jaarthema ontwikkelden we luik “ik ben verkocht”.  De groepen moeten een aantal uitdagingen aangaan om een het label fair-trade jeugdbeweging te krijgen.  Eén van de voorstellen is om naar de gemeente te trekken via de jeugdraad en daar een aantal eisen te stellen inzake duurzame ontwikkeling.

Wat is jullie ervaring met dergelijk politiek werk met jongeren?

Veerle: De meeste jongeren reageren daar zeer positief op.  Toen we bijvoorbeeld mobiliseerden voor de Mars voor verdraagzaamheid was dat een zeer groot succes.
In de Chiro kom je met alle soorten kinderen in aanraking.  Een deel wil gewoon kunnen samenspelen en het samen goed hebben.  En een thema als racisme kan je zo heel concreet maken.  Iedereen wil immers in zijn afdeling een goede draaiende toffe ploeg hebben en daar is geen plaats voor racisme of uitsluiting.
Natuurlijk zijn er ook bij ons mensen die daar niet zo gelukkig mee zijn.  Die mensen reageren ook, waarop wij hen antwoorden waarom wij wel actief mobiliseren voor dergelijk activiteiten.  Er zijn haast geen mensen die daarop uit de Chiro stappen, een overgrote meerderheid vindt dat echt wel positief

Hebben jullie al enig idee over het enthousiasme bij de lokale groepen voor het jaarthema?

Veerle: De lokale groepen moeten nu nog beginnen om hun jaar in te vullen.  Het is nog te vroeg om te weten in welke mate het thema wordt opgepikt.