Vredesactie25 juli 2008 – 15:32

Wanneer het parlement een hoorzitting houdt rond de omstreden Belgische deelname aan de oorlog in Afghanistan, stuurt De Crem zijn kat. Wanneer het parlement op zomerreces is, trekt De Crem ten oorlog. De Belgische minister van Defensie gedraagt zich alsof hij buiten elke democratische controle staat. De gevreesde verlenging van het militaire mandaat in Afghanistan is voor De Crem al een feit nog voor de missie begint. Duidelijke afspraken rond waar de Belgische troepen zullen opereren zijn er niet. Deelname aan de oorlog in Afghanistan, Pakistan of Irak, voor De Crem maakt het blijkbaar allemaal weinig uit. Alle waarschuwingen van experten ten spijt.

Arnold Karskens, Afghanistankenner en langst werkende oorlogsverslaggever van Nederland stelde in juni tijdens de hoorzitting in de Kamer dat België een heel gevaarlijke stap zet. In een interview verklaarde hij: " Je vertrekt met vier F-16’s. Die zullen uiteindelijk toch gebruikt worden wanneer er bommenwerpers nodig zijn. Voor je het weet maak je deel uit van die oorlog.” De NAVO-lidstaten staan onder grote druk om meer troepen te leveren. De toekomst van de NAVO hangt immers af van het slagen van de interventie in Afghanistan. Karskens waarschuwde: “Ik geef het je op een briefje: de Stepping Stone theorie. Je begint met vier F-16’s, daarna volgen er een paar reservetoestellen en dan is het maar een kleine stap om een nieuwe troepenmacht te laten uitrukken. Het is een principe-akkoord: eenmaal je ja gezegd hebt voor vier maanden, blijf je langer en voor je het weet zitten jullie midden in de oorlog.” De F-16's zijn nog niet vertrokken, of de verlenging is al beslist...

Met PR-middelen probeert De Crem de publieke opinie te overtuigen van de noodzaak en de zin van de Afghanistan-missie. In een opiniestuk schreef hij: “De internationale gemeenschap laat niet toe dat een land wordt overgelaten aan fundamentalisten en drugsproducenten dat vrouwen veracht.” Dat getuigt van een slecht geheugen. Enkele decennia terug waren de Verenigde Staten er als de kippen bij om fundamentalistische Mujaheddin-groepen te financieren en te bewapenen net voor en tijdens de Sovjetinterventie in Afghanistan. De wapenleveringen hebben Al Qaida mee helpen grootmaken. De huidige oorlog is er in de eerste plaats gekomen als wraakoefening na de aanslagen van 11 september. Twee maanden voor het uitbreken van de oorlog tegen Afghanistan (7 oktober 2001), onderhandelde de Amerikaanse ondersecretaris voor Zuid-Azië nog met de Taliban over een pijplijn doorheen Afghanistan om gas vanuit Centraal-Azië te ontsluiten via Pakistaanse Havens. Wat Afghanistan mede zo belangrijk maakt is dat het in de buurt ligt van het olie- en gasrijke Centraal-Azië met bovendien belangrijke buren waaronder China en Iran.

België en de internationale gemeenschap zouden de Afghanen bijstaan in de heropbouw. Op dit ogenblik is er van heropbouw weinig sprake, laat staan dat dit voor de NAVO de prioriteit is. Het budget voor de militaire operaties (100 miljoen $ per dag) overstijgt veruit dat van de heropbouw (7 miljoen $ per dag).

Onze regering stapt mee in een uitzichtloos militair avontuur. In Afghanistan botst de NAVO pijnlijk op de grenzen van militaire interventie. De Taliban werd van de troon verjaagd, maar daar hield het succesverhaal op. Een interventie die een democratische regering moest installeren en het land weer opbouwen, heeft nu de handen vol aan 'counter-insurgency', van wederopbouw is geen sprake. De NAVO moet zich uit Afghanistan terugtrekken. Als we de Afghanen niet in de steek willen laten, en bijdragen aan wederopbouw en stabiliteit, dan doen we dat beter via niet-militaire weg.