Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Industrie promoot agrobrandstoffen, Europa luistert

Industrie promoot agrobrandstoffen, Europa luistert

BRUSSEL - Donderdag kwamen in Brussel de leden samen van het 'European Biofuels Technology Platform' (EBFTP). Dat is een door de energie- en auto-industrie gedomineerd orgaan dat aan de Europese Commissie advies moet geven over de promotie van agrobrandstoffen. Het EBFTP is daar helemaal voor: het mikt op vijfentwintig procent agrobrandstoffen tegen 2030. Een zeer slecht idee, vinden enkele milieu- en landbouworganisaties, en dat kwamen ze ook duidelijk maken.

DSC_0028.JPG

Op de foto: Jonas Vanreusel van FIAN. De actievoerders hadden een mobiel popcorn-tankstation bij (voor meer foto's zie infra).

Biobrandstoffen zijn lang niet zo groen als hun naam suggereert, zeggen de actievoerders. "Om ze massaal te kunnen produceren moet men overgaan tot ontbossing en het grootschalig in cultuur brengen van graslanden en moerassige gebieden - zaken die meer CO2-uitstoot creëren dan die energiegewassen terug opnemen. Het is dus geen oplossing voor de klimaatprobleem," vertelt Jonas Vanreusel van FIAN, de internationale voedselrechtenbeweging Foodfirst Information & Action Network (klik hier).

Sociale gevolgen
Maar ook het sociale kostenplaatje oogt weinig fraai, aldus Vanreusel. De eersten die de prijs betalen zijn de boerengemeenschappen in het Zuiden. "Boeren worden van hun grond verdreven, de grondprijzen stijgen en landhervormingen worden moeilijker," legt hij uit.

Dat laatste moet hij even toelichten. "In heel wat landen van Latijns-Amerika zijn er wetten om landbouwgrond die niet gebruikt wordt te herverdelen - zodat de mensen die het land bewerken ook het land kunnen bezitten. Die landhervormingen zijn nu in onder meer Brazilië zo goed als stilgevallen, omdat de grond te duur geworden is voor de overheid om te onteigenen," zegt Vanreusel.

Ook de arbeidsvoorwaarden op de plantages gaan er niet op vooruit. "De stijgende vraag zet de arbeidsomstandigheden op de suikerriet- en andere energiegewassenplantages zwaar onder druk. Er worden recentelijk veel gevallen van uitputting vastgesteld, maar ook alsmaar lagere lonen," vertelt Vanreusel.

Industrie koopt tijd
Waarom wordt het gebruik van biobrandstoffen dan zo gepusht?

"Europa en de auto- en energiesector willen met Europese subsidies het huidige model van energieconsumptie - dat gebaseerd is op vloeibare brandstof - zo lang mogelijk voortzetten zonder echt naar alternatieven te moeten zoeken. Ze weten dat die er op de lange duur wel moeten komen, maar ze zien agrobrandstoffen als een overgangsmiddel voor de komende twintig à dertig jaar, om de pijn te verzachten en echte investeringen in groenere technologie te kunnen uitstellen. Ondertussen meten ze zich bij het publiek wel een een groener imago aan," zegt Vanreusel.

De samenstelling van het EBFTP - dat bedoeld is als een adviesorgaan over hoe onderzoeksgeld van de EU kan besteed worden om biobrandstoffen te promoten - roept vragen op. "Hoewel het zogezegd een breed platform is blijken alle bestuursposities ingenomen door grote olie- en autobedrijven zoals Volvo en Repsol. Er nemen slechts twee leden van ngo's aan de werkgroepen deel - op een totaal van bijna tweehonderd deelnemers. Die kunnen daar met zo'n kleine minderheid natuurlijk geen zinvolle rol vervullen," aldus Vanreusel.

Welk onderzoek eerst?
"Wij vinden het uitgangspunt van dit platform - 25 procent agrobrandstoffen in 2030 - totaal krankzinnig," zegt Vanreusel. "Er zijn nù al verschillende rapporten die zeggen dat de huidige EU-doelstelling van 10 procent al een te grote negatieve impact zal hebben," legt hij uit.

"In plaats van eerst objectieven voor biobrandstoffen voor te stellen om achteraf pas vast te stellen wat de impact is, willen we dat naar de impact eerst grondig onderzoek wordt verricht. Pas dan kan beslist worden wat een haalbaar objectief is en welke productiemethodes verantwoord zijn," aldus Jonas Vanreusel.

"Het EBFTP-advies heeft weliswaar geen bindend karakter, maar de EU-commissaris voor Onderzoek - Janez Potocnik - heeft vorige week nog gezegd dat dit de richtlijnen worden voor het besteden van onderzoeksgeld," aldus Vanreusel.

Hijzelf ziet dat geld liever naar ander onderzoek gaan. "Onderzoek naar hoe je de transportsector kan hervormen, naar alternatieve transportmogelijkheden, naar écht schone technologieën voor auto's bijvoorbeeld," suggereert hij.

Deze actie was een gezamelijk initiatief van FIAN, Coördination Paysane Européenne (CPE), Corporate Europe Observatory (CEO), Friends of the Earth Europe (FoEE), A SEED en Inter-Environnement Wallonie.

Uit het archief:
[Fotoreportage] Actie tegen biobrandstoffen op het autosalon
[Video] Biobrandstoffen, een goed idee?

DSC_0022.JPG
DSC_0030.JPG
DSC_0039.JPG
DSC_0041.JPG
DSC_0078.JPG
DSC_0046.JPG
biobrandstoffen.JPG

een kans....

Op dit ogenblik dient zich een ideale kans aan om deze juiste eisen tegen agro-fuel ook om te zetten in een onmiddellijk perspectief.

De EU heeft immers beslist het Europees suikerregime af te bouwen en vette premies te geven aan de suikerindustrie om hun suikerquota af te bouwen. Zo krijgt de familie Lippes 53 miljoen euro in handen om de suikerfabriek van Moerbeke af te breken. zie:
http://www.anderepolitiek.be/nieuwecap/modules/news/article.php?storyid=...

De Suikerfabriek van Tienen (Sud-Zücker) sluit de fabriek van Burgelette, maar investert ook in BIOWANZE, de biofuel fabriek in opbouw nabij Namen die deels zal draaien op suikerbieten. Lippens heeft deze keuze niet gemaakt omdat in de haven van Gent als een bio-fuel fabriek in opbouw is die enkel kan draaien op graan ( via cargill vestiging in de Gentse haven).

De aandelhouders van de suikersector zijn er met steun van Leterme, Laruelle en de Belgisch politiek in geslaagd om dikke premies op te strijken om hun fabrieken te delocaliseren of om hun quota om te buigen naar biofuelproductie.

Als wij onze eisen tegen agrofuel echt hard willen maken dat moeten wij dat geld opeisen en onder overheidscontrole brengen voor reconversie van de bietentelers en voor duurzame tewerksteling in duurzame landbouw en landbouwproductenverwerking.

De boer die graan en bieten levert aan de bio-fuel bedrijven is onze bondgenoot, al sook de arbeiders die in die sector gaan werken.