Wat een leven leid ik nu.
Waar de hel ben ik neer gedaald;
Wat is hier in Gods naam aan de gaande.
Wie is hier eigenlijk verantwoordelijk;
Onbewuste wezens zonder begeleiding.

Durf niet naar me te kijken want ik weet waarom je verdriet hebt.
Door jou ogen kan ik zien wat er van ooit een wonder over gebleven is.
Mijn verdriet is de onmacht die ik moet voelen om jullie vrij te laten.

Waarheen je ook heen gaat,
Luister ik naar hoe het is geweest om vrij te zijn.
Waarom hoor ik zo veel verdriet, waarom zo veel twijfel.

Je bent heel anders dan je omgeving en weet eigenlijk niet van waar je komt en er is niets dat je kunt vergelijken met je zelf.

Eenzaamheid kan je overwinnen door goed te blijven.
Een gebroken wijsheid, verzonken in de dieptes

Je hebt je zelf geblokkeerd, aan alles wat nog zinvol was om te doen in deze wereld.

Illusies en dromen
Scenario’s in de eenzame momenten, prachtige verhalen met alles wat
in je mogelijk is.

De leegte in de duisternis is een wel gesproken angst onder de mensheid.
De geest is zo zwak en fragiel dat elke duisternis zich naar u daagt.
Snuffel je over en tast je verlichting aan met schaduw’s

Het is aan jou om creatief te zijn
De schaduwen zo her schikken dat je verbeelding nog genoeg licht kan krijgen
Om je dromen nog te kunnen zien
Ze verlangen ooit te kunnen vervullen.
Mijn droom is ooit de wereld laten stoppen met bewegen,
Even met s’en alle beseffen
Dat iedereen elkaar kennen en lief hebben.
Het leven gaan zien met een bewustere geest
En
Alles opnieuw beginnen.