Koen Steel03 mei 2006 – 08:56

Binnen Europa woedt een zware concurrentieslag op fiscaal vlak. Europa laat begaan. Onze eigen regering steekt haar Europese buren de loef af door uit te pakken met de ‘notionele intrest’. Het feitelijk tarief van onze vennootschapsbelasting daalt daarmee tot 26%. Een tijdje geleden was dat nog 40%. Randstad bijvoorbeeld verhuist zijn hoofdkwartier van Nederland naar België. Bingo voor ons? Dat is nog niet zo zeker, want aan de fiscale dumping komt geen einde: in Ierland bedraagt het tarief momenteel 12,5% en een aantal nieuwkomers uit Midden- en Oost-Europa weten ook hoe ze aandeelhouders te vriend moeten houden. De nationale regeringen laten via Europa aan hun onderdanen weten (‘Europa heeft beslist’) dat de werknemers dringend moeten matigen en dat de loonkosten omlaag moeten. Maar ze weigeren aan Europa de hefbomen te geven om de winstontsporingen te verbieden waar de multinationale bedrijven, hun financiers en hun topmanagers zich tegenwoordig aan te buiten gaan. Het Europa dat wij willen moet beter kunnen. Beter bijvoorbeeld dan wat onze eigenste vice-premier Freya Van den Bossche (SP.a) kan. Zij ontfutselde na veel gehakketak 12 miljoen euro aan de oliesector. Flink! Maar het gaat nauwelijks om een aalmoes van een sector die in volle ‘oliecrisis’ megawinsten op de kap van de gezinnen, landbouwers en vrachtvervoerders gerealiseerd heeft. De Europese Unie zal ons vertrouwen maar verdienen als het aan de fiscale concurrentieslag een einde maakt en en een eerlijke spreiding van de lasten aanmoedigt.

De nationale regeringen misbruiken Europa ook om hun werknemers tegen elkaar uit te spelen. Om competitief te blijven moeten we van ‘Europa’ langer en flexibeler werken en minder kosten. En dus wil premier Blair de pensioenleeftijd verhogen naar 65, ijvert kanselier Angela Merkel voor langere werkweken en had premier De Villepin graag gezien dat jongeren gedurende de eerste twee jaar van hun loopbaan zonder bescherming onmiddellijk op straat konden worden gezet. Bij ons was maandenlang syndicale actie nodig om het ‘Generatiepact’ een beetje socialer in te kleuren.
Als Europa daarvoor dient, kan het ons gestolen worden. Wij willen een Europa met een ambitieuze sociale agenda. Wij willen een Europa dat afspraken maakt over betere sociale bescherming. De KWB en de KAV hebben onlangs deelgenomen aan het congres van de Europese Beweging van Christelijke Arbeiders (EBCA). Met de delegaties uit 12 landen waren we het er snel over eens dat er in Europa genoeg geld is voor sociale vooruitgang voor iedereen. We hebben Europa nodig om de eenzijdige liberale mondialisering onder controle te krijgen.