Foto Neen ik ben helemaal geen voetbalfan. Ik kijk hoogstens naar voetbal om de paar jaar als het weer eens wereldkampioenschappen zijn. Want dan staat bijna de ganse wereld letterlijk en figuurlijk op zijn kop. Heel even als de matchen worden gespeeld staat de tijd en het dagelijks leven stil en is er maar één gespreksonderwerp. Wie haalt de finales, wie wordt er kampioen. Het is een strijd, een oorlogje vertrouwd bij alle lagen van de bevolking. Land tegen land maar dan zonder geweld op de tackles en blauwe plekken na. Het slagveld is overzichtelijk en de tegenstanders hanteren dezelfde wapens. Rijk of arm. Eén zal dé winnaar zijn en zal ook wereldwijd gerespecteerd worden als dé voetbalclub...dé kampioen.

Vanavond met de match België-Marokko was het ook een beetje zo. Ook al was het maar een vriendschappelijke wedstrijd. Het begon al met de verkorte Terzake waar net voor het begin van de wedstrijd nog enkele straatinterviews werden vertoond. De reporters vroegen aan Brusselse kinderen van Marokkaanse afkomst of ze nu voor hun "oud" of hun "nieuw" land zouden supporteren ...Op zich al een rare vraag. En dat blijkt al uit de antwoorden van al de kinderen. Zonder twijfel antwoorden ze één voor één dat ze gingen supporteren voor Marokko en ze deden zelfs prognoses van 2-0 voor Marokko tot 3-1. Dan stelde Terzake dezelfde vraag ook aan de oudere generatie Marokkanen. Ach die waren wat diplomatischer... De ene oudere zegt voor België, de andere " maakt niet uit het is toch vriendschappelijk", nog een andere barman zegt "ik supporteren voor allebei" Dat schipperen en diplomatisch naar woorden zoeken...om toch maar niemand voor het hoofd te stoten (natuurlijk supporteren ze allemaal voor Marokko net als de Italianen hier voor Italië en de Spanjaarden...). Ik zal me voegen bij de uitspraak van de kinderen. Ook ik supporter voor Marokko...ben ik daarom minder "ingeburgerd"of "geintegreerd"...? Ik ben hier geboren en getogen en heb de Belgische nationaliteit. Maar mijn roots is nog altijd Marokkaans en iedereen bekijkt je toch nog steeds als Marokkaans, of allochtoon...toch? Net als de ondervraagde kinderen die waarschijnlijk al van de derde of vierde generatie zijn. Maar dat wil toch niet zeggen dat je je niet thuis voelt in de maatschappij van je geboorteland...het is niet of of maar en en...

En ja de match werd gespeeld, spannende momenten. De Marokkanen speelden voor één keer heel goed met een schitterend resultaat...Ja ik ben blij. Marokko heeft gewonnen :-)

Maar ik zie de Belgen - zeker de diehard voetbalfans- al in woede hun vuisten ballen en hun tranen verbijten door de pijnlijke nederlaag op eigen veld. "Die Marokkanen hebben ons verslagen doemme toch. Het kan toch niet, die allochtonen... Jos geef me nog een pint om die slecht smaak door te spoelen...."

Buiten hoor ik de joelende jonge gasten met hun auto's toeteren. Ook in Brussel zal er vannacht in de Marokkaanse bars en cafeetjes goed gefeest worden. Ik denk aan mijn jonge broertje die bij zijn vriendjes trots kan gaan stoefen dat Marokko Belgie heeft verslaan. En dan nog met 4-1. "Hehe zie je wel dat wij Marokkanen kunnen voetballen..."