christophe13 november 2007 – 17:22

Wie de voorbije weken de stookolietank liet vullen of het kasticket van de supermarkt wat nader bekeek, heeft het vast al gemerkt. De prijzen swingen de pan uit. Benzine en electriciteit, maar ook basisproducten als boter, melk en pasta werden duurder. Gelukkig worden de lonen via de indexering aangepast aan de stijgende levensduurte. Maar die indexering volstaat niet, zegt het ACV. “Prijsstijgingen voor benzine werken niet door in de gezondheidsindex. Bovendien stijgt de levensduurte voor de lagere inkomens sterker doordat net die basisproducten een grotere hap uit hun budget nemen”, zegt Claude Rolin, algemeen secretaris van het ACV.

De christelijke vakbond stoomde een lijstje met dringende maatregelen klaar. Zo herhaalt het ACV de eis dat alles vervangingsinkomens én de kinderbijslag welvaartsvast worden. “We zien dat de regeringsonderhandelaars sommige uitkeringen vergeten: de werklozen en de slachtoffers van beroepsziekten en arbeidsongevallen”, aldus Rolin. Om de energiefactuur te verlichten wil het ACV dat de Commissie voor Regulering van Electriciteit en Gas (CREG) opnieuw controle krijgt op de distributietarieven. De vorige regering heeft die controlefunctie van de CREG geschrapt. Het ACV wil ook dat het nieuw sociaal energietarief automatisch wordt toegepast.

Aangezien het er niet naar uitziet dat de prijzen voor energie snel opnieuw zullen zakken, moet er volgens het ACV ook een meer systematische aanpak komen van het probleem. Zo moet er zwaarder geïnvesteerd worden in rationeel energiegebruik. “Daarvoor zijn bijkomende systemen nodig dan de huidige premies en belastingaftrek die vooral de hogere en middeninkomens ten goede komen”, zegt Luc Cortebeeck.

De christelijke vakbond gaat de komende weken ook actievoeren voor die maatregelen. In steden als Luik en Charleroi komen er concentraties. Dat er een politiek vaccuüm is, vindt het ACV geen reden om de armen te laten zakken. “We kunnen de oroblemen toch niet zomaar op hun beloop laten”, meent Cortebeeck. Volgens hem kan de regering van lopende zaken al heel wat doen en moeten ook de werkgevers hun verantwoordelijkheid opnemen.