Ach Daens, waarlijk een groot mens, de man die de echte Christelijke traditie nastond, diezelfde traditie die een steun en toeverlaat wil zijn voor de armen en de verdrukten in de samenleving. Zeldzaam zijn de dapperen die zonder aarzelen dit pad kiezen.
De armen en de verdrukten van gisteren dreigen vandaag echter de rijken en de verdrukkers van morgen te worden.
In de tijd van Priester Daens waren die armen en verdrukten inderdaad de Vlamingen en dus was hij hen erg genegen en gezind, bij hem vonden ze de troost en het begrip die ze van niemand anders kregen.
Moest dit monument van menslievendheid, deze rots in de branding voor de verworpenen van onze huidige samenleving vandaag nog leven zijn dan zou men hem vooral terugvinden in de achterbuurten van Charleroi waar men zich nog de dag van vandaag (in sommige quartiers) in de grauwe verloedering van de 19de eeuw waant.
Deze verworpenen kunnen niet snel genoeg de verstotenen worden volgens de doctrine van de NVA (verstoten van een sociale zekerheid waarvan vandaag de dag juist door toedoen van Daens alle Belgen kunnen genieten).
We verstoten de armen omdat ze arm zijn en ons teveel van onze rijkdom kosten.
We verstoten de laatste echt groene long van ons land omdat ze niet economisch rendabel is en verplichten de verstotenen die in deze omgeving wonen zodoende om hun grondgebied wel economisch rendabel te maken door de oprichting van nieuwe industrie.
Niet alleen verliezen we zo onze resterende wouden maar is wat er voor in de plaats komt is nog eens extra belastend voor het leefmilieu dat nu al zo onder druk staat.
We springen dus heel erg onverschillig om met wat de voorzienigheid voor zijn mensenkinderen beschikbaar stelde, indien we niet spoedig tot inkeer komen van deze door eigenbelang ingegeven verblinding zal een afstraffing zonder twijfel ons deel worden.
De Vlaamse beweging anno 2007 die priester Daens onterecht als een van zijn voormannen opeist voor hun separatistisch streven viert elk jaar een eucharistieviering onder een hoogmoedig naar de hemel reikende toren waarin zelfvoldaan de huizenhoge letters prijken die iedereen reeds van in het lager schooltje ingeprent kreeg nl. AVV-VVK.
Het lijkt wel een provocerende omkooppoging aan de Allerhoogste.
Als alles voor Vlaanderen is, dan is Vlaanderen ook voor Christus.
Een Blasfemie die zijn gelijke niet kent en in schril contrast staat met de bescheiden aard van Adolf Daens die in intieme kring zijn zalvingen en gebedstondes uitvoerde bij al wie er maar behoeftig naar was.
De bescheidenheid en menslievendheid die Daens zo kenmerkten zijn hier ver zoek , arrogantie is ervoor in de plaats gekomen