christophe09 juli 2008 – 18:31

Xavier Declercq: “Ons standpunt voor de start van de top was dat de G8 nu eindelijk over de brug moesten komen met een groot urgentieplan. Alles wat daar van afwijkt, is een mislukking. Zo eenvoudig was het. We waren nogal pessimistisch gestemd. Een paar dagen voor de top lekte een document uit waaruit bleek dat de concrete bedragen en deadlines verdwenen waren uit de beloftes over de verhoging van de ontwikkelingshulp. Vandaag blijkt dat de beloftes van 2005 en 2007 herbevestigd worden zonder daar concrete invulling aan te geven. De G8 zeggen wel waar ze willen uitkomen, maar laten na om de tussenstappen vast te leggen. Wij zijn ondertussen drie jaar verder en de mondiale toestand ziet er toch wat anders dan uit dan toen. Er is de voedselcrisis en de klimaatsverandering die alsmaar dreigender wordt. In de praktijk zien we ook dat de middelen die naar ontwikkelingssamenwerking gaan niet stijgen, maar eerder afnemen. Ook in België is dat het geval. De G8 hebben dus weer een grote kans laten liggen.”

De G8 zouden het ook over de voedselcrisis hebben. Heeft dat enig resultaat opgeleverd?

“Nog niet alle details van de onderhandelingen zijn al bekend. Wij vermoeden wel dat ze opnieuw de gekende recepten van vrijhandel zullen bovenhalen. Vrijhandel is nochtans een vrijbrief voor het recht van de sterkste. Volgens onze berekeningen worden er 200 miljoen mensen bedreigd door de voedselcrisis. Er is een bedrag van 15 miljard dollar nodig om die nood te lenigen. Ik vrees dat die noodhulp er niet komt.”

Er is was ook sprake van de oprichting van een mondiaal voedselagentschap naar analogie van het Internationaal Energieagentschap.

“De details moeten we nog bestuderen, maar ik denk niet dat dat er zal komen. Op het vlak van handel lijkt het dat de G8 de gekende recepten herhaalt. Dat begint stilaan op misdadige nalatigheid te lijken. Het wordt steeds duidelijker dat de G8 geen enkele legitimiteit hebben en volledig gedeconnecteerd zijn van de realiteit van deze wereld. De G5 (China, Brazilië, Mexico, India en Zuid-Afrika) hadden opnieuw geen enkele mogelijkheid om de agenda van de G8 te beïnvloeden. Welke legitimiteit hebben landen als Groot-Brittannië of Italië nog?”

Kunnen we concluderen dat de G8-top van 2008 een slag in het water was?

“Ja, als het al zo moeilijk was om om drie 's morgens uiteindelijk te beslissen om dezelfde beloftes van 2005 te herhalen, moet je niet verwachten dat de G8 echt met oplossingen op de proppen kunnen komen. We krijgen alleen maar enkele beloftes waarvan we nu al weten dat ze niet zullen worden nageleefd. Van de 25 miljoen extra voor Afrika die in 2005 beloofd werd, is er drie jaar later amper één vierde gerealiseerd. Voor de mensen die wel nog illusies hadden, is het natuurlijk hard ontwaken. Er werd heel snel 1000 miljard dollar gevonden om de banken te redden van de ondergang. Een fractie daarvan – 50 miljard dollar – voor ontwikkelingssamenwerking, komt er maar niet.”

Zo gaat het al een aantal jaar. Ngo's en nu ook de wereldvakbond ITUC die naar de G8-top trekken met goedgevulde eisenbundels en dan enkele dagen later zwaar ontgoocheld terugkeren.

“De tegentops wordt groter en groter en dat is positief. Steeds meer organisaties en bewegingen bekommeren zich om wat daar beslist wordt. Dat verhoogt toch de druk op de regeringen.”

Dus u vindt niet dat de ngo's de G8 beter links zouden laten liggen.

“Je moet dergelijke opportuniteiten blijven aangrijpen om hun valse beloftes te ontmaskeren. Als je ze laat doen, zetten zij de agenda en de toon. Gelukkig zijn er steeds meer mensen die de legitimiteit van de G8, maar ook van andere internationale instellingen als de WTO, het IMF en de Wereldbank in vraag stellen. De problemen op wereldvlak zijn echt enorm, de G8 weten daar geen antwoord op te verzinnen en ondertussen zijn onze eigen politici al maanden bezig met B-H-V.”

Denkt u dat er iets anders moet komen in de plaats van de G8?

“Er moet een hervorming komen van de internationale instellingen. De oude instellingen hebben alle legitimiteit verloren. De Verenigde Naties zijn wel representatief - één land, één stem -, maar zijn doelbewust zeer verzwakt. Nochtans lijkt de versterking van de VN het enige alternatief. Je kan het niet maken om de landen van de G5 geen stem te geven. Je kan het niet maken om de minst ontwikkelde landen helemaal niet aan de bak te laten komen. Het zal een werk van lange adem zijn en als we willen slagen zullen alle bewegingen en organisaties de handen in elkaar moeten slaan.”