Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

ALTER-EU wil strengere controle op lobbywerk in de EU

ALTER-EU wil strengere controle op lobbywerk in de EU

BRUSSEL – Gisteren, 13 februari, stuurde The Alliance for Lobbying Transparency and Ethics Regulation (ALTER-EU) een brief naar EU-Commissievoorzitter Barroso waarin ze ernstige zorgen uitsprak over de ontwikkeling van het EU-Lobbying Transparency Register. Dat zou deze lente gelanceerd moeten worden en zou moeten zorgen voor meer controle van lobbyisten in de EU.

commissie.jpg

(foto: flickr.com)

ALTER-EU is een coalitie van meer dan 160 verschillende groeperingen begaan met de groeiende invloed uitgeoefend door bedrijfslobbyisten op de politieke agenda van Europa, en het daarbijhorende verlies van democratie in EU-besluitvoring. Dat lobbywerk zou resulteren in het uitstellen, verzwakken of zelfs blokkeren van vooruitgang op sociaal vlak, milieu en consumentenbescherming.

In juli 2005 werd het European Transparency Initiative (ETI) gelanceerd op voorstel van Siim Kallas, vice-president van de Commissie. De kwestie van lobbying stond daarin vanaf het begin centraal. Het aantal lobbyisten in Brussel wordt op 15.000 geschat. “Lobbyisten kunnen aanzienlijke invloed uitoefenen op de wetgeving, in het bijzonder op voorstellen van een technische aard. Maar hun transparantie is te vaag in vergelijking met de impact van hun activiteiten,” verklaarde Kalas toen.

Kladversie
“Maar tijdens recente ontmoetingen met de Commissie heben we geleerd dat in de huidige kladversies van het Lobbying Transparency Register twee cruciale stukken informatie missen,” zegt Erik Wesselius van lobbywaakhond Corporate Europe Observatory. “Namelijk de namen van de individuele lobbyisten en relevante informatie over hoeveel geld er wordt gespendeerd aan lobbying.”

“Zonder deze info is het register nutteloos om te onderzoeken of er sprake is van belangenvermenging en 'revolving doors' - bedrijfsleiders die politici worden en omgekeerd. Het zou ook niet kunnen aantonen wie hoeveel invloed heeft op de EU-besluitvorming. Wij vragen dan ook aan Barroso om te garanderen dat het register die informatie zal bevatten,” aldus Erik Wesselius.

“De lobbysituatie in de EU is vergelijkbaar met die in Washington,” zegt Erik Wesselius. “Met dat verschil dat in Washington de lobbyist een register ondertekent waarin vermeld staat voor wie hij werkt. Momenteel gebeurt dat in Europa alleen op vrijwillige basis. Dat systeem helpt ook niet alle problemen uit de wereld, maar dan heb je tenmiste al wel controle.”

Onevenwicht
“Er is een groot onevenwicht tussen de bedrijfslobby's en die van maatschappelijke organisaties,” zegt Erik Wesselius. “De concurrentie tussen hen is niet eerlijk. Om te beginnen is er het numerieke overwicht van de bedrijfslobby's. Volgens de lijst van geaccrediteerde lobbyisten op de website van het Europees Parlement staan tegenover elke lobbyist van een maatschappelijke organisatie minstens zes lobbyisten van het bedrijfsleven. Daarbij komt nog eens dat hun netwerken en financiële slagkracht groter zijn. Bedrijven zien hun lobby's als een investering. Als door lobbywerk een bepaalde wetgeving wijzigt die voor hun negatief kon zijn of als ze recht krijgen op Europese subsidies betaald die investering zichzelf terug,” aldus Wesselius.

Awards
“Jaarlijks reiken wij ook de 'Worst Lobby Award' uit,” zegt Wesselius. “Die wordt uitgereikt aan de meest bedrieglijke of misleidende lobby-tactieken. Hiermee proberen wij de praktijken van de lobbyisten te hekelen en de mensen publiek bewust maken van de soms dubieuze praktijken van lobbyisten. BMW, Daimler en Porsche zijn de ergste in de auto-industrie lobby's. Toen de Commissie CO2-uitstoot quota wilde opleggen, reageerde de autobedrijven onmiddelijk met een lobby-campagne vol met onjuiste informatie. Besluitvoerders werden gemanipuleerd met zwaar overdreven bedreigingen van fabrieken die zouden sluiten en jobs die verloren zouden gaan,” zegt Wesselius.