We zijn in Shanghai en de voorspellingen kloppen tot nu toe. Het is er zo warm dat het zelfs geen zin heeft om een terrasje te doen tot grote ontgoocheling van een aantal van ons. Maar er zijn nog andere verschillen. Hier is er wel koffie bij het ontbijt en zijn de gebouwen van duurzamere kwaliteit. Ze hebben zelfs ingebouwde airco. Het valt op dat Shanghai in zekere zin de rivaliteit aangaat met Beijing. Ze zijn zo stikjaloers op Beijing omdat die de olympische spelen binnenhaalden dat ze op de vooravond van het gebeuren een prestigieuze voetbalwedstrijd zullen binnenhalen en bazuinen nu rond dat ze altijd een stapje voor zijn op Beijing. Bovendien heeft Shanghai wel de hoogste gebouwen waarmee ze paraderen en organiseren ze de wereldtentoonstelling in 2010. Er zijn ook syndicale verschillen, de ontmoeting met de vakbond in hun mooi gebouw op de oude Bund bracht verduidelijking. Ten eerste brachten ze niet enkel een goed nieuws show maar ze hadden het ook over hun problemen. Ten tweede zijn ze duidelijker meer actief op het syndicale terrein, in het sociaal overleg. Daarbij willen ze leren van de Europese vakbonden en prefereren ze een tripartite overlegstructuur. Ten derde hebben ze een uitgesproken basiswerking met twee personeelsvergaderingen per jaar en enquêtes onder de arbeiders. Waarschijnlijk zit hun geschiedenis daar voor iets tussen omdat ze al langer ervaring hebben met de vrije markt.