Deel personeel van het Rode Kruis verdient tot 20 procent minder dan collega's

christophe30 april 2008 – 16:39

BRUSSEL -- Het personeel bij de humanitaire diensten van het Rode Kruis verdient 15 à 20 procent minder dan hun collega's in de non-profitsector en hun eigen collega's bij het Rode Kruis die bloed inzamelen. Ook van de sociale voordelen die de witte woede de afgelopen jaren afdwong kunnen zij niet genieten.

Het Rode Kruis heeft twee technische bedrijfseenheden: bloedinzameling en de humanitaire diensten waaronder de asielcentra. Het personeel dat bloed inzamelt valt onder de ziekenhuizenbarema's. De mensen die in de humanitaire diensten werken, hebben een eigen huisbarema. “Dat ligt ongeveer 15 à 20 procent lager dan de barema's in de non-profit. De lonen van beginnende werknemers liggen dicht bij de armoedegrens”, zegt BBTK-afgevaardigde Bart De Vries die in het opvangcentrum voor asielzoekers van het Rode Kruis op linkeroever in Antwerpen werkt.

“Dat is historisch zo gegroeid omdat er altijd een zwakke vakbondsvertegenwoordiging geweest is binnen het Rode Kruis”, zegt Bart De Vries. “De humanitaire diensten zijn ook niet gekoppeld aan de non-profitakkoorden. Wij eisen nu een harmonisering want het kan toch niet dat er binnen de zelfde organisatie verschillende barema's gehanteerd worden. Soms voeren mensen tien meter van elkaar gelijkaardig werk uit met grote verschillen tussen hun lonen.”

De vakbonden trokken met die boodschap al naar de directie van het Rode Kruis, maar daar vingen ze bot. “Het Rode Kruis zegt ons dat ze geen geld hebben en dat wij als vakbond het geld dan maar bij de overheid moeten gaan zoeken. Het Rode Kruis maakte vorig jaar nochtans een mooie winst. Daarom vinden we het niet rechtvaardig dat de directie niet zelf in gang schiet.”

Moet je dan niet een beetje gek zijn om bij het Rode Kruis te werken? Bart De Vries: “Een deel mensen doet het uit idealisme. Veel mensen werkten eerst als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Die willen van hun hobby hun beroep maken en nemen het lage loon er dan maar bij. Er is ook een enorm groot verloop. Dat is zeer vermoeiend omdat je constant nieuwe mensen moet opleiden.”

Waarom hebben de vakbonden dan zo lang gewacht om dit probleem aan te klagen? “De berekeningen van de loonverschillen zijn in maart vorig jaar afgerond. Met die cijfers wilden we naar de nieuwe regering stappen, maar die kwam er maar niet. De politiek is bezig met blijkbaar heel belangrijke problemen als B-H-V, maar een bevoegde minister vonden we niet voor ons probleem”, aldus Bart De Vries.