Het ABVV-FGTB Brussel wou met dit feest nogmaals oproepen om een pact te sluiten dat zorgt voor de rechtvaardigere verdeling van de rijkdom, berust op het bevorderen van rechtvaardige en duurzame economische ontwikkeling, op het scheppen van collectieve voorzieningen en dienstverlening en op het verbeteren van arbeidsvoorwaarden.
Voornamelijk in de uitbreidende dienstensector, wordt men geconfronteerd met sociale fraude en een minder billijke herverdeling van de geproduceerde rijkdom door nieuwe vormen van onderaanneming en franchise die vaak uitbuiting en/of een verslechtering van de arbeidsvoorwaarden betekenen. Het ABVV eist hiervoor meer middelen voor sociale inspectie, hoofdelijke aansprakelijkheid van de onderaannemingsketens en vakbondsvertegenwoordiging in de KMO's.

De vele recente protesten voor en door mensen zonder papieren kregen op deze 1 mei-viering bijzondere aandacht. Zo werd er o.m. een cirkel van de stilte gehouden rond de fontein voor het podium op het midden van het plein en hoewel die doorbroken werd door koleriek brussels protest was iedereen het over eens dat ook mensen zonder geldige verblijfspapieren zich moeten kunnen begeven op de maatschappelijke wegen die naar een menswaardig bestaan leiden.
Er waren verschillende optochten en momenten waar op het podium opgeroepen werd tot solidariteit met mensen zonder papieren. Verschillende Brusselse organisaties die zich inzetten voor het welzijn van mensen zonder papieren hadden dan ook een infostand in één van de 2 zijstraten die op het Rouppeplein uitgeven, net als de vele andere sociale organisaties die er hun werking voorstelden.

Rond 15u was het nog aangenaam in de zon kuieren tussen de flyers, de burgers en de saucissen; vanaf 17u moest men onder de tentjes schuilen voor periodieke onweersbuien. Gelukkig was nu juist daar de cider en het gezelschap van de kameraden te vinden.

Hoewel velen toch strijdvaardig bleven en de zon af en toe toch opnieuw doorkwam, was het een beetje sneu voor de muzikale artiesten die hun publiek af en toe moesten zien weglopen. Axelle Red kreeg haar reeds doorweekt publiek in het begin dan ook maar moeilijk mee maar na enkele wat oudere songs in de haar gekende stijl bewees ze dat ze er staat op het podium. Ook zij vroeg aandacht voor de verbetering van de situatie van mensen zonder papieren.

Het werd een grillige en een hoopvolle dag. Een dag om boos te zijn en om verwonderd te zijn. Een dag om bij vrienden, familie en kameraden te zijn.